ROZDZIAŁ X: SNYŚwiadomość oraz działanie w ciele astralnym to jedna sprawa natomiast pamięć o tej astralnej świadomości i działalności przejawiająca się w mózgu jest rzeczą zgoła odmienną. Istnienie lub brak pamięci fizycznej w niczym nie wpływa na świadomość w sferze astralnej ani na jej zdolności swobodnego działania w ciele astralnym. W istocie rzeczy człowiek nie tylko może to robić, ale często faktycznie porusza się i działa swobodnie w ciele astralnym podczas snu ciała fizycznego, a potem powraca do ciała fizycznego bez najmniejszego śladu w pamięci o wykonanej pracy. Brak ciągłości pamięciowej pomiędzy życiem fizycznym i astralnym jest spowodowany bądź niedostatecznym rozwojem ciała astralnego, bądź też wynika z niedoskonałości pomostu eterycznego między ciałem astralnym a stałym ciałem fizycznym. Pomost ten utworzony jest z gęstej tkanki materii atomowej, przez którą muszą się przedostawać wibracje i która powoduje krótką chwilę nieświadomości pomiędzy snem i jawą, podobną do zasłony. Jedynym sposobem doprowadzenia pamięci zdarzeń ze świata astralnego do mózgu fizycznego jest odpowiedni rozwój ciała astralnego oraz przebudzenie się eterycznych czakr, których rola polega między innymi na przekazywaniu sił z poziomu astralnego do eterycznego. Ponadto w mózgu musi być czynna przysadka, gdyż w niej skupiają się wibracje astralne. Zdarza się, że po przebudzeniu mamy wrażenie, iż w czymś uczestniczyliśmy, ale nie pamiętamy w czym. Oznacza to funkcjonowanie w nas świadomości astralnej, chociaż zdolności odbiorcze naszego mózgu okazały się niewystarczające do odnotowania tego zdarzenia w pamięci. Czasami człowiekowi w ciele astralnym udaje się odzwierciedlić jakieś wrażenie w sobowtórze eterycznym i w ciele stałym, dzięki czemu pozostanie żywe wspomnienie z życia astralnego. Tak bywa wtedy, kiedy chodzi o zdarzenie astralne, które człowiek uważa za tak ważne, że powinien o tym pamiętać w sferze fizycznej. Jednakże takie wspomnienie zwykle bardzo szybko znika i nie daje się z powrotem odtworzyć. Podejmowane w tym celu wysiłki wywołują silne wibracje mózgu fizycznego, które zagłuszają delikatniejsze wibracje astralne i czynią te usiłowania bezowocnymi. Bywają również zdarzenia wywołujące w ciele astralnym tak silne wrażenia, że odbijają się one w mózgu fizycznym drogą swoistej reperkusji. W innych wypadkach może się udać przekazanie wiadomości do mózgu fizycznego, ale bez przekazania pamięci miejsca i sposobu ich zdobycia. Potwierdzeniem mogą być zdarzające się nagle rozwiązania trudnych kwestii lub nowe spojrzenie na niejasne dotychczas problemy. W takich sytuacjach można przyjąć, iż jest to oznaka postępu w organizacji i działaniu ciała astralnego, mimo że ciało fizyczne nadal tylko częściowo potrafi odbierać wrażenia astralne. Kiedy mózg fizyczny przejawia receptywność, sny nagle nabierają sensu, stają się rozsądne i logiczne. Podczas snu niewielu ludzi troszczy się o to, czy mózg fizyczny będzie coś pamiętał, a ponad dziewięćdziesiąt procent bardzo niechętnie powraca do ciała fizycznego. Powrót do ciała stałego jest odczuwany jako ciężki przymus, jako konieczność włożenia ciężkiego i grubego skafandra. Radość życia w świecie astralnym jest tak ogromna że w porównaniu z nią życie fizyczne traci swój urok i wydaje się, iż w ogóle nie jest ono życiem. Większość ludzi powrót do ciała fizycznego traktuje jak codzienne pójście do pracy. Gdyby nie byli zmuszeni, nie robiliby tego. U osób wysoko rozwiniętych zdarza się, że pomost eteryczny już został zbudowany i w związku z tym istnieje doskonała ciągłość świadomości pomiędzy życiem astralnym i fizycznym. Dla nich życie przestaje składać się z dni pamięci i nocy zapomnienia, lecz staje się stanem ciągłości, nieprzerwanej w ciągu wielu lat, świadomości. Osoba nie mającą pamięci astralnej czasami może bezwiednie (wskutek wypadku, choroby) lub świadomie (przez stosowanie pewnych praktyk) stworzyć pomost ponad przepaścią dzielącą świadomość astralną od fizycznej. Od tej chwili jej świadomość będzie ciągła, a pamięć zdarzeń w czasie snu stanie się doskonała. Konieczne jest jednak, aby rozwinęła ona uprzednio w pełni swoją świadomość w ciele astralnym. Samo bowiem rozdarcie zasłony pomiędzy światem fizycznym a astralnym jest gwałtowne, ale rozwój ciała astralnego odbywa się znacznie wolniej. Życie w czasie snu może się wybitnie zmienić wskutek rozwoju umysłowego. Każdy impuls wysyłany przez umysł do mózgu fizycznego musi przejść przez ciało astralne. Ponieważ materia astralna jest wrażliwsza na wibracje myślowe niż fizyczna, skutki spowodowane przez nie w ciele astralnym są również odpowiednio większe. Kiedy więc człowiek osiągnie doskonałą kontrolę nad umysłem, a więc nauczy się panować nad swoim mózgiem, posiądzie sztukę koncentracji i umiejętność myślenia według swej woli, wówczas zajdą takie same zmiany w jego życiu astralnym; jeśli będzie przekazywał mózgowi wspomnienia z tego życia, to jego sny staną się żywe, rozsądne, dokładne, a nawet pouczające. Ogólnie mówiąc, im bardziej mózg jest wdrożony do reagowania na wibracje ciała mentalnego, tym łatwiejsze jest powiązanie świadomości fizycznej i astralnej. Mózg powinien stawać się coraz bardziej posłusznym narzędziem, działającym zgodnie z impulsami jego woli. Zwykłe wydarzenia będące przedmiotem snu nie zakłócają pracy człowieka w świecie astralnym, ponieważ tego typu sny są wytworem mózgu fizycznego, podczas gdy prawdziwy człowiek jest nieobecny i uczestniczy w czymś innym. W istocie rzeczy to, czym zajmuje się mózg, nie ma większego znaczenia, dopóki pozostaje wolny od niepożądanych myśli. Na ogół trudno jest zmienić bieg snu po jego rozpoczęciu, można natomiast kontrolować samo życie i to w niemałym stopniu. Szczególnie ważne jest, by ostatnia myśl przed zaśnięciem była wzniosła i szlachetna, ponieważ od tego zależy w dużym stopniu charakter przyszłych snów. Pamiętajmy, że nieczysta lub zła myśl przyciąga złe sny oraz nieczyste myśli, siły i istoty, oddziałujące na umysł, a także na ciało astralne i zmierzające do pobudzenia niskich, przyziemnych pragnień. Z drugiej strony wzniosła, pozytywna, szlachetna i czysta myśl automatycznie przyciąga inne elementale, stworzone podobnym wysiłkiem, co powoduje, iż sny są wzniosłe i czyste. W formowaniu snów biorą udział następujące czynniki: 1. Mózg fizyczny (niższy) ze swoją dziecięcą podświadomością i przyzwyczajeniem wyrażania każdej podniety w formie obrazów. 2. Eteryczna część mózgu, przez którą nieustannie przesącza się łańcuch nie powiązanych ze sobą obrazów. 3. Ciało astralne pulsujące gwałtownymi falami pragnień i uczuć. 4. Ego (w ciele przyczynowym), które może przebywać w dowolnym stanie świadomości, od absolutnej niemal niewrażliwości aż do pełnej, doskonałej wiedzy na temat swoich zdolności. Kiedy człowiek zasypia, ego wycofuje się, pozostawiając swym rozmaitym ciałom większą niż zazwyczaj swobodę życia na własny sposób. Te oddzielne ciała są: – wrażliwsze na zewnętrzne podniety; – mają własną, szczątkową świadomość. W rezultacie powstają odpowiednie warunki do tworzenia się snów, jak również do budzenia się w mózgu chaotycznych wspomnień o doświadczeniach innych ciał podczas snu. Owe chaotyczne sny mogą być spowodowane przez: – szereg nie powiązanych obrazów i automatyczne, bezsensowne przemiany, zachodzące w niższym mózgu fizycznym; – przypadkowy strumień myśli, przepływający przez eteryczną część mózgu; – nieustające fale ziemskich pragnień, pojawiające się w ciele astralnym, i prawdopodobnie pobudzane przez wpływy astralne; – niedoskonałe próby dramatyzowania ze strony mało rozwiniętego ego; – współdziałanie kilku z wymienionych wyżej czynników. Sny mózgu fizycznego
Wiemy, że kiedy podczas snu ego czasowo zawiesza kontrolę nad mózgiem, to ciało fizyczne zachowuje w pewnym stopniu świadomość, choć nader mglistą. Ponadto istnieje zbiorowa świadomość pojedynczych komórek ciała fizycznego. Władza świadomości fizycznej nad mózgiem jest o wiele słabsza niż władza ego i dlatego zmiany czysto fizyczne mogą oddziaływać na mózg w dużo większym stopniu. Przykładami takich fizycznych zaburzeń mogą być zakłócenia w krążeniu krwi, niestrawność, gorąco lub zimno itp. Przyćmiona świadomość fizyczna ma pewne szczególne cechy: – jest w znacznym stopniu zautomatyzowana; – nie potrafi uchwycić żadnej myśli inaczej jak w formie, w której sama występuje, skutkiem czego wszelkie bodźce organizmu zostają natychmiast przeobrażone w obrazy postrzeżeniowe; – nie jest zdolna do rozumienia abstrakcyjnych pojęć i natychmiast przekształca je wyimaginowane postrzeżenia; – każda myśl dotycząca jakiejś miejscowości powoduje natychmiastowe przeniesienie się świadomości do tego miejsca; – nie ma żadnej możliwości oceny kolejności, wartościowania i obiektywizowania ukazujących się jej obrazów: odbiera tak jak widzi i nigdy niczemu się nie dziwi, nawet jeżeli jest to niedorzeczność; – podlega prawu kojarzenia myśli, a więc potrafi poplątać obrazy niczym ze sobą nie związane poza tym, że przedstawiają fakty sąsiadujące ze sobą w czasie; – ma szczególną wrażliwość na najsłabsze nawet bodźce zewnętrzne, np. dźwięki czy dotknięcia; – nadaje im olbrzymie rozmiary i zniekształca w niewiarygodnym stopniu. Tak więc mózg fizyczny może wprowadzić zamęt i przesadę do wielu snów, jakkolwiek nie do wszystkich. Sny mózgu eterycznego
Mózg eteryczny jest jeszcze wrażliwszy na zewnętrzne wpływy podczas snu ciała niż w warunkach świadomości na jawie. Gdy umysł aktywnie pracuje, mózg jest całkowicie zajęty i pozostaje praktycznie rzecz biorąc niedostępny dla uderzających weń zewnętrznych myśli. Jednak w okresie bezczynności natychmiast się otwiera i przepływają przez niego chaotyczne myśli. U zdecydowanej większości ludzi przewijające się przez mózg myśli nie są ich własnymi, ale stanowią fragmenty myśli rzucanych w przestrzeń przez innych. W efekcie każda błąkająca się myśl, zwłaszcza w czasie snu, znajdując w mózgu śpiącego coś, co z nią harmonizuje, zostaje przyjęta i przyswojona, dając początek dłuższemu szeregowi myśli. Po ich wyczerpaniu przez mózg zaczynają ponownie przepływać chaotyczne myśli, bez żadnego związku czy celu. Wypada jedynie zauważyć, że w obecnym stadium ewolucji świata w przestrzeni dominują zdecydowanie złe myśli. Dla człowieka o nie kontrolowanym umyśle stwarzają one pokusy, którym trudno się oprzeć. Trzeba też podkreślić, że nawet gdy takie myślowe prądy zostaną powstrzymane wolą drugiej osoby, mózg eteryczny śpiącego człowieka nie pozostaje całkowicie bierny, ale powoli i ospale zaczyna tworzyć obrazy z zapasu własnych wspomnień. Sny astralne
Z reguły są nimi wspomnienia z życia i działalności ciała astralnego podczas snu ciała fizycznego, odbite w mózgu fizycznym. U nieprzeciętnie rozwiniętej osoby ciało astralne może się przenosić na znaczne odległości od ciała fizycznego i przynosić ze sobą mniej lub bardziej dokładne wrażenia z odwiedzanych miejsc lub kontaktów ze spotkanymi osobami. Ciało astralne jest bardzo wrażliwe na każdą myśl czy sugestię związaną z pragnieniem lub uczuciem, chociaż natura pragnień, która najszybciej znajduje oddźwięk w ciele astralnym, zależy od stopnia rozwoju jego właściciela oraz od związanej z tym czystości jego ciała astralnego. Ciało astralne jest zawsze wrażliwe na prądy myślowe, a kiedy umysł przestaje je kontrolować, zaczyna reagować na pochodzące z zewnątrz bodźce. W czasie snu jest jeszcze bardziej podatne na takie wpływy. W rezultacie człowiek, który pokonał w sobie fizyczne pragnienie spożywania alkoholu, może śnić o piciu i znajdować w tym przyjemność. W ciągu dnia pragnienia ciała astralnego są pod kontrolą woli, spod której uwalniają się w czasie snu, podobnie jak ciało astralne może w pewnym stopniu wymknąć się spod władzy ego i wtedy, zapewne pod wpływem astralnym, stare przyzwyczajenia odzywają się na nowo. Ten rodzaj snów często występuje u osób, które poddają swoje pragnienia władzy woli. Może się zdarzyć i tak, że człowiek oddający się pijaństwu w poprzednim życiu posiada jeszcze w swoim ciele astralnym trochę materii przyciągniętej przez wibracje pijaństwa, wytworzone przez ślady tego nałogu w atomie permanentnym. Mimo że ta materia nie ulega ożywieniu w obecnym życiu, to jednak w czasie snu, kiedy słabnie władza ego, może reagować na dochodzące z zewnątrz wibracje pijaństwa i wtedy właśnie człowiek śni o tym, że pije. Takie sny, jeżeli rozumie się ich podłoże, nie powinny wzbudzać niepokoju; niemniej są one w pewnym sensie ostrzeżeniem i zarazem przypomnieniem, że jeszcze istnieje możliwość obudzenia się na nowo żądzy picia. Sny ego
W trakcie procesu rozwojowego zachodzą duże zmiany w naturze ciała astralnego, ale jeszcze większe dokonują się w ego, czyli w prawdziwym człowieku, który mieszka w ciele. Kiedy, ciało astralne ma postać jedynie unoszącego się mglistego obłoku ego również pogrąża się we śnie jak ciało fizyczne, gdyż jest niewrażliwe na oddziaływanie swojej własnej sfery. Nawet gdyby jakaś idea, przynależna do tej sfery, zdołała doń dotrzeć, to ego nie potrafiłoby jej przekazać mózgowi fizycznemu, ponieważ ma zbyt słabą władzę nad swoimi niższymi ciałami. Pogrążeni we śnie ludzie znajdują się w różnych stanach świadomości – od całkowitego zapomnienia do pełni astralnej świadomości. Nie należy jednak zapominać, że choć ego może mieć wiele ważnych doświadczeń w wyższych sferach bytu, to jednak nie musi być niezdolne do przekazania tych wiadomości do mózgu. To sprawia, że człowiek nic nie pamięta w świecie fizycznym albo ma dość mgliste wspomnienia. Zasadnicze charakterystyczne cechy świadomości i doświadczeń ego, bez względu na to, czy docierają one do pamięci fizycznego mózgu, są następujące: 1. Miara czasu i przestrzeni jest dla ego w stanie snu czymś odmiennym od tej, którą człowiek posługuje się na jawie. Dla ego czas i przestrzeń prawie nie istnieją. Znane są przykłady, w których ego doświadczało przeżyć trwających, zdawałoby się, całe lata, podczas gdy według naszej miary upłynęło zaledwie kilka chwil. 2. Ego ma szczególną zdolność, czy może przyzwyczajenie, do natychmiastowego "dramatyzowania". Tak więc dźwięk fizyczny lub dotknięcie mogą dotrzeć do ego nie za pośrednictwem mechanizmu nerwowego, ale w ułamku sekundy, i to nawet wcześniej, niż dotrą do mózgu fizycznego. Ten ułamek sekundy wystarczy, aby ego stworzyło coś w rodzaju dramatu lub kilka scen, prowadzących do kulminacyjnego zdarzenia, które powoduje obudzenie się ciała fizycznego. Mózg fizyczny miesza subiektywny sen z obiektywnym zdarzeniem i dlatego człowiek wyobraża sobie, że faktycznie przeżył to, co mu się śniło. Jednakże to przyzwyczajenie do dramatyzowania jest właściwe ego jeszcze, jak się wydaje, słabo rozwiniętemu duchowo. W miarę rozwoju ego wznosi się ponad takie zabawy swojego dzieciństwa. Człowiek, który osiągnął ciągłość świadomości, jest tak bardzo zajęty działaniem w wyższej sferze bytu, że nie traci energii na podobne dramatyzacje, co w konsekwencji powoduje u niego zanik takich snów. 3. Ego ma w pewnej mierze zdolność przewidywania i potrafi czasami przewidzieć z góry przyszłe, mogące zaistnieć wydarzenia, o ile się im nie zapobiegnie, a także poinformować o tym mózg fizyczny. Są to sny prorocze lub ostrzegawcze, których odnotowano bardzo dużo. W niektórych sytuacjach można skorzystać z takiego ostrzeżenia i podjąć właściwe kroki. 4. Ego, pozostając podczas snu poza granicami ciała, myśli, jak się wydaje, symbolami. Wyobrażenia, których przekazanie w świecie fizycznym wymaga wielu słów, zostają przekazane jednym symbolicznym obrazem. Jeżeli taka myśl zostanie przeniesiona do mózgu, a ten przypomni ją sobie na jawie, to umysł ma możliwość przetworzenia jej w słowa; często jednak pozostaje ona w mózgu ciała fizycznego jako zagadkowy, nie wyjaśniony symbol, który może spowodować zamieszanie. W tej kategorii snów można przyjąć, że każda osoba ma własny system symboli. Jeśli człowiek pragnie mieć pożyteczne sny, pomocnymi mogą być: – Suszupti, czyli świadomość działająca w ciele mentalnym i zdolna przekazywać swoje doświadczenia do mózgu; – Turiya, czyli stan transu, w którym świadomość działa w sferze buddhi, ale jest tak bardzo oddzielona od mózgu, że wspomnienia o jej przeżyciach nie mogą być łatwo odtworzone za pomocą zewnętrznych środków. Należy jednak pamiętać, że znaczenie tych terminów jest względne i zmienia się w zależności od kontekstu. Tak więc w pewnej interpretacji dżagratu sfera astralna i fizyczna jest tak powiązana, że siedem ich działów (sfer) odpowiada czterem stanom skupienia materii fizycznej i trzem rozległym działom materii astralnej. |