ROZDZIAŁ V: CZAKRYWyraz czakra jest pochodzenia sanskryckiego i dosłownie oznacza koło lub obracającą się tarczę. Używa się go do określenia tego, co nazywamy ośrodkiem siły w człowieku. Czakry występują w każdym z ciał człowieka i stanowią punkty połączenia, w których siła przepływa z jednego ciała do drugiego. Są także ściśle powiązane z władzami lub zmysłami poszczególnych ciał. Czakry ciała eterycznego (omówione w książce Artura E. Powella Ciało eteryczne) są rozmieszczone na powierzchni sobowtóra eterycznego i zazwyczaj ich nazwy pochodzą od określenia odpowiadającego im organu fizycznego. Najważniejszymi czakrami są: – czakra podstawy kręgosłupa;– czakra pępka; – czakra śledziony; – czakra serca; – czakra gardła; – czakra międzybrwiowa; – czakra wierzchołka głowy. Czakry naturalne, mieszczące się zazwyczaj wewnątrz ciała eterycznego, są czterowymiarowymi wirami. Rozciągają się w kierunku odmiennym od czakr eterycznych. Mimo iż odpowiadają czakrom eterycznym, nie mieszczą się w ich granicach, ale pewną część mają wspólną. Czakry astralne noszą te same nazwy i spełniają następujące funkcje: 1. Czakra podstawy kręgosłupa – jest siedzibą ognia wężowego, czyli kundalini – siły, która istnieje we wszystkich sferach bytu i dzięki której mogą być pobudzone wszystkie pozostałe czakry. Początkowo ciało astralne było prawie bezwładną masą, a jego świadomość pozostawała bardzo mglista. Nie miało zdolności czynienia czegokolwiek ani dobrej znajomości otaczającego świata. Pierwszym wydarzeniem było dla niego obudzenie kundalini na poziomie astralnym; 2. Czakra pępka – po przebudzeniu się w pierwszej czakrze siła kundalini przeszła do czakry pępka, ożywiając ją oraz budząc w ten sposób wrażliwość na wszelkiego rodzaju oddziaływania. Nie było to jednak tak jasne zrozumienie otoczenia, jakie daje wzrok i słuch; 3. Czakra śledziony – siła kundalini przesunęła się do czakry śledziony i za jej pośrednictwem ożywiła całe ciało astralne, ponieważ do funkcji tej czakry należy wchłanianie prany, czyli siły życiowej istniejącej we wszystkich sferach bytu. Ożywienie czakry śledziony pozwala człowiekowi na świadome przemieszczanie się z miejsca na miejsce w ciele astralnym, choć nadal ma mgliste rozeznanie w tym, co go spotyka po drodze; 4. Czakra serca – pozwala człowiekowi rozumieć wibracje innych istot astralnych i sympatyzować z nimi, dzięki czemu potrafi on instynktownie rozumieć ich uczucia. 5. Czakra gardła – użycza w świecie astralnym zdolności, będącej odpowiednikiem słuchu w świecie fizycznym. 6. Czakra międzybrwiowa – pozwala dokładnie postrzegać kształty oraz istotę astralnych przedmiotów zamiast mglistego dotąd odczuwania ich obecności. Z tą czakrą łączy się zdolność dowolnego powiększania najdrobniejszych cząsteczek fizycznych i astralnych na podobieństwo mikroskopu, co pozwala okultystycznemu badaczowi na dostrzeganie molekuł, atomów oraz ich badanie. Jednak doskonałe opanowanie tej zdolności należy raczej do ciała przyczynowego. Owa zdolność stanowi jedną z siddhis, przedstawianą w księgach Wschodu jako zdolność stawania się dowolnie wielkim lub małym. Jest to całkowicie trafne określenie, ponieważ stosowana w tym wypadku metoda polega na chwilowym użyciu mechanizmu niezwykle filigranowego. Pomniejszenie widzianego obrazu można uzyskać przez wytworzenie doraźnego, bez porównania większego, mechanizmu optycznego. Możliwość powiększania oglądanych przedmiotów jest całkowicie odmienna od zdolności poruszania się i działania w wyższej sferze bytu, podobnie jak możliwość obserwowania przez astronoma planet i gwiazd jest czymś całkiem innym od możliwości poruszania się między nimi. W hinduskich sutrach powiada się, że medytacja skupiona na pewnej części języka wyzwala widzenie astralne. To twierdzenie jest tylko zasłoną dymną i odnosi się do przysadki, położonej ponad tą częścią języka. 7. Czakra wierzchołka głowy – daje człowiekowi pełnię astralnego życia, wyposażonego w doskonałe zdolności. Wydaje się, iż istnieją dwa sposoby funkcjonowania tej czakry. U ludzi pewnego typu szósta i siódma czakra spotykają się w przysadce, gdyż przysadka jest dla nich praktycznie jedynym bezpośrednim łącznikiem między fizyczną a wyższą sferą bytu. Z kolei u innego rodzaju ludzi szósta czakra jest połączona z przysadką, podczas gdy siódma czakra nieco się odchyla, tak iż jej wir spotyka się z szyszynką. Dzięki temu szyszynka zostaje ożywiona i działa jako linia bezpośredniego połączenia z niższym umysłem, pomijając zwykłą drogę przez sferę astralną. Jak wiadomo, umysł w ciele fizycznym ma specjalny organ: oko do widzenia, ucho do słyszenia itd. W ciele astralnym jest inaczej. Cząsteczki ciała astralnego znajdują się w ciągłym ruchu, pędząc i wirując jak cząstki wrzącej wody. To powoduje, że nie ma odrębnych cząsteczek, stale pozostających w czakrze. Wręcz przeciwnie, wszystkie cząsteczki ciała astralnego przepływają przez każdą czakrę. Jednocześnie każda czakra ma za zadanie obudzić w cząstkach przez nią przechodzących określone zdolności reagowania: jedna z nich budzi zdolność widzenia, druga zdolność słyszenia itd. To jest przyczyną, dla której żaden z astralnych zmysłów nie jest zlokalizowany ani ograniczony do jakieś określonej części ciała astralnego. To raczej ogół cząstek ciała astralnego ma zdolność reagowania na działające bodźce. Z tego też powodu człowiek, który rozwinął w sobie wzrok astralny i pragnie coś widzieć, posługuje się dowolną częścią ciała astralnego, dzięki czemu może zobaczyć każdy przedmiot równie dobrze przed sobą, jak i poza, ponad i pod sobą, a także z boku. Podobnie rzecz się ma z innymi zmysłami. Krótko mówiąc, astralne zmysły działają jednakowo we wszystkich częściach swojego ciała. Nie jest łatwo przedstawić odpowiednik mowy służący do przekazywania myśli w świecie astralnym. Dźwięk w zwykłym znaczeniu tego słowa nie jest tam możliwy; w gruncie rzeczy nie jest on możliwy także w wyższej części świata fizycznego. Nieścisłym byłoby stwierdzenie, że językiem astralnego świata jest przenoszenie czy przekazywanie myśli; można najwyżej powiedzieć, iż jest nim przekaz myślowy, dokonywany w pewien określony sposób. W świecie mentalnym myśl przechodzi od umysłu do umysłu bez pośrednictwa słów w jakiejkolwiek formie. Z tego też powodu mowa w tym świecie nie ma żadnego znaczenia. Natomiast porozumiewanie się w świecie astralnym jest czymś pośrednim pomiędzy przekazywaniem myśli świata mentalnego a konkretną mową w świecie fizycznym i wymaga formułowania myśli w słowach. Toteż do wymiany myśli niezbędne jest, aby obie strony miały wspólny język. Czakry astralne i eteryczne ściśle sobie odpowiadają. Jednakże istnieje pomiędzy nimi i przenika je w sposób trudny do opisania coś w rodzaju przesłony lub tkaniny o gęstej strukturze, zbudowanej z pojedynczej warstwy gęsto skupionych atomów fizycznych i nasyconej szczególnym rodzajem prany. Prąd Boskiego życia, przepływający normalnie z ciała astralnego do ciała fizycznego, bez żadnego trudu przechodzi przez tę zasłonę, będącą dla wszystkich innych sił, nie operujących atomową materią obu sfer (astralnej i fizycznej), zaporą nie do przebycia. Tkanina ta stanowi naturalną ochronę przed przedwczesnym porozumiewaniem się pomiędzy tymi sferami, które mogłoby wyrządzić więcej szkody niż pożytku. To jest przyczyna, która sprawia, iż nie pamiętamy dobrze swoich przeżyć w czasie snu, jak również wyjaśnienie, dlaczego w chwili śmierci natychmiast tracimy świadomość. Gdyby nie było owego ochronnego urządzenia, każdy człowiek mógłby w każdej chwili zostać poddany przez istoty astralne działaniu sił, którym nie potrafiłby się oprzeć. Łatwo więc ulegałby obsesji istot astralnych, pragnących zawładnąć jego ciałami. Owa "tkanina" może ulec zniszczeniu z kilku przyczyn: 1. Poważny wstrząs doznany przez ciało astralne, np. nagłe przerażenie, może rozerwać ten delikatny twór i doprowadzić do pomieszania zmysłów. Ten sam efekt może spowodować straszliwy wybuch gniewu, jak również każde inne, równie silne uczucie o złym charakterze, powodujące rodzaj wybuchu w ciele astralnym. 2. Używanie alkoholu i narkotyków z tytoniem włącznie, ponieważ te substancje zawierają składnik, który po rozpadzie ulatnia się i przechodzi częściowo ze sfery fizycznej do astralnej. Nawet herbata i kawa zawierają ten sam składnik, chociaż w nieporównywalnie mniejszych ilościach i dopiero nadużywanie tych napojów przez dłuższy czas może wywołać podobne skutki. Składniki te przepływają przez czakry w odwrotnym od normalnego kierunku, a czyniąc to stale, co pewien czas poważnie ranią, a następnie niszczą delikatną tkaninę. Sam proces zniszczenia bądź uszkodzenia może dokonać się w dwojaki sposób, zależnie od typu osoby oraz proporcji składników jej ciała eterycznego oraz astralnego. U pewnego typu osób pęd ulatniającej się materii spala tkaninę i w ten sposób otwiera dostęp szkodliwym wpływom i niepożądanym siłom. Ludzie dotknięci w ten sposób popadają w delirium tremens, ulegają opętaniu lub pomieszaniu zmysłów. U osób drugiego typu przez tkaninę przepływają lotne składniki, powodujące stwardnienie atomów, w następstwie czego ich pulsowanie zostaje w znacznym stopniu zahamowane i spętane, same atomy zaś zostają pozbawione tego specjalnego rodzaju prany, który łączy je z tkaniną. Powoduje to swoiste skostnienie tkaniny, wskutek czego następuje mały przepływ nadmiaru siły z jednej sfery do drugiej. Efektem jest ogólne osłabienie i przytępienie zdolności umysłowych, a w następstwie tego pojawia się wulgarny materializm, brutalność i zezwierzęcenie, zanik wszelkich subtelniejszych uczuć oraz utrata panowania nad sobą. Twierdzi się, że do tego typu ludzi bardzo często należą nałogowi palacze. Wszystkie wrażenia przechodzące z jednej sfery życia do drugiej powinny czynić to wyłącznie za pośrednictwem atomowego stanu materii. Jednak kiedy występuje proces stępienia zdolności, wówczas obejmuje on nie tylko materię atomową, ale także cząstki drugiego i trzeciego stanu skupienia, co z kolei sprawia, że jedyna wolna droga pomiędzy ciałem astralnym a ciałem eterycznym przebiega przez materię niższych sfer stanów skupienia, na których można spotkać się tylko z nieprzyjaznymi, złymi wpływami. Świadomość zwykłego człowieka nie może jeszcze posługiwać się czystą materią atomową ani w sferze fizycznej, ani astralnej, i dlatego nie ma on zdolności świadomego komunikowania się pomiędzy tymi sferami. Właściwy sposób uzyskania tej możliwości polega na oczyszczeniu ciał tak, aby materia atomowa w obu ciałach pozostała w pełni ożywiona i aby komunikacja pomiędzy nimi odbywała się na tej drodze. W tym wypadku tkanina spełnia swoją funkcję, nie utrudniając już komunikacji, która teraz jest doskonała, natomiast nadal przeszkadza bezpośredniemu kontaktowi z niższymi, niepożądanymi sferami świata astralnego. 3. Trzecim rodzajem uszkodzenia tkaniny jest zespół zabiegów mających na celu "rozwój zdolności" – jak to określają spirytyści. Jest rzeczą całkowicie możliwą i często spotykaną, że chociaż człowiek dysponuje dobrze rozwiniętymi czakrami w ciele astralnym, po przebudzeniu nie potrafi sobie przypomnieć niczego ze swoich przeżyć astralnych. Tym zjawiskiem i jego wyjaśnieniem zajmiemy się w rozdziale o snach. |