Pa'azjel - w hebrajskiej Księdze
Henocha, jed no z imion anioła Metatrona.
Pabael - jeden z anielskich
posłańców Księżyca. Prawdopodobnie jedna z wersji imienia Pabel.
Pabel
- anioł czwartego nieba, pełniący służbę w Dzień Pański (niedziela). Przywołując
Pabela, inwokant powinien być zwrócony w stronę zachodu (zob. de Abano,
Heptameron).
Pachdiel ("strach") - w Pirke Hejchalot wódz aniołów
strzegących czwartego nieba.
Pachriel - w hebrajskiej Księdze Henocha,
je den z siedmiu potężnych aniołów ustanowio nych nad siedmioma niebiosami.
Każdemu z tych aniołów "towarzyszy 496 tysięcy aniołów
służebnych".
Pacpecijasz - jedno z wielu imion anioła
Metatrona.
Padael (Fadihel) - jeden z licznych aniołów strzegących
bram Zachodniego Wiatru (zob. Ozar Midrhim, t. 2, s. 316).
Padiel
(Fadihel) - w Księdze Razjela, jeden z 70 aniołów amuletów porodowych. Według
legendy Padiel był który ukazał się rodzicom Samsona (zob. "Jewish Quarterly Re
view" 1898, s. 328; por. Sdz 13).
Pafran - w okultyzmie, wtorkowy
anioł po wietrza służący pod rozkazami Samaksa.
Pagiel - w czarnej
magii, anioł wzywany w rytualnej modlitwie, spełniający wszelkie ży czenia
inwokanta. Imię Pagiela, obok imion in nych "potężnych i wspaniałych duchów', wy
mienia Malehus w The Secret Grimoire o f Turiel.
Pahadiel - w
literaturze Hejchalot (Marie Merkawa), anioł strzegący siódmej sali (pałacu)
nieba.
Pahadron - w mistyce żydowskiej, wódz anio łów trwogi. Pahadron
włada miesiącem tiszri (wrzesień-październik). Zob. Trachtenberg, ]e wish Magic
and Superstition, s. 99).
Pahaliasz - anioł przywoływ any w modli
twach magicznych o nawrócenie się pogan na chrześcijaństwo. Pahaliasz sprawuje
pieczę nad teologią i moralnością, jest także jednym z anio łów noszących boskie
imię Szemhameforasz. JP go aniołem pokrewnym jest Sotis (zob. Ambe lain, La
Kabbale Praticlue, s. 264).
Pajmon (Paimon, "dzwonienie " --- przed
swo im upadkiem Pajmon był aniołem chóru panowań. W piekle jest wielkim królem,
podlegają cym jedynie Lucyferowi. Pod rozkazami Pajmo na służy 200 legionów
duchów wywodzących się "częściowo z chóru aniołów, a częściowo z chóru potęg".
Wezwany, ukazuje się pod po stacią "mężczyzny o twarzy kobiety ze skrzą cym się
drogimi kamieniami diademem na gło wie' (zob. De Plancy, Slownik wiedzy
tajemnej, s. 136). Według Wierusa (Pseudo-Monarchia) przy specjalnych okazjach
Pajmonowi towarzy szą dwaj wielcy książęta piekieł, Bebal i Abalam. Reprodukcję
pieczęci Pajmona zob. w: Waite, The Book o f Black Magic and of Pacts, s.
168).
Palalel - wraz z Palalielem, anioł strzegący bram Zachodniego
Wiatru (zob. Ozar Midra shim, t. 2, s. 316).
palatynaty - jak wynika z
pomieszczonego w The Greater Key of Solomon Mathersa zaklęcia czyniącego
człowieka niewidzialnym, jest to określenie jednego z dziewięciu chórów hierar
chii niebiańskiej, odpowiadającego rangą chó rowi potęg (zob. Shah, Occultism,
s. 161).
Palit ("uciekinier") - w żydowskiej legen dzie, Palit to
imię, które przybrał anioł Michał, kiedy zdołał wydostać się z uścisku Samaela
(Szatana), który został strącony z niebios (zob. Ginzberg, The Legends of the
Jews, t. 1, s. 231; por. Graves, Patai, Mity hebrajskie, s. 87). W Mi draszu
Tehilim Palit występuje jako Og. W tradycji rabinackiej pojawia się także inna
forma tego imienia - Praklit.
Palpetijasz - jedno z wielu imion anioła
Metatrona.
Paltelon - anioł przywoływany w błogosła wieństwie soli
(zob. Mathers, The Greater Key of Solomon, s. 94).
Paltriel - w Pirke
Hejchalot, aniol strzegący piątego nieba.
Pamon - anioł szóstej
godziny nocy, służący pod Zaazonaszem (zob. Waite, The Lemegeton, s.
69).
Panael - jeden z aniołów strzegących bram Północnego Wiatru. Nie
należy go utożsamiać z pełniącym tę samą funkcję Panielem (zob. Ozar Midrashim,
t. 2, s. 316).
Panajon - według Scholema (Jewish Gnosti cism, Merkabah
Mysticism and Talmudic Tradition, s. 63), Panajon to "zapewne jedno z imion Me
tatrona". Z kolei rabiIszmael (Mniejsza sala) po wiada, że widział "archonta
Panajona, jedne go z najwyższych rangą sług Bożych, stojącego przed Tronem
Chwały".
pan błyskawic -> anioł błyskawic
Pancja -
"przenajczystszy anioł" przywoływany podczas obrzędów magicznych, zwłasz cza w
zaklęciu miecza (zob. Grimorium Verum).
Paniel - imię anioła
znalezione na hebrajskim amulecie (kamea) mającym chronić przed złem (zob.
Schrire, Hebrew Amulets).
Panowanie (Zwierzchnictwo) - według Fi
lona,imię "najstarszego z aniołów" (zob. Mead Thrice-Greatest
Hermes).
Papsukul (Papukkal?) - w mitologii chaldej skiej, anielski
posłaniec bogów (zob. Lenor mant, Chaldean Magic, s. 120).
Paraklitos
(Paraklet) - w Falasha Anthology, anioł żałoby.
Parasjel - imię anioła
zapisane po hebrajsku na pierwszym pentagramie planety Jowisz. Pa rasjel jest
panem i władcą skarbów (zob. Shah, The Secret Lore of Magic, s.
56).
Paraśurama - w mitologii wedyjskiej, szósty z dziesięciu awatarów
(boskich inkarnacji). Pa raśurama znany był także jako Nieśmiertelny Chirangiwah
( awatar).
Pariel - imię anioła znalezione na amulecie (kamea) mającym
chronić przed złem (zob. Schri re, Hebrew Amulets).
Pariuch (Marioch)
- jeden z dwóch aniołów (drugim jest Ariok) wyznaczonych przez Boga do
strzeżenia pism Henocha (zob. słowiańska i hebrajska Księga
Henocha).
Parmiel - anioł trzeciej godziny dnia, służący pod
Weguanielem (zob. Waite, The Lemegeton, s. 67).
Parszijasz - jedno z
wielu imion anioła Metatrona.
Partasza -jedno z wielu imion Lilit
(zob. Ha nauer, Folk-Lore of the Holy Land, s. 325).
Parwardigar - w
teogonii staroperskiej, anioł światłości (zob. The Dabistan, s. 15). W mitologii
arabskiej, aniołem światłości jest Rab-un-maw.
Parymel - w Szóstej i
siódmej księdze Mojże szowej, anioł tronu przywoływany podczas ob rzędów
magicznych. Jest jednym z piętnastu aniołów tronu; imiona wszystkich aniołów tej
klasy podano w Apendyksie.
Parzjel - w Pirke Hejchalot, anioł
strzegący szóstego nieba.
Paschar (Psachar) - jeden z siedmiu wyso
kich rangą aniołów tronowych (zob. Księga Ra zjela; de Abano, Heptameron; Szósta
i siódma księga Mojżeszowa; pisma Corneliusa Agrippy). W Pirke Hejchalot Paschar
jest jednym z siedmiu aniołów strzegących zasłony, czy też kotary siódmego nieba
(zob. Ozar Midrashim, t. 1, s. 108).
Pasisjel - w literaturze
Hejchalot (Maase Merkawa), anioł strzegący siódmej sali (pałacu)
nieba.
Pasjel - w magii obrzędowej, anioł zodiaku sprawujący władzę
nad znakiem Ryb. W kabale żydowskiej Pasjel jest aniołem podziemi i za rządcą
szóstej z siedmiu "warstw", na które według josefa ben Abrahama Gikattiliego
podzielone jest piekło.
Paspasim - w literaturze Hejchalot, anioł,
który asystuje Metatronowi podczas odmawia nia modlitwy Szema (zob. hebrajska
Księga He nocha).
Pasterz -jeden z sześciu aniołów pokuty, utożsamiany
z Fanuelem. Jako Pasterz przed stawia się anioł, który poleca Hermasowi zapi sać
jego "przykazania i podobieństwa". W apokryfie Pasterz Hermasa mowa również o
"pasterzu nielitościwym i okrutnym", który jest jednym z "aniołów
sprawiedliwych" wyznaczo nych przez Boga do wymierzania kary grzesznikom (zob.
Pisma ojców apostolskich, s. 315, 376). Późniejsza tradycja żydowska "wiernym
pasterzem" nazywała Mojżesza, a w Ewangelii we dług św. Jana (10, 11) Jezus sam
siebie nazywa "dobrym pasterzem' (por. T. Gaster, The Dead Sea Scriptures, s.
312, 321). Warto zwrócić uwagę, że Orygenes, św. Ireneusz, Pseudo-Cyprian i in
ni pisarze starochrześcijańscy uważali Pasterza Hermasa za jedną z kanonicznych
ksiąg Pisma Świętego.
Pasterz Hermasa -> Fanuel
Pastor -
w czarnej magii, anioł wzywany w rytualnej modlitwie, spełniający wszelkie ży
czenia inwokanta (zob. Malchus, The Secret Gri moire of Turiel).
Pasuj
- w literaturze Hejchalot (Marie Mer kawa), anioł strzegący czwartej sali
(pałacu) nie ba.
Pata (Panel) - anioł przywoływany podczas obrzędów
magicznych odprawianych na za kończenie szabatu (zob. Trachtenberg, Jewish Magic
and Superstition).
Patatumon (Patumon, Pateon, Patumaton) w zaklęciach
Salomonowych, imię Boga; imię, którego użył Mojżesz, sprowadzając ciemności na
Egipt; imię, którego użył Salomon, aby uwięzić demony (zob. Waite, The Book of
Black Magic and of Pacts; Mathers, The Greater Key of Solo mon).
Pateny
- anioł przywoływany podczas obrzędów kabalistycznych (zob. Szósta i siódma
księga Mojżeszowa).
Pateon -> Patatumon
Patiel
("otwierający") - jeden z aniołów no szących boskie imię Szemhameforasz (zob.
Ozar Midrashim I, 106).
Patrozin - anioł piątej godziny nocy, służąc?
pod Abasdarhonem (zob. Waite, The Lemegeton).
>Paula - żeński anioł
występujący w powieści Danielsa Clash of Angels.
Pazriel (Sidriel) - w
hebrajskiej Księdze He nocha, jeden z wielkich archaniołów i książąt pierwszego
nieba, pełniący te funkcje wspólnie z Gabrielem, Sabraelem, Aszrulju i innymi
anio łami.
Pedael ("ten, którego wybawia Bóg") - w mistyce żydowskiej,
anioł wybawienia (zob. Abel son, jewish Mysticism, s. 127).
Pedenij -
w Szóstej i siódmej księdze Mojżeszo wej, anioł pieczęci.
Peliel -
wódz chóru cnót i anielski doradca Jakuba. Peliel (według innych źródeł,
Zakuniell jest też drugą z dziesięciu świętych -> sefirot (zob. Barrett, The
Magus; pisma Izaaka ha-Ko hena z Sorii).
Penael - według de Abano
(Heptameron), anioł piątku przebywający w piątym niebie i przywoływany z
północy. Penael jest także jednym z posłańców planety Wenus (zob. Bar rett, The
Magus, t. 2; Malchus, The Secret Gri moire of Turiel).
Penak - w
Szóstej i siódmej księdze Mojżeszo wej, anioł służący w trzecim
niebie.
Penarys - anioł trzeciej godziny nocy, służący pod Sarkamiszem
(zob. Waite, The Lemegeton).
Penat - podobnie jak Penael, piątkowy
anioł zamieszkujący piąte niebo oraz jedna z inteligencji planety
Wenus.
Penatiel - anioł dwunastej godziny dnia, służący pod
Beratielem.
Pendroz - anioł siódmej godziny nocy, służący pod
Mendrionem.
Peneal - anioł służący w trzecim niebie. Peneme >
Penemue
Penemue (Penemuel, Tamuel, Tamel, Tumael - "wnętrze") - w
tradycjach o Henochu, je den z upadłych aniołów, który "nauczył ludzi pisania
atramentem na papierze", sztuki potę pianej jako zła i niemoralna. Penemue
"pouczał także dzieci ludzkie o blaskach i cieniach życia oraz wprowadzał w
tajniki mądrości". Anioł ten jest jednym z lekarzy głupoty ludzkiej (zob.
Bereszit Raba).
Peniel -> Penuel
Penpalabim -
"przenajświętszy anioł" przy woływany w zaklęciach ukrytych skarbów (zob. Verus
jesuitarum Libellus; Waite, The Book of Black Magic and of
Pacts).
Penuel (Peniel, "oblicze Boże") - w pismach _Vlojżesza
Botarela, de Abano, Barretta i innych Peniel jest aniołem Jahwe, który walczył z
Ja kubem (por. Rdz 32); według innych źródeł przeciwnikiem Jakuba był Michał lub
Samael. W kabale Penuel (Peniel) jest mieszkańcem trze ciego nieba, aniołem
piątku oraz (podobnie jak Penemue) lekarzem ludzkiej głupoty. W Księ dze Rodzaju
Penuel to nie imię, lecz nazwa miejscowości, w pobliżu której Bóg objawił się
Jakubowi.
Peor > Chemos
Periel - jedno z ponad stu imion
anioła Me tatrona (zob. hebrajska Księga Henocha).
Permaz - anioł
drugiej godziny nocy, służący pod Farrisem (zob. Waite, The
Lemegeton).
Permiel - anioł czwartej godziny dnia, słu żący pod
Wachmielem.
Perrier - eks-książę chóru księstw (zob. De Plancy,
Słownik wiedzy tajemnej, s. 140; Garinet, Histoire de la Magie en
France).
Pesagnijasz - w Zoharze (Exodus 201b), anioł Południa
dzierżący klucze do przestrzeni po wietrznych. Kiedy do nieba wznosi się modli
twa człowieka pogrążonego w głębokim smut ku, Pesagnijasz całuje ją i towarzyszy
jej do wyż szych niebios.
Pesak - w literaturze Hejchalot (Maase Mer
kawa), anioł strzegący piątej sali (pałacu) nieba.
Petahel -
"przenajświętszy anioł" wzywany podczas obrzędów magicznych odprawianych na
zakończenie szabatu (zob. New Jewish Encyc lopedia, s. 520; Trachtenberg, Jewish
Magic and Superstition).
Petahiasz - w Zoharze (Exodus 201b), anioł
północnej strony nieba, "gdzie docierają modli twy o wybawienie od
nieprzyjaciół". Jeśli mod litwy okażą się tego warte, "Petahiasz całuje
je".
Pi-Hermes - anioł utożsamiany z Rafałem (Rafaelem). W tradycji
hermetycznej Pi-Hermes jest geniuszem planety Merkury i wodzem chó ru
archaniołów (zob. Christian, The History and Practice of Magic, t. 1, s.
68).
Pihon - imię Metatrona, "kiedy otwiera drzwi, przez które
wpuszcza modlitwy do nie ba". Kiedy je zamyka, zwany jest Sigronem (zob.
Odeberg, 3 Enoch).
Pi-Joh - anioł utożsamiany z Gabrielem. W tradycji
hermetycznej Pi-Joh jest geniuszem Księżyca i wodzem chóru
aniołów.
Pilalael - jeden z licznych aniołów strzegą cych bram
Zachodniego Wiatru (zob. Ozar Mi drashim, t. 2, s. 316).
Piołun - w
Apokalipsie św. Jana (8, 11), Pio łun to "imię gwiazdy", która spadła z nieba na
dźwięk trzeciej trąby. Według A Dictionary ot the Holy Bible (wyd. American
Tract Society, 1859) imię to "oznacza potężnego księcia czv też moc powietrzną,
narzędzie srogiego sądu nad wielką liczbą grzeszników". Możliwe za tem, że
Piołun to jedno z imion Szatana, którego św. Paweł nazywał "władcą potęg
powietrza". Angielska pisarka doby romantyzmu, Marie Corelli, jest autorką
powieści zatytułowanej Wormwood (Piołun). W innej powieści (The Screwtape
Letters C.S. Lewisa) Piołun jest "mło dym diabłem ziemi" oraz siostrzeńcem Screw
tape'a ("wysokiego urzędnika Jego Szatań skiej Mości"). W Hamlecie, gdy
Królowa-Aktor ka wypowiada słowa: "Obym drugiego [męża] wziąwszy pod
przekleństwem żyła, / Ta ma drugiego, która pierwszego zabiła" - Hamlet mówi do
siebie na stronie: "Piołun, piołuń'. Wątpliwe jednak, by Szekspir miał na myśli
anioła Apokalipsy; wyrażenie to oznacza raczej uczucie goryczy i takie też jest
oryginalne zna czenie słowa "piołun' (łac. absinthium).
Pi-Re - anioł
utożsamiany z Michałem. W tradycji hermetycznej, jeden z siedmiu geniuszy
planetarnych (archaniołów) oraz wódz chóru cnót.
Piskon - jedno z
wielu imion anioła Meta trona.
Pistis Sofia ("wiara", "mądrość") - w
tra dycji gnostyckiej, jeden z najwyższych rangą eonów (eon żeński). Pistis
Sofia zrodziła "naj potężniejszych aniołów" oraz wysłała węża do raju, aby
zwiódł Adama i Ewę (zob. Mead, Pistis Sophia). Według Dialogu Zbawiciela Pistis
Sofia jest córką -> Barbelo (por. Rudolph, Gnoza; Jo nas, Religia gnozy;
Quispel, Gnoza).
Pi-Zeus - w tradycji hermetycznej, geniusz (anioł)
planety Jowisz i wódz chóru panowań ( Zachariel).
Plesitea - w
gnostycyzmie, "matka aniołów" przedstawiana jako dziewica o czterech piersiach
(zob. Doresse, The Secret Books of Egyptian Gnostics).
Pniel - w
mistyce żydowskiej epoki Geonim, anioł sprawujący władzę nad jednym z miesięcy
(zob. Trachtenberg, Jewish Magic and Superstition).
Pocieszyciel - w
Ewangelii według św. Jana 14, 26, Jezus mówi o Pocieszycielu, Duchu Świę tym,
którego Bóg pośle w Jego imieniu (-> Duch Swięty).
Poimandres - w
gnostycyzmie, "rozum absolutu", Logos, boski Praczłowiek (zob. Jonas, Religia
gnozy, s. 163-188).
Pojel - anioł chóru księstw opiekujący się fi
lozofią; także jeden z 72 aniołów zodiaku. W The Magus Barretta, Pojel figuruje
na liście 72 aniołów noszących boskie imię Szemhame forasz. Reprodukcję pieczęci
Pojela zob. w: Am belain, La Kabbale Pratique, s. 289.
Porna -
piątkowy anioł, służący w trzecim niebie i przywoływany z południa (zob. de Aba
no, Heptameron; Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Poro - anioł chóru
potęg, przywoływany pod czas obrzędów magicznych (zob. Szósta i siódma księga
Mojżeszowa).
Porosa - podobnie jak Porna, piątkowy anioł służący w
trzecim niebie i przywoływany z po łudnia (zob. Barrett, The Magus, t.
2).
Posriel (Hadriel?) - anioł zarządzający szó stą "warstwą" piekła,
w której, według legendy, przebywa prorok Micheasz (zob. Ginzberg, The Legends
of the Jews, t. 4, s. 53; t. 6, s. 214).
Pote(h) (Pura) - książę
(anioł) zapomnienia. Poteh jest przywoływany podczas obrzędów nekromantycznych
odprawianych na zakończe nie szabatu (zob. Trachtenberg, Jewish Magic and
Superstition).
Praklit -> Palit
Praksil - anioł drugiej
godziny nocy, służąc pod Farrisem (zob. Waite, The
Lemegeton).
Pralimiel - anioł jedenastej godziny dnia, słu żący pod
Barielem (zob. Waite, The Lemegeton).
Prawuil (Wretil) - anioł zwany
"pisarzem wiedzy Najwyższego" i "strażnikiem niebiań skich ksiąg i archiwów" (
Radueriel). Według słowiańskiej Księgi Henocha (22, 11), Prawuil jest bardziej
bystry niż inni archaniołowie". Anioł ten jest wspomniany tylko raz w tradycjach
`Henochu. [Por. południowosłowiański Apokryf o sprawiedliwym Henoehu (zob.
Siedem niebios ziemia, s. 34-35), gdzie anioł ten, "z umysłu szybszy od innych
archaniołów", nosi imię ZVrewoel - przyp. tłum.]
Preil - anioł w
tradycji mandajskiej (zob. Po gnon, Inseriptions Mandaites des Coupes de Khou
zbir).
Prenostiks - anioł szóstej godziny nocy, służący pod
Zaazonaszem.
Primeumaton - duch przywoływany podczas egzorcyzmów wody
(zob. Mathers, The Greater Key of Solomon). "Wzywając jego imienia, Mojżesz
sprowadził na Egipt plagę gradu" oraz "sprawił, że ziemia pochłonęła Koracha,
Datana i Abira ma" (zob. Barrett, The Magus, t. 2; por. Lb 16).
Prion
- "wysoki rangą, święty aniol Boży" przywoływany podczas obrzędów magicznych,
zwłaaicza w zaklęciu sitowia (zob. Waite, The Book uf Ceremonial Magic, s. 175;
Mathers, The Greater Key of Solomon, s. 116).
Procel ->
Krocel
Pronoia ("opatrzność", "przewidywanie") w gnostycyzmie, potężny
archont lub siła nie biańska, która, według legendy, pomagała Bo gu ukształtować
Adama (zob. Apokryf Jana; Ru dolph, Gnoza, s. 127 i n.; Doresse, The Secret
Books of Egyptian Gnostics, s. 204-205). Według arabskiej legendy Bóg wysłał
czterech aniołów po siedem garści ziemi, z której miał zostać ule piony Adam
(-> Izrafel); w mitologii staroper skiej w stworzeniu pierwszych rodziców
brały udział wszystkie planety, a jedną z nich była Pronoia. Bar-Chonaj
twierdzi, że "mit ten został przejęty od Chaldejczyków" (->
Ptahil).
Propator - eon, który trwa w bezruchu w kon stelacji rydwanu
(Merkawy). Jest władcą biegu nów i otoczony jest przez miriady aniołów. Pro
pator (praojciec), wraz z Sofią, przebywa w ze nicie nieba (zob. Doresse, The
Secret Books of the Egyptian Gnostics).
Pruel - anioł strzegący bram
Południowego Wiatru (zob. Ozar Midrashim, t. 2, s. 316).
Pruflas -
anioł upadły, niegdyś należący do chórów tronów i aniołów (zob. Wierus, Pseudo
-Monarchia).
Prukiel - w syryjskiej Księdze Opieki, anioł przywoływany
w zaklęciach magicznych (wraz z Michałem, Gabrielem i
Harszielem).
Prunikos - w gnostycyzmie ofickim, najwyż sza potęga
niebiańska, zwana przez niektórych Sofią (zob. Doresse, The Seeret Books of the
Egyp tian Gnostics, s. 212).
Przedwieczny (dosł.: prastarych dni) - w
ka bale, określenie Keter, najwyższej sefiry; tak że określenie Makropropoza
("bezmierne obli cze"), który, w kabale, jest "Bogiem Samym w Sobie".
Przedwieczny to także imię "święte go nad świętymi", tj. najwyższego rangą i naj
bardziej czcigodnego spośród aniołów. W Księ dze Daniela (7, 9), określenie to
jest imieniem Boga: "Patrzałem, / aż postawiono trony, / a Przedwieczny zajął
miejsce. / Szata Jego była biała jak śnieg, / a włosy Jego głowy jakby z czystej
wełny. / Tron Jego był z ognistych płomieni, / jego koła - płonący ogień". Pseu
do-Dionizy Areopagita w traktacie O imionach Bożych definiuje pojęcie
"Przedwieczny" ("Stary wszystkich dni"), jako "ciągłość i czas", gdyż Bóg jest
"twórcą czasu i ciągłości; starym dni, bo poprzedza i przekracza czas' (s. 92).
Okre ślenia "Przedwieczny" używano także w od niesieniu do Izraela. W twórczości
Williama Blake'a Przedwieczny to Urizen - w mistycz nych wierszach poety
odpowiednik Jehowy. Jest to również tytuł jednego ze sławnych ry sunków Blake'a
(The Aneient of Days). [W pol skim przekładzie tytuł ten brzmi: Bóg stwarza jący
Wszechświat; por. Konopaeki, William Blake, il. 2 - przyp. tłum.] Zob. też inny
obraz Blake'a, zatytułowany Elohim Giving Life to Adam. Hymn 519 pomieszczony w
zbiorze hymnów Kościo ła episkopalnego (Thos. Nelson 1920) zaczyna się od słów:
"Przedwieczny Boże, który zasia dasz na tronie chwały, przed Tobą zginają się
wszystkie kolana".
Przjel - zły anioł przywoływany w zaklęciach
przeciwko nieprzyjaciołom (zob. M. Gaster, The Sword of the
Moses).
Psachar (Paschar) - w Pirke Hejchalot, jeden z siedmiu
anielskich książąt lub potęg (sześć pozostałych to: Kalmija, Boel, Asimor,
Gabriel, Sandalfon i Uzjel).
Psdiel - zły anioł przywoływany w zaklę
ciach przeciwko nieprzyjaciołom (zob. M. Ga ster, The Sword of the
Moses).
Psisja - w Księdze Razjela, jeden z 70 aniołów amuletów
porodowych.
Psuker - anioł szóstego nieba, którego anio łem służebnym
jest Uzjel (zob. Schwab, Voca bulaire de 1'Angelologie; West, The Names of Mil
ton's Angels, s. 220).
Psyche - w gnostycyzmie Walentyna, imię
Demiurga.
Psychopomp(us) - Eliasz (Sandalfon) w nie bie pełni funkcję
psychopompa, tj. przewodnika dusz, który prowadzi pobożnych do wyznaczo nego im
miejsca w raju (zob. Ginzberg, The Le gends of the Jezus, s. 589; por. Hermes
Psycho pompus w mitologii greckiej).
Psychopompoi - anielscy
przewodnicy dusz (ich wodzem jest Eliasz-Sandalfon), którzy to warzyszą duszom
ludzkim podczas ich drogi do nieba. Za wodza psychopompoi uważany jest także
Michał.
Ptahil - demiurg mandajski; anioł władający mniejszymi
gwiazdami. Według legendy Ptahil "pomagał Panu Życia w dziele Stworzenia";
stworzył Adama, lecz nie potrafił tchnąć w nie go życia. Według innych źródeł
Ptahil jest księ ciem zła, zwierzchnikiem planet i demonów (zob. Jonas, Religia
gnozy, s. 112; Rudolph, Gno za, s. 180, 313); -> Pronoia.
Ptak Boży
- w Boskiej komedii Dantego okre ślenie anioła. [W polskim tłumaczeniu E.
Porę bowicza mowa o "ptaku z boskimi pióry" (Pieśń II Czyśćca) - przyp.
tłum.]
Pucel > Krocel
Pura (Puta, Poteh) - anioł
przywoływany podczas obrzędów magicznych odprawianych na zakończenie szabatu.
Izaak Luria utożsamiał Purę z Ezawem-Samaelem. W legendach ży dowskich Pura jest
aniołem zapominania i złe pamięci. W opowiadaniu LB. Singera Jachid ar,.
Jechidah Pura jest aniołem, który "rozprasza bo skie światło".
Puriel
> Puruel
Pursan (Purson, Kurson) - przed swoim upadkiem Pursan był
aniołem chórów cnót i tronów. Fakt ten, jak powiada Spence (An Er: cyclopaedia
of Occultism), "został ustalony pc szeroko zakrojonych badaniach". Obecnie Pur
san jest królem "niższego świata" i dowodz 22 legionami złych duchów. [Wedle
anonimo wego autora traktatu magicznego Ognisty smok, czyli panowanie nad
duchami Pursan jest "trzecim generalnym adiutantem cesarza", tj. Lucyfera (zob.
Praktyka tajemnej wiedzy magic? nej, s. 36) - przyp. tłum.] Ukazuje się pod
postacią "człowieka z lwią twarzą, trzymają cego w ręku żmiję i dosiadającego
niedźwie dzia". Pursan zna przeszłość i przyszłość oraz potrafi odnaleźć ukryte
skarby. [Według De Planey'ego (Słownik wiedzy tajemnej, s.152) Pur san jest
także "ojcem dobrych duchów opie kuńczych" - przyp. tłum.] Reprodukcję pie częci
Pursana zob. w: Waite, The Book of Cere monial Magic, s. 201.
Puruel
(Pusjel, "ogień') - w apokryficznym Testamencie Abrahama, "ognisty i bezlitosny"
anioł, który "przesłuchuje dusze'. G.H. Box, wydawca tego apokryfu, uważa, że
Puruel to grecka forma imienia Uriel.
Purusza - w mitologii
hinduskiej, duch kos miczny, pierwsza przyczyna, porównywalna z kabalistycznym
Ajin Sof, "niewyobrażalnym stwórcą wszechświata" (zob. Gaynor, Dietiona ry of
Mysticism).
Pusjel (Puruel) - jeden z siedmiu aniołów kary (zob.
Maseket Gan Eden and Gehinnom). W Objawieniu rabiego Joauego ben Lewiego Pusjel
jest utożsamiany z Hadrielem i służy w szóstej "warstwie'
piekła.
Puzjel - w The Sword of Moses M. Gastera, zły anioł,
przywoływany w zaklęciach przeciw ko nieprzyjaciołom.
Pyton - w
hierarchii złych duchów, drugi z dziewięciu archaniołów, a właściwie arcyde
monów. Pyton jest "księciem duchów kłam stwa" (zob. Camfiełd, A Theological
Discourse of Angels). W mitologii greckiej, Pyton był potwor nym wężem, który
się wylągł z mułu po potopie i ukrył w rozpadlinie góry Parnas; ostatecznie
został zabity strzałą z łuku przez Apolla (zob. [hasło] "Dragon" w:
Encyclopaedia Britannica; Summers, The History of Witchcraft and Demo nology;
Redfield, Gods. A Dictionary of the Deities of All Lands).