Ea - bykokształtny anioł
Ebel
(Aebel) - jeden z trzech aniołów służebnych (dwa pozostałe to Anusz i
Szetel), których Bóg wyznaczył do pomocy Adamowi raju. Według jalkut Reubeni
oraz Życia Adama : Ezuy, aniołowie ci "piekli mięsiwo" dla Adama, nawet
"wyrabiali dlań wino".
Eblis (Iblis, Haris, "rozpacz") - w mitologii
perskiej i arabskiej, Eblis jest odpowiednikiem judeochrześcijańskiego Szatana.
Według Ibn Abbasa, Eblis, jako wysoki rangą anioł, był niegdyś ozdobą
niebiańskiego raju (zob. Jung, Fallen Angels in Jewish, Christian and Mohammedan
Literature). W orientalnym romansie o Vatheku Beckford charakteryzuje Eblisa
następująco: ,,Przed swoim upadkiem, nosił on imię Azazel. Kiedy Bóg stworzył
Adama, rozkazał wszystkim aniołom, aby oddały mu pokłon, Eblis jednak odmówił"
(por. Koran, sura XVIII, 50). Legendę tę przytacza również Ginzberg w The
Legends of the Jews, t. 1, s. 63: "Czyż ja, stworzony z bezdymnego ognia, mam
oddawać cześć isto- cie uczynionej z prochu?" - pytał anioł. Za karę Bóg
zamienił Eblisa w szejtana (diabła), a ten stał się ojcem wszystkich diabłów.
Według św. Augustyna (Enchiridion, 28) i Mahometa (Koran XVIII, 50) Eblis to
dżinu, a nie anioł czy też anioł upadły. Mitologia arabska zna trzy kategorie
duchów: aniołowie, dżinny (dobre i złe) oraz demony. Jak głosi legenda, Mahomet
nauczył prawnuka Eblisa niektórych sur Koranu (zob. The Encyclopaedia of Islam,
t. 3, s. 191).
Ebriel - dziewiąta z dziesięciu -~ sefirot zła i
nieczystości (zob. pisma Izaaka ha-Kohena z Sorii).
Ebuhuel - jeden z
ośmiu aniołów wszechmocy (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa). Ebuhuela
można przywołać za pomocą zaklęć kabalistycznych.
Efchal (Efchiel) -
prawdopodobnie jedno z imion anioła Zofiela (zob. Księga Razjela I, 42b; Schwab,
Vocabulaire de 1'Angelologie; West, Names of Milton's Angels, "Studies in
Philology" XLVII, 2)
Efniel - anioł chóru cherubinów (zob. Ksi?ga
Razjela). Wed?ug Westa (Names of Milton's Angels. "Studies in Philology" XLVII,
2) w Raju utraconym Miltona anioł ten występuje pod imieniem
Zefon.
Egibiel - jeden z 28 aniołów władających 28 pałacami Księżyca.
Imiona wszystkich 28 aniołów podano w Apendyksie.
Egion - w
literaturze Hejchalot (Maase Merkawa), anioł strzegący siódmej sali (pałacu)
nieba.
Eglun (Aeglun) - duch (geniusz) błyskawicy i jeden z duchów
godziny jedenastej (zob. Apoloniusz z Tiany, Nuctemeron).
Egrimiel
(Egrumiel) - w Pirke Hejchalot, anioł strzegący jednej z sal (pałaców) szóstego
nieba.
Egzael -- w etiopskiej Księdze Henocha, "dziesiąty spośród
potężnych aniołów, którzy nauczyli ludzi budować machiny wojenne, wyrabiać
ozdoby ze srebra i złota, nosić biżuterię, używać perfum" itd. Prawdopodobnie
jego siedzibą jest piekło (zob. De Plancy, Słownik wiedzy tajemnej, s.
64).
Egziston - anioł przywoływany w błogosławieństwie soli (zob.
Mathers, The Greater Key of Solomon).
Ehajasz (Aehajasz) - jeden z 72
aniołów noszących mistyczne imię Szemhameforasz (zob. Barrett, The Magus, t.
2).
Eheres - w tradycji okultystycznej, anioł przywoływany podczas
egzorcyzmów wosku (zob. Gollancz, Clavicula Salomonis; Shah, Occultism. Its
Theory and Practice, s. 25). Lewis Spence twierdzi, że Eheres to "określenie
Ducha Swiętego".
Eirnilus - według Apoloniusza z Tiany (Nuctemeron),
geniusz (anioł) naznaczony nad owocami. Jest on także aniołem godziny
szóstej.
Eistibus -duch uświęcenia, jeden z aniołów godziny
czwartej.
Ejael - anioł sprawujący pieczę nad naukami tajemnymi; także
anioł długowieczności. Ejael jest jednym z 72 aniołów noszących boskie imię
Szemhameforasz. W kabale jego aniołem pokrewnym jest Abiou. Reprodukcję pieczęci
Ejaela zob. w: Ambelain, La Kabbale Pratique, s. 294. Przywołując Ejaela,
inwokant powinien wyrecytować czwarty wers Psalmu 37.
Ejszet Zenunim (Iszet
Zenunim) - w kabale, żeński anioł rozpusty i nierządu, jedna z czterech
towarzyszek -~ Samaela.
Ekanus (Elkam) - według Czwartej Księgi Ezdrasza 14,
42, Ekanus jest jednym z pięciu "mężów" (tj. aniołów), którzy z rozkazu Boga
spisali 94 (lub 204) księgi podyktowane im przez Ezdrasza. Pozostałymi "mężami"
byli Sarea, Dabria, Selemia i Asjel. W niektórych wersjach tej legendy Ekanusa
zastąpił Etan. Siedemdziesiąt spośród owych ksiąg miało być przechowywane w
ukryciu i udostępniane jedynie "najmądrzejszym Żydom"; zawierały one wiedzę
ezoteryczną. Reszta mogła być dopuszczona do "użytku publicznego" (por.
Rubinkiewicz, Wprowadzenie do apokryfów Starego Testamentu, s.
100).
Ekstabor - "jeden ze sprawiedliwych aniołów Boga" przywoływany w
egzorcyzmach wosku (zob. Gollancz, Clavicula Salomonie; Shah, Occultism, s.
23).
El (Im. Elohim) - określenie Boga lub anioła. W kananejskiej
tradycji epicznej El jest aniołem, który z kobietą śmiertelną spłodził Szahara i
Szalima.
Eladel - jeden z 72 aniołów władających zodiakiem (Runes, The
Wisdom of the KabbaIah).
El-Adrel - według Shaha (The Secret Lore o f
Magic, s. 248), duch (anioł) potrafiący sprawić, że inwokant usłyszy wybraną
przez siebie muzyk . Imię to wymienia Księga Potęg.
Elamiz - anioł
jedenastej godziny nocy, służący pod Dardarielem (zob. Waite, The
Lemegeton).
Elamos - w Salomonowych obrzędach magicznych, duch wzywany
w modlitwie przez mistrza przywołań (zob. Grimorium Verum). El Auria - anioł
płomieni. El Auria bywa utożsamiany z Ourielem lub Urielem.
Eleinos -
w gnostycyzmie, jeden z eonów (zob. Doresse, The Secret Books o f the Egyptian
Gnostics).
El El - jeden z aniołów strzegących bram Północnego Wiatru
(zob. Ozar Midrashim, t. 2, s. 316).
Elelet (Helelet) - w gnostyckim
traktacie Istota (hipostaza) archontów, potężna istota niebiańska: "wielki
anioł, który stoi przed Duchem Świętym"; "jego postać była jak czyste złoto, a
szata jak śnieg" (zob. Doresse, The Secret Books of Egyptian Gnostics, s. 178).
W gnostyckim Apokryfie Jana Elelet to jedna z czterech istot niebiańskich,
towarzyszących arcyeonowi, Autogenesowi (zob. Rudolph, Gnoza, s. 73, 118,
123).
Elemiasz - w Sefer Jecira, jeden z ośmiu serafinów Drzewa Życia
oraz jeden z 72 aniołów noszących mistyczne imię Boga Szemhameforasz. Elemiasz
jest aniołem podróży i wypraw morskich. W kabale jego aniołem pokrewnym jest
Senacher (reprodukcję pieczęci Elemiasza zob. w: Ambelain, La ICabbale Prati9ue,
s. 260).
Eliasz (gr. Elias - "moim Bogiem jest Jehowa") - według
Starego Testamentu tylko dwóch żydowskich patriarchów dostało się do nieba
jeszcze za życia: Henocha "zabrał" Bóg (zob. Rdz 5, 23); Eliasz został zabrany
"wozem ognistym" (zob. 2Kr12, 11). Henoch został przemieniony w anioła
Metatrona, a Eliasz w anioła Sandalfona (choć istnieje także legenda głosząca,
że Eliasz od samego początku był aniołem, "jednym z najwyższych rangą i
najpotężniej szych wśród ognistych aniołów"). Inna legenda opowiada o tym, jak
Eliasz pokonał w walce anioła śmierci i byłby go unicestwił, gdyby nie
interwencja Boga (który najwyraźniej miał w stosunku do anioła śmierci dalsze
plany). W Talmudzie znajdujemy podobną opowieść o spotkaniu Mojżesza z kilkoma
aniołami śmierci. W Księdze Malachiasza 3, 23 znajduje się przepowiednia o
Eliaszu jako zwiastunie Mesjasza. W Ewangelii według św. Łukasza 9, 30 Eliasz
ukazuje się wraz z Mojżeszem na Górze Przemienienia, rozmawiając o odejściu
Jezusa, "którego miał dokonać w Jerozolimie". Według Pirke rabi Eliezer Eliasz
pełni w niebie funkcję przewodnika dusz ludzkich, a do jego obowiązków należy
"czuwanie na rozstajnych drogach raju i kierowanie dusz pobożnych do miejsc im
wyznaczonych". Chasydzki rabi Elimelech z Leżajska (1717-1786) określał Eliasza
po jego przemienieniu jako --ł anioła przymierza. W domach żydowskich, podczas
święta Pesech (Paschy), napełnia się winem puchar Eliasza, a w czasie sederu
zostawia się wolne krzesło dla Eliasza, "oczekiwanego gościa" (zob. Ginzberg,
The Legends o f the jews; Unterman, Encyklopedia tradycji i legend ?ydowskich,
s. 83-84). W British Museum znajduje się manuskrypt (6637) przedstawiający
Eliasza jedzącego, wraz z Henochem, owoce z rajskiego Drzewa Życia. Reprodukcję
tego rysunku zob. w: Budge, Amulets and Talismans; s. 227. Blake w Zaślubinach
nieba i piekła opisuje Eliasza jako anioła, który przemienił się w diabła:
"Zobaczyłem jak Anioł, wyciągnąwszy ramiona i płomień ognia obejmując, strawiony
został i objawił się jako Eliasz". Blake dodaje także: "Anioł ten, który się
stał teraz Diabłem, wielkim jest przyjacielem moim" (zob. Manifesty romantyzmu,
s. 38).
Eliel (Elael) - w Aramaic Incantation Texts from Nippur
Montgomery'ego, anioł, który "może być przywołany podczas obrzędów magicznych"
.
Elifaniasaj - anioł trzeciej wysokości przywoływany w modlitwach
magicznych (zob. Almadel Salomona).
Elilajos - w gnostycyzmie,
Elilajos jest jednym z siedmiu archontów przebywających w szóstym niebie (zob.
[has?o] "Gnosticism" w: Catholic Encyclopedia; Doresse, The Secret Books of
Egyptian Gnostics).
Elim ("drzewa"; hebr.: mocarni) - anioł stróż
Lebbeusza (Judy). Elim to także nazwa chóru aniołów, o którym wspomina hebrajska
Księga Henocha.
Elimelech ("mój Bóg jest Królem") - według Grama
(Gnosticism and Early Christianity, s. 43), anioł jednej z czterech pór roku
(lata); imię to wymienia etiopska Księga Henocha 82,13-20. Elimelech jest czasem
utożsamiany z aniołem o imieniu He'el, który jest wodzem "tysięczników" zastępów
niebieskich.
Elimiel - w kabale żydowskiej, anioł (duch, inteligencja)
Księżyca.
Elion (fenie. Eljon: najwyższy) - adiutant Ofaniela w
pierwszym niebie; anioł przywoływany w zaklęciu sitowia; także anioł służebny.
V~'zywając Eliona, Mojżesz sprowadził na Egipt plagę gradu. Elion jest również
bogiem Melchizedeka, którego Abraham miał uznać za Boga Jahwe (por. Rdz 14,
17-19 i 22; zob. te?: Forlong, Encyclopedia of Religions).
Elkana ~
Ekanus
Eloa - wysoki rangą, męski anioł w Mesjadzie Klopstocka. W
poemacie Alfreda de Vigny'ego Eloa (1823), imię żeńskiego anioła zrodzonego z
łzy uronionej przez Jezusa.
Eloai - według Orygenesa (Przeciw
Celsusowi, s. 308), jeden z siedmiu ofickich (gnostyckich)
archontów.
Eloeus - w mitologii fenickiej, jeden z siedmiu elohim
(aniołów) obecności, budowniczych wszechświata. W gnostycyzmie ofickim Eloeus
jest jednym z siedmiu władców siedmiu niebios, tworzących --~ hebdomadę (zob.
Epifaniusz, Penarion).
Elogium - anioł rządzący żydowskim miesiącem
elul (sierpień-wrzesień). Aniołem września jest jednak zazwyczaj Uriel lub
Zuriel (zob. Schwab, Vocabulaire de l'Angelologie).
Eloha (lm. Elohajm
lub Elohim) - według Szóstej i siódmej księgi Mojżeszowej, anioł chóru potęg,
przywoływany w kabalistycznych zaklęciach magicznych.
Eloheij - anioł
pieczęci (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Elohi - Elohi jest
piątą z hierarchii anielskich odpowiadających dziesięciu imionom boskim; także
anioł przywoływany w egzorcyzmach ognia oraz podczas Salomonowych obrzędów
magicznych, w modlitwie mistrza ceremonii (zob. Spence, An Encyclopaedia of
Occultism; Mathers, The Greater Key of Solomon). Według Mathersa wymówienie
imienia Elohi sprawi, że "Bóg osuszy morze i rzeki".
Elohim -
hebrajskie Elohim oznacza Jehowę (JHWH). Określenie to składa się z dwóch
wyrazów: "eloh" (lp. r.m.) oraz "im" (lm. r.ż.), co sugeruje, że pierwotnie Bóg
był pojmowany jako istota dwupłciowa. W Pierwszej Księdze Samuela 28, 13, gdzie
kobieta (nie wróżka) z Endor widzi "istotę pozaziemską [w tekście hebrajskim -
elohim] wyłaniającą się z ziemi", określenie to oznacza raczej dusze zmarłych
niż Boga czy bogów. W Zoharze rabi Izaak, komentując ten fragment Pięcioksięgu,
powiada: "Dochodzimy do wniosku, że Elohim oznacza tutaj anioła, ponieważ
czasami aniołowie bywają nazywani imieniem Najwyższego". Według Mirandoli elohim
są dziewiątym chórem hierarchii niebiańskiej (w systemie Pseudo-Dionizego
miejsce to zajmuje chór aniołów). W Księdze Jecirah, eIohim są wymienione jako
siódma z dziesięciu sefirot i odpowiadają sefirze Necach ("zwycięstwo"). Zob.
też obraz Blake'a, Elohim stwarzający Adama.
Eloi (Elojein) - jeden z
siedmiu aniołów (archontów) uczynionych przez Jaldabaota "na jego własny obraz i
podobieństwo" (zob. King, The Gnostics and Their Remains, s. 15; (has?o]
"Gnosticism" w: Catholic Encyclopedia).
Elomiel (Ililumiel) - w
etiopskiej Księdze Henocha 82, 14, jeden z wodzów aniołów czterech pór
roku.
Elomnia (Elomina) - jeden z pięciu książąt aniołów trzeciej
wysokości (zob. Almadel Salomona).
Elorchajos - w gnostyckiej
Parafrazie Sema, tajemnicze bóstwo, któremu wyjawiony został sekret
Stworzenia.
Elubatel - jeden z ośmiu aniołów wszechmocy. W Szóstej i
siódmej księdze Mojżeszowej dwoma aniołami wszechmocy są Ebuhuel i Atuesuel,
wzywani w zaklęciu Lewiatana. Zwalniając ich ze służby, inwokant musi trzy razy
wypowiedzieć imię każdego z aniołów, a następnie trzykrotnie zadąć w
róg.
Emekmijahu - jedno z wielu imion anioła
Metatrona.
Emial - w okultyzmie, anioł przywoływany w egzorcyzmach
nietoperza (zob. Mathers, The Greater Key o f Solomon).
Emmanuel ("Bóg
z nami") - ańioł, który zjawił się w ognistym rydwanie obok Sidrasza, Misaka i
Abednego. Podczas obrzędów magicznych Emmanuel jest przyzywany "pod trzecią
pieczęcią". W poemacie de Vigny'ego Le Deluge Emmanuel to zarówno imię anioła,
jak i jego syna spłodzonego z kobietą śmiertelną. W kabale, Emmanuel to sefira
Malchut ("królestwo") w świecie berija (zob. Ambelain, La Kabbale
Pratique).
Empireum - w angelologii chrześcijańskiej Empireum to
siedziba Boga i aniołów. Według Ptolemeusza, a także Dantego i Miltona, znajduje
się ono w piątym niebie.
Enediel - jeden z 28 aniołów władających 28
pałacami Księżyca; także anioł drugiego dnia pełni księżyca (zob. Barrett, The
Magus, t. 2; Levi, Transcendental Magic).
Eneij e - w literaturze
okultystycznej, anioł pieczęci przywoływany podczas obrzędów
magicznych.
Enga - jedno z niewysłowionych imion Boga, używane w
poniedziałkowych inwokacjach do Lucyfera.
Enwo - w mandaizmie, duch
jednej z siedmiu planet; także uthra (anioł) nauki i wiedzy, utożsamiany z
judeochrześcijańskim Rafałem (Rafaelem).
Eolut - cherubin lub serafin
przywoływany w zaklęciach kabalistycznych (zob. Szósta i siódma księga
Mojżeszowa).
Eomiahe - w literaturze okultystycznej, anioł
przywoływany podczas egzorcyzmów nietoperza (zob. Mathers, The Greater Key of
Solomon).
Epima - anioł pokrewny ~ Ejaela.
Epinoja - w
gnostycyzmie walentyniańskim, pierwsza żeńska manifestacja Boga (zob. Szechina,
Duch Święty). W niektórych źródłach gnostyckich zwana jest matką żyjących, Zoe
(zob. Doresse, The Secret Books of the Egyptian Gnostics, s.
202).
Epititioch - w tradycji gnostyckiej, dziewiczy eon (zob.
Doresse, The Secret Books of the Egyptian Gnostics, s. 178).
Eradin
-imię anioła przywoływanego podczas obrzędów magicznych (zob. Waite, The
Book o f Black Magic and o f Pacts).
Erionas (Erione) - w okultyzmie,
anioł przywoływany w egzorcyzmach wosku (zob. Gollancz, Clavicula
Salomonis).
Erastiel - anioł służący w czwartej sferze piątego nieba
(zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Erataol (Erataot) - w
gnostyckiej teologii jeden z siedmiu archontów. Orygenes (Przeciw Celsusowi, s.
306-307), opierając się na źródłach ofickich, wymienia Erataota (Erataola) obok
Michała, Gabriela, Rafała (Rafaela), Onoela, Tautabaota i Suriela. Wezwany przez
inwokanta, Erataol zjawia się pod postacią psa (zob. Mead, Thrice-Greatest
Hermes, t. 1, s. 294).
Eregbuo - anioł pokrewny --~
Daniela.
Erel - w Salomonowych obrzędach magicznych, imię świętego
anioła lub Boga; wymówienie tego imienia zmusza demony do zjawienia się przed
inwokantem (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon).
Eremiel
(Jerimiel, Jeremiel, Hierimiel, Hieremihel, Remiel itd.) - anioł pilnujący
dusz ludzkich w "niższym świecie". W Apokalipsie Eliasza Eremiela utożsamia się
z Urielem (por. Czwarta Księga Ezdrasza; Apokalipsa
Sofoniasza).
Ergedial - jeden z 28 aniołów władających ?~ pałacami
Księżyca (zob. Barrett, The Magus,
Ermosjel - anioł godziny drugiej,
służący pod Anaelem.
Ero - anioł pokrewny ~
Chazjela.
Erotosi - duch planetarny Marsa, przywoływany za pomocą
talizmanów magicznych (zob. Christian, The History and Practice of Magic, t. 1,
s. 68, 317; t. 2, s. 475). W literaturze hermetycznej Erotosi jest wodzem chóru
potęg.
Ertrael - upadły anioł, którego imię wymienia Księga
Henocha.
Erygion - imię anioła (lub Boga), którym posłużył się Jozue,
prosząc o zwycięstwo nad Moabitami (zob. Mathers, The Greater Key o f
Solomon).
Erzla - w Clavicula Salomonie, życzliwy anioł przywoływany
podczas obrzędów magicznych.
Esabiel - anioł chóru potęg (zob. Schwab,
Vocabulaire de 1'Angelologie).
Eserchie/Oriston - imię anioła
(lub Boga), którym posłużył się Mojżesz, sprowadzając na Egipt plagę żab. Plagę
tę sprowadza również wypowiedzenie imienia Zabaot (zob. Waite, The Book o f
Black Magic and o f Pacts). Według Barretta (The Magus, t. 2) imieniem
Eserchie/Oristona posłużył sil Mojżesz, zamieniając wody rzek Egiptu w
krew.
Esfares - imię anioła lub Boga używane w zaklęciach magicznych
(zob. The Secret Grimoire of Turiel).
Eskawor - w Grimorium Verum,
anioł przywołany w zaklęciach Salomonowych.
Esor - cherubin lub
serafin przywoływany podczas obrzędów kabalistycznych (zob. Szósta i siódma
księga Mojżeszowa).
Espiacent - anioł przywoływany podczas egzorcyzmów
wosku, a także w prośbach o pomoc w realizacji zaplanowanych przedsięwzięć. Po
egzorcyzmach inwokant zobowiązany jest recytować Psalmy (zob. Mathers, The
Greater Key of Solomon).
Estael - w czarnej magii (The Secret Grimoire
of Turiel) Estael jest duchem planety Jowisz. Zazwyczaj jest przywoływany w
towarzystwie trzech innych inteligencji tej planety: Kadiela, Maltiela i
Hufatriela.
Estes - jedno z wielu imion anioła Metatrona.
Esziei
- jeden z czterech aniołów, których imiona widnieją na pierwszym pentagramie
planety Mars. Trzej pozostali to Ituriel, Madimiel i Borcachiak
(Barcachia).
Esziniel - w syryjskiej Księdze Opieki, anioł
przywoływany w zaklęciach magicznych.
Esziros - w kabale, anioł
siedmiu planet, przywoływany podczas obrzędów magicznych (zob. The Secret
Grimoire of Turiel).
Eszmadaj - w literaturze rabinackiej, król
demonów; w niektórych źródłach bywa porównywany z perskim Aeszma Daewa, w innych
- z hebrajskim Szamadem Niszczycielem (zob. Bouisson, Magic. Its History and
Principal Rites); -~ Aszmedaj.
Et ("czas") - anioł służebny
odpowiedzialny za to, aby "wszystko się działo o wyznaczonej porze" (zob. Zohar
Mikez 194a); -~ Czas.
Etan ~ Ekanus
Etnarchowie - 70 aniołów
opiekuńczych, sprawujących władzę nad narodami (-~ aniołowie stróżowie; por.
też: Danielou, The Angels and Their Mission).
Etrafil - w mitologii
arabskiej, jeden z ariołów, którzy zadmą w trąby w dniu Sądu Ostatecznego.
Etrafil to prawdopodobnie jedna z wersji imienia Izrafel.
Etrempsuchos
(Astrompsuchos) - jeden z anielskich strażników siódmego nieba (zob. Bruce
Papyrus).
Euchej - anioł przywoływany podczas egzorcyzmów, zazwyczaj w
czasie okadzania (zob. Grimorium Verum).
Eudemon - dobry duch, demon.
Jedno z greckich określeń anioła.
Eurabatres - anioł planety Wenus (-~
Jurabatres).
Ewed - jedno z wielu imion anioła
Metatrona.
Exterminans - łacińska wersja imienia
Abaddon.
Ezdrasz - w apokryficznej Czwartej Księdze Ezdrasza, kiedy
Ezdrasz za życia trafił do nieba, został "niebiańskim skrybą, na wieki wieków";
~ Wretil, Henoch, Dabriel. Według legendy wszyscy oni pełnili funkcję
niebiańskich pisarzy.
Ezekiel (hebr.: moc Boża) - w etiopskiej Księdze
Henocha, upadły anioł, który nauczył ludzi "wróżyć z chmur" (zob. Ginzberg, The
Legends of the jews, t. 1, s. 125).
Ezgadi - imię anioła przywoływane
w zaklęciach gwarantujących szczęśliwe zakończenie podróży (zob. Hejchalot
Rabati; Schwab, Vocabulaire de I'Angelologie).
Ezojil - duch (anioł?)
przywoływany podczas egzorcyzmów wody (zob. Mathers, The Greater Key of
Solomon).
Ezrael (hebr.: pomoc Boża) - w apokryficznej Apokalipsie
Piotra, anioł gniewu. W Sefer Gan Eden mowa o aniele, "którego zadaniem jest
chronienie ludzi niewielkich zasług oraz chwiejnych w wierze przed aniołami
zniszczenia; aniołem tym jest Ezrael [od ezra - pomoc]" (zob. hebrajska Księga
Henocha, wyd. Odeberga, s. 182).
Ezriel - imię anioła zapisane na
aramejskim amulecie, odkrytym ostatnio wśród rękopisów znad Morza Martwego. W
Aramaic Incantation Texts from Nippur Montgomery'ego Ezriel jest wymieniony w
gronie archaniołów (zob. też Scholem, jewish Gnosticism, Merkabah Mysticism, and
Talmudic Tradition).