Ubawiel - anioł zodiaku rządzący
znakiem Koziorożca (zob. Trachtenberg, jewish Magic and
Superstition).
Ublisi - w okultyzmie, jeden z ośmiu aniołów wszechmocy
przywoływanych podczas ob rzędów magicznych.
Ucirmiel (Ucimiel,
Ucirnuel) - środowy anioł, zamieszkujący drugie lub trzecie niebo. Wzy wając
Ucirmiela, inwokant powinien być zwrócony twarzą na północ (zob. de Abano, Hepta
meron; Barrett, The Mctgus, t. 2).
Udrgazija - jeden z 70 aniołów
amuletów po rodowych (zob. Ksiega Razjela; Budge, Amulets and
Talismans).
Udriel - podobnie jak Udrgazija, jeden z 70 aniołów
amuletów porodowych.
Ugiel - według Mojżesza z Burgos, druga z
dziesięciu sefirot zła i nieczystości.
Uini - w Szóstej i siódmej
księdze Mojżeszowej, anioł służebny przywoływany podczas obrzędów
magicznych.
Umabel - w kabale, anioł sprawujący pieczę nad fizyką i
astronomią. Umabel jest także jednym z 72 aniołów noszących boskie imię
Szemhameforasz (zob. Barrett, The Magus, t. 2). Jego aniołem pokrewnym jest
Ptiau. Reprodukcję pieczęci Umabela zob. w: Ambelain, La Kabbale Pratique, s.
294.
Umahel - w La Kabbale Pratique (s. 88), jeden z dziewięciu
archaniołów (Ambelain nie podaje jednak, jaką pełni funkcję).
Umeroz -
anioł drugiej godziny nocy, służący pod Farisem (zob. Waite, The
Lemegeton).
Umiel - anioł przywoływany w syryjskich zaklęciach
magicznych (zob. Księga Opieki).
Umikol - w mistyce żydowskiej, jeden
z aniołów pieczęci.
Unael - anioł służący w pierwszym niebie (zob.
Szósta i siódma księga Mojżeszowa). Imię Unaela znaleziono na orientalnym
amulecie (kamea) mającym chronić przed złem (zob. Schrire, Hebrew
Amulets).
Ur (hebr. aur - ogień, światło) - w mandaizmie, król
"niższego świata" (zob. [hasło] "Angels" w: New jewish
Encyclopedia).
Urakabaramiel - w etiopskiej Księdze Henocha, jeden z
przywódców upadłych aniołów (por. Moore, The Loves of the
Angels).
Urfiel - wódz anielskiego chóru malachim lub malakim (zob.
Berit Menucha).
Urian (Urjan) - jedna z form imienia Uriel (zob.
etiopska Księga Henocha 9,1). W niemieckiej tradycji ludowej, Urian to jedno z
imion Szatana.
Uriel ("ogień Boży° lub "światło Boga")- w literaturze
pozakanonicznej, jeden z najwyż szych rangą aniołów; według różnych źródeł:
serafin, cherubin, regent Słońca, płomień Boży, anioł obecności, władca Tartaru
(Hadesu), ar chanioł zbawienia (jak w Czwartej Księdze Ezdrasza) oraz anioł
światłości. W etiopskiej Księ dze Henocha anioł "sprawujący władzę nad gro mem i
trwogą". W Życiu Adama i Ewy Uriel jest aniołem skruchy. Jak przypuszcza Anscar
Vonier (zob. Smith G., The Teaching of the Catholic Church), Uriel "jest duchem,
który stał u bram raju utraconego z mieczem ognistym w dłoni". W apokryficznym
Życiu Adama i Ewy anioł ten jest jednym z "cherubinów" strzegących bram raju, o
których wspomina Księga Rodzaju 3. Imienia Uriela wzywano w starożytnych
litaniach. Jak głoszą legendy, Uriel był jednym z aniołów, który pomógł
pogrzebać Adama i Abla (zob. Graves, Patai, Mity hebrajskie, s. 97 -98;
Hastings, Dictionary of Bible); aniołem, który walczył z Jakubem w Penuel;
pogromcą wojsk Sennacheryba (por. 2 Krl 19, 35; 2 Mch 15, 22); aniołem, którego
Bóg posłał, aby ostrzegł Noe go przed zbliżającym się Potopem (zob. etiop ska
Księga Henocha 10, 1-3; Graves, Patai, Mity hebrajskie, s. 107). [W tradycji
żydowskiej Uriel jest także aniołem, który "wysuszył Morze Czerwone, aby
Izraelici mogli przez nie przejść, i ukazał się rodzicom Samsona, by im
oznajmić, że będą mieli syna, który ocali Izrael przed Filistynami' (zob.
Unterman, Encyklopedia trady cji i legend żydowskich, s. 292) - przyp. tłum.]
Wypada jednak zaznaczyć, że wszystkie te wy czyny tradycja przypisuje także
innym aniołom. Zdaniem Louisa Ginzberga określenie "Książę Światłości"
wesseńskiej Regule Zrzeszenia od nosi się do Uriela (zob. Tyloch, Rękopisy z Qum
ran nad Morzem Martwym, s. 79, przyp. 39). We dług niektórych źródeł Uriel był
aniołem, który wprowadził Ezdrasza w arkana wiedzy niebiańskiej, tłumaczył
proroctwa oraz wyprowadził Abrahama z Ur. W tradycji późnego judaizmu "Uriel
zajął miejsce Fanuela" jako jeden z czterech aniołów obecności (zob. Charles,
The Book of Enoch); był także wymieniany jako anioł września oraz anioł stróż
wszystkich urodzonych w tym miesiącu. Według Barretta (The Ma gus), Uriel
sprowadził na ziemię alchemię, "boską sztukę', oraz dał ludziom kabałę, "klucz
do mistycznej interp-etacji Pisma Świętego" (według innych źródeł, uczynił to
Metatron). [Według Talmudu Uriel jest aniołem, za pośrednictwem którego "ludzie
dostąpili poznania Boga" (zob. Cohen, Talmud, s. 77). "Imię Uriela wypisywano na
amuletach mających pomagać ludziom w zgłębianiu Tory, ponieważ reprezentuje on
światłość Bożej nauki" (zob. Unterman, Encyklopedia tradycji i legend
żydowskich, s. 292). W Zoharze Uriel jest "chorążym" drugiej chorągwi wojsk
niebiańskich oraz jednym z czterech aniołów stojących przy Tro nie Chwały. "Jego
miejsce jest z przodu Boga i człowieka" (zob. Opowieści Zoharu, s. 155,157).
Wedhzg Ewangelii Bartłomieja, Uriel został stworzony jako piąty anioł, po
Satanaelu, Michale, Gabrielu i Rafale (zob. Apokryfy Nowego Testamentu, t. 1,
cz. 2, s. 506). Jak utrzymywał John Dee, Uriel był aniołem, który podarował mu
"cudowne zwierciadło" (zob. Bugaj, Nauki tajemne w dawnej Polsce, s. 135-136) -
przyp. tłum.] Milton (Raj utracony III, 802-804, 853-855) opisał Uriela jako
archanioła, "jednego z tych siedmiu, co najbliżej tronu / Bożego stoją' oraz
jako "regenta Słońca", którego "w Niebiosach / Najprzenikliwszym [...] nazwano z
duchów". W The State of Innocence Dryden przedstawił Uriela zstępującego z nieba
na rydwanie ciągnionym przez białe konie. Pomimo sławy, jaką się cieszył, Uriel
był jednym z aniołów, których kult został oficjalnie potępiony przez papieża
Zachariasza podczas synodu rzymskiego w 745 r. (ten sam los spotkał m.in.
Raguela i Tubuela). [W Diable kulawym Lesage'a Uriel jest demonem. W judaizmie
natomiast jeszcze dziś spotyka się ślady kultu "świętego Uriela". Współcześni
Żydzi przed snem odmawiają modlitwę zawierającą słowa: "Winni? Pana, Boga
Izraela, niech Michał stanie po mojej prawi cy, Gabriel po lewicy, Uriel przede
mną, Rafael za mną, a ponad głową przebywa obecność Boga" (zob. Cohen, Talmud,
s. 75, przyp. 34) przyp. tłum.] Imię Uriela, jak się uważa, po chodzi od imienia
proroka Uriasza. W literaturze apokryficznej i okultystycznej Uriel jest
utożsamiany z Nurielem, Urjanem, Jeremielem, Razjelem, Wretilem, Surielem,
Puruelem, Fanu elem, Jehoelem, Izrafelem, a także z aniołem Jakubem-Izraelem. W
pseudoepigraficznej Mo dlitwie józefa Jakub powiada: "Kiedy szedłem z
Mezopotamii syryjskiej [sic!], Uriel, anioł Boży, stanął na mojej drodze i
rzekł: "Zstąpiłem na ziemię, aby zamieszkać wśród ludzi, i teraz zowią mnie
Jakubem"" (zob. Ginzberg, The Le gends of the Jews, t. 5, s. 310). Znaczenie tej
opowieści jest niejasne, chyba że przyjmiemy, iż Uriel "wstąpił" w Jakuba w
czasie walki z patriarchą w Penuel; takiemu założeniu przeczy jednak relacja
zawarta w Księdze Rodzaju. W Midraszu Agada Exodus Uriel jest aniołem, który
miał ukarać Mojżesza za zaniedbanie prze pisanego Prawem obowiązku obrzezania
jego syna (zob. Unterman, Encyklopedia tradycji i le gend żydowskich, s. 292;
według Zoharu aniołem tym był Gabriel; w The Legends of the Jews Ginzberga misja
ta została powierzona dwóm aniołom o imionach ? Af i ? Chema). W Księdze Sybilli
Uriel jest jednym z "nieśmiertelnych aniołów wiekuistego Boga", którzy w Dniu
Ostatecznym rozbiją mosiężne wrota Hadesu i "wy prowadzą stamtąd żałosne cienie,
ba, dusze starodawnych Tytanów i gigantów, oraz wszystkich, których pochłonął
potop [...], a następnie zawio dą je przed Tron Boży [...] na sąd". [Por. Apo
kalipsa Eliasza, gdzie Uriel jest jednym z dwóch aniołów (drugim jest Gabriel),
którzy w dniu Sądu Ostatecznego zaprowadzą do raju "naznaczonych pieczęcią
Chrystusa" (zob. Rubinkiewicz, Wprowadzenie do apokryfów Starego Testa mentu, s.
117) - przyp. tłum.] Uriel płynący "po promieniu słońca" i szybujący "gładko nad
mrokiem wieczoru" (zob. Milton, Raj utracony IV, 710-711) widnieje na rycinie w
The Poetical Works of John Milton (wyd. Hayleya). Jak twierdzą znawcy
przedmiotu, Uriel przedstawiony jest także (jako anioł zemsty) na obrazie
Prud'hona Sprawiedliwość i Zemsta ścigające Zbrodnię. Spośród współczesnych
sądów o Uńelu ciekawa wydaje się opinia Curry'ego (Milton's Ontology, Cosmogony
and Physics), który nazwał tego anio ła "pobożnym, ale niezbyt spostrzegawczym
fizykiem wyznającym filozofię atomistyczną".
Urim ("iluminacja") -
cherubin w Mesjadzie Klopstocka. W Biblii Urim jest określeniem "bożka ogniska
domowego", jednak prawie zawsze występuje w wyrażeniu "urim i tummim", które
oznacza rodzaj losów pomocnych w odczytywa niu woli Bożej (zob. Wj 28, 30; Kpł
8, 8; Ezd 2, 63; Ne 7, 65). Za pierwowzór urim i tummim uważa się
babilońsko-chaldejskie "tabliczki prze znaczenia" (będące w posiadaniu Tiamat,
żeńskiego demona zła), które miały moc decydowania o losie człowieka. Aaron
[podobnie jak wszy scy arcykapłani przed zburzeniem Pierwszej Świątyni - przyp.
tłum.] nosił napierśnik z wy rytymi słowami "urim' i "tummim" (? Aser Kriel).
Według Talmudu Joma, urim i tummim to jeden z pięciu świętych przedmiotów
znalezionych w Pierwszej Świątyni, których nie używano w okresie Drugiej
Swiątyni. Zohar definiu je i rozróżnia dwa pojęcia: "urim oznacza świetliste
zwierciadło uczynione z Imienia Bożego, składającego się z 42 liter, za pomocą
których został stworzony świat; natomiast tummim to ciemne ?wierciadło uczynione
z Imienia Boże go składającego się z 22 liter. Połączenie obu [zwierciadeł]
zwane jest urim i tummim'. Mil ton w Paradise Regained (III, 14), wspomina o
urim i tummim jako "wróżebnych klejnotach / na piersi Aarona'. Słowa te (urim i
tummim) widnieją na pieczęci Yale University (zob. Un terman, Encyklopedia
tradycji i legend ?ydowskich, s. 292; Driver, Canaanite Myths and Legends, s.
103; Budge, Amulets and Talismans, s. 407; Ginzberg, The Legends o f the Jews,
t. 2, s. 329).
Urion -? Orion
Uriron - anioł przywoływany w
zaklęciach przeciwko nagłej śmierci (zob. Trachtenberg, Je wish Magic and
Superstition, s. 140).
Urizen - w Book of Urizen Williama Blake'a,
anio3 Anglii. Jest on jednym z czterech Zoa (Wiecznych) i wcieleniem boga
rozumu. ("Uri zen jako pierwszy oddzielił się od pozostałych Wiecznych,
naruszając tym samym istniejącą dotąd Unię Czterech Zoa (jego czyn,przywodzi na
myśl bunt i upadek Lucyfera). Swiat stworzony przez Urizena to kraina okrutnego
prawa, sprawiedliwości bez miłosierdzia, tyranii i represji. [...] Blake
przedstawiał zwykle Urizena jako ślepego starego człowieka" (zob. Kozubska,
Tomkowski, Mistyczny świat Williama Blake'a, s. 142) - przyp.
tłum.]
Urjan - jedna z form imienia ? Uriel.
Urpaniel - imię
anioła znalezione na orientalnym amulecie (kamea) mającym chronić przed złem
(zob. Schrire, Hebrew Amulets).
Urzla - w kabale, anioł Wschodu
przywoływany podczas obrzędów magicznych; "wspa niały i życzliwy anioł dzielący
się z inwokantem tajemną mądrością Stwórcy" (zob. Gollancz, Clavicula
Salomonis).
Usera - anioł służący w pierwszym niebie (zob. Szósta i
siódma księga Mojżeszowa).
Uslael - anioł służący w czwartym niebie
(zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Ustael - według de Abano
(Heptameron) oraz Barretta (The Magus), anioł czwartego nieba, władca Dnia
Pańskiego (niedzieli); przywołuje się go z zachodu. Ustael jest także jednym z
trzech posłańców Księżyca.
Ustur - w mitologii chaldejskiej, jeden z
czte rech wodzów duchów opiekuńczych, przybierających ludzką postać (zob.
Lenormant, Chal dean Magic).
Utra (uthra; lm. uthri) - w mitologii
mandaj ?kiej, anioł życia, jeden z dziesięciu uthri, którzy towarzyszą słońcu w
jego codziennej wędrówce po nieboskłonie. Drower w 7'he Mandaeans of Iraq and
Iran podaje listę dwudziestu uthri; są to: Ptahil, Zaharil, Adam, Kin, Ram, Rud,
Szurbaj, Szarhabil, Szumbar Nu, Nuraita, jahja Juhana, Kinta, Anhar, Ewe, Aba
tur, Bahrat, Juszamin, Dnut Hija, Habszaba, Ka na Zidka.
Uwabriel -
anioł trzeciej godziny nocy, służący pod Sarkamiszem.
Uwael - anioł
poniedziałku, mieszkający w pierwszym niebie i przywoływany z półno cy (zob.
Barrett, The Magus).
Uwajasz - jedno z wielu imion anioła Meta
trona.
Uwal (Wual, Wowal) - przed upadkiem, anioł chóru potęg.
Obecnie, w piekle, Uwal jest wiel kim księciem i wodzem 37 legionów złych du
chów, gotowych spełnić każdy jego rozkaz. Przywołany za pomocą odpowiedniego
zaklę cia, Uwal potrafi obudzić miłość upragnionej kobiety. Według Waite'a (The
Lemegeton), anioł ten "mówi po egipsku, ale niezbyt płynnie. Biegle natomiast
włada językiem koptyjskim. Reprodukcje pieczeci Uwala zob. w: Waite, The Book of
Black Magic and of Pacts, s. 180.
Uwmiel - w literaturze Hejchalot
(Maase Merkawa), anioł strzegący pierwszej z siedmiu sal (pałaców)
nieba.
Uwula - anioł służebny wzywany podczas zaćmienia słońca lub
księżyca (zob. Sefer ha-He szek).
Uza (Ouza, "siła") - jedna z form
imienia ? Szemhazaj (Semjaza). Podobnie jak Rahab, Uza jest aniołem opiekuńczym
Egiptu (zob. Ze skarbnicy midraszy, s. 97-98; Ginzberg, The Le gends of the
Jews, t. 3, s. 17).
Uzbazbiel - w literaturze Hejchalot (Maase
Merkawa), anioł strzegący pierwszej z siedmiu sal (pałaców)
nieba.
Uzifiel - w literaturze Hejchalot (Maase Mer kawa), anioł
strzegący pierwszej z siedmiu sal (pałaców) nieba.
Uzjel ("moc Boża")
- jeden z najważniejszych aniołów angelologii rabinackiej; należy do chó ru
cherubinów oraz chóru cnót (którego, we dług części źródeł, jest wodzem). W
Księdze Razjela, Uzjel jest jednym z siedmiu aniołów sto jących przed tronem
Boga oraz jednym z dziewięciu aniołów ustanowionych nad czterema wiatrami. W
Raju utraconym (IV, 995-999), Uzjel jest "zastępcą Gabriela", którego archanioł
wy syła na zwiady do południowej części raju. Z kolei w kabale i targumach
Onkelosa i Jonatana Uzjel jest duchem upadłym, jednym z aniołów, którzy
współżyli z córkami ludzkimi i spłodzili z nimi gigantów. Jest także piątą z
dziesięciu sefirot zła i nieczystości (zob. Bischoff, Die Ele mente der
Kabbalah). W angielskim przekładzie Veritas Jesuitarum Libellus Uzjel został
utożsamiony z Urielem (zob. Waite, The Book of Cere monial Magic, s. 110;
Butler, Ritual Magic, s. 190).