Ubawiel - anioł zodiaku rządzący znakiem Koziorożca (zob. Trachtenberg, jewish Magic and Superstition).
Ublisi - w okultyzmie, jeden z ośmiu aniołów wszechmocy przywoływanych podczas ob rzędów magicznych.
Ucirmiel (Ucimiel, Ucirnuel) - środowy anioł, zamieszkujący drugie lub trzecie niebo. Wzy wając Ucirmiela, inwokant powinien być zwrócony twarzą na północ (zob. de Abano, Hepta meron; Barrett, The Mctgus, t. 2).
Udrgazija - jeden z 70 aniołów amuletów po rodowych (zob. Ksiega Razjela; Budge, Amulets and Talismans).
Udriel - podobnie jak Udrgazija, jeden z 70 aniołów amuletów porodowych.
Ugiel - według Mojżesza z Burgos, druga z dziesięciu sefirot zła i nieczystości.
Uini - w Szóstej i siódmej księdze Mojżeszowej, anioł służebny przywoływany podczas obrzędów magicznych.
Umabel - w kabale, anioł sprawujący pieczę nad fizyką i astronomią. Umabel jest także jednym z 72 aniołów noszących boskie imię Szemhameforasz (zob. Barrett, The Magus, t. 2). Jego aniołem pokrewnym jest Ptiau. Reprodukcję pieczęci Umabela zob. w: Ambelain, La Kabbale Pratique, s. 294.
Umahel - w La Kabbale Pratique (s. 88), jeden z dziewięciu archaniołów (Ambelain nie podaje jednak, jaką pełni funkcję).
Umeroz - anioł drugiej godziny nocy, służący pod Farisem (zob. Waite, The Lemegeton).
Umiel - anioł przywoływany w syryjskich zaklęciach magicznych (zob. Księga Opieki).
Umikol - w mistyce żydowskiej, jeden z aniołów pieczęci.
Unael - anioł służący w pierwszym niebie (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa). Imię Unaela znaleziono na orientalnym amulecie (kamea) mającym chronić przed złem (zob. Schrire, Hebrew Amulets).
Ur (hebr. aur - ogień, światło) - w mandaizmie, król "niższego świata" (zob. [hasło] "Angels" w: New jewish Encyclopedia).
Urakabaramiel - w etiopskiej Księdze Henocha, jeden z przywódców upadłych aniołów (por. Moore, The Loves of the Angels).
Urfiel - wódz anielskiego chóru malachim lub malakim (zob. Berit Menucha).
Urian (Urjan) - jedna z form imienia Uriel (zob. etiopska Księga Henocha 9,1). W niemieckiej tradycji ludowej, Urian to jedno z imion Szatana.
Uriel ("ogień Boży° lub "światło Boga")- w literaturze pozakanonicznej, jeden z najwyż szych rangą aniołów; według różnych źródeł: serafin, cherubin, regent Słońca, płomień Boży, anioł obecności, władca Tartaru (Hadesu), ar chanioł zbawienia (jak w Czwartej Księdze Ezdrasza) oraz anioł światłości. W etiopskiej Księ dze Henocha anioł "sprawujący władzę nad gro mem i trwogą". W Życiu Adama i Ewy Uriel jest aniołem skruchy. Jak przypuszcza Anscar Vonier (zob. Smith G., The Teaching of the Catholic Church), Uriel "jest duchem, który stał u bram raju utraconego z mieczem ognistym w dłoni". W apokryficznym Życiu Adama i Ewy anioł ten jest jednym z "cherubinów" strzegących bram raju, o których wspomina Księga Rodzaju 3. Imienia Uriela wzywano w starożytnych litaniach. Jak głoszą legendy, Uriel był jednym z aniołów, który pomógł pogrzebać Adama i Abla (zob. Graves, Patai, Mity hebrajskie, s. 97 -98; Hastings, Dictionary of Bible); aniołem, który walczył z Jakubem w Penuel; pogromcą wojsk Sennacheryba (por. 2 Krl 19, 35; 2 Mch 15, 22); aniołem, którego Bóg posłał, aby ostrzegł Noe go przed zbliżającym się Potopem (zob. etiop ska Księga Henocha 10, 1-3; Graves, Patai, Mity hebrajskie, s. 107). [W tradycji żydowskiej Uriel jest także aniołem, który "wysuszył Morze Czerwone, aby Izraelici mogli przez nie przejść, i ukazał się rodzicom Samsona, by im oznajmić, że będą mieli syna, który ocali Izrael przed Filistynami' (zob. Unterman, Encyklopedia trady cji i legend żydowskich, s. 292) - przyp. tłum.] Wypada jednak zaznaczyć, że wszystkie te wy czyny tradycja przypisuje także innym aniołom. Zdaniem Louisa Ginzberga określenie "Książę Światłości" wesseńskiej Regule Zrzeszenia od nosi się do Uriela (zob. Tyloch, Rękopisy z Qum ran nad Morzem Martwym, s. 79, przyp. 39). We dług niektórych źródeł Uriel był aniołem, który wprowadził Ezdrasza w arkana wiedzy niebiańskiej, tłumaczył proroctwa oraz wyprowadził Abrahama z Ur. W tradycji późnego judaizmu "Uriel zajął miejsce Fanuela" jako jeden z czterech aniołów obecności (zob. Charles, The Book of Enoch); był także wymieniany jako anioł września oraz anioł stróż wszystkich urodzonych w tym miesiącu. Według Barretta (The Ma gus), Uriel sprowadził na ziemię alchemię, "boską sztukę', oraz dał ludziom kabałę, "klucz do mistycznej interp-etacji Pisma Świętego" (według innych źródeł, uczynił to Metatron). [Według Talmudu Uriel jest aniołem, za pośrednictwem którego "ludzie dostąpili poznania Boga" (zob. Cohen, Talmud, s. 77). "Imię Uriela wypisywano na amuletach mających pomagać ludziom w zgłębianiu Tory, ponieważ reprezentuje on światłość Bożej nauki" (zob. Unterman, Encyklopedia tradycji i legend żydowskich, s. 292). W Zoharze Uriel jest "chorążym" drugiej chorągwi wojsk niebiańskich oraz jednym z czterech aniołów stojących przy Tro nie Chwały. "Jego miejsce jest z przodu Boga i człowieka" (zob. Opowieści Zoharu, s. 155,157). Wedhzg Ewangelii Bartłomieja, Uriel został stworzony jako piąty anioł, po Satanaelu, Michale, Gabrielu i Rafale (zob. Apokryfy Nowego Testamentu, t. 1, cz. 2, s. 506). Jak utrzymywał John Dee, Uriel był aniołem, który podarował mu "cudowne zwierciadło" (zob. Bugaj, Nauki tajemne w dawnej Polsce, s. 135-136) - przyp. tłum.] Milton (Raj utracony III, 802-804, 853-855) opisał Uriela jako archanioła, "jednego z tych siedmiu, co najbliżej tronu / Bożego stoją' oraz jako "regenta Słońca", którego "w Niebiosach / Najprzenikliwszym [...] nazwano z duchów". W The State of Innocence Dryden przedstawił Uriela zstępującego z nieba na rydwanie ciągnionym przez białe konie. Pomimo sławy, jaką się cieszył, Uriel był jednym z aniołów, których kult został oficjalnie potępiony przez papieża Zachariasza podczas synodu rzymskiego w 745 r. (ten sam los spotkał m.in. Raguela i Tubuela). [W Diable kulawym Lesage'a Uriel jest demonem. W judaizmie natomiast jeszcze dziś spotyka się ślady kultu "świętego Uriela". Współcześni Żydzi przed snem odmawiają modlitwę zawierającą słowa: "Winni? Pana, Boga Izraela, niech Michał stanie po mojej prawi cy, Gabriel po lewicy, Uriel przede mną, Rafael za mną, a ponad głową przebywa obecność Boga" (zob. Cohen, Talmud, s. 75, przyp. 34) przyp. tłum.] Imię Uriela, jak się uważa, po chodzi od imienia proroka Uriasza. W literaturze apokryficznej i okultystycznej Uriel jest utożsamiany z Nurielem, Urjanem, Jeremielem, Razjelem, Wretilem, Surielem, Puruelem, Fanu elem, Jehoelem, Izrafelem, a także z aniołem Jakubem-Izraelem. W pseudoepigraficznej Mo dlitwie józefa Jakub powiada: "Kiedy szedłem z Mezopotamii syryjskiej [sic!], Uriel, anioł Boży, stanął na mojej drodze i rzekł: "Zstąpiłem na ziemię, aby zamieszkać wśród ludzi, i teraz zowią mnie Jakubem"" (zob. Ginzberg, The Le gends of the Jews, t. 5, s. 310). Znaczenie tej opowieści jest niejasne, chyba że przyjmiemy, iż Uriel "wstąpił" w Jakuba w czasie walki z patriarchą w Penuel; takiemu założeniu przeczy jednak relacja zawarta w Księdze Rodzaju. W Midraszu Agada Exodus Uriel jest aniołem, który miał ukarać Mojżesza za zaniedbanie prze pisanego Prawem obowiązku obrzezania jego syna (zob. Unterman, Encyklopedia tradycji i le gend żydowskich, s. 292; według Zoharu aniołem tym był Gabriel; w The Legends of the Jews Ginzberga misja ta została powierzona dwóm aniołom o imionach ? Af i ? Chema). W Księdze Sybilli Uriel jest jednym z "nieśmiertelnych aniołów wiekuistego Boga", którzy w Dniu Ostatecznym rozbiją mosiężne wrota Hadesu i "wy prowadzą stamtąd żałosne cienie, ba, dusze starodawnych Tytanów i gigantów, oraz wszystkich, których pochłonął potop [...], a następnie zawio dą je przed Tron Boży [...] na sąd". [Por. Apo kalipsa Eliasza, gdzie Uriel jest jednym z dwóch aniołów (drugim jest Gabriel), którzy w dniu Sądu Ostatecznego zaprowadzą do raju "naznaczonych pieczęcią Chrystusa" (zob. Rubinkiewicz, Wprowadzenie do apokryfów Starego Testa mentu, s. 117) - przyp. tłum.] Uriel płynący "po promieniu słońca" i szybujący "gładko nad mrokiem wieczoru" (zob. Milton, Raj utracony IV, 710-711) widnieje na rycinie w The Poetical Works of John Milton (wyd. Hayleya). Jak twierdzą znawcy przedmiotu, Uriel przedstawiony jest także (jako anioł zemsty) na obrazie Prud'hona Sprawiedliwość i Zemsta ścigające Zbrodnię. Spośród współczesnych sądów o Uńelu ciekawa wydaje się opinia Curry'ego (Milton's Ontology, Cosmogony and Physics), który nazwał tego anio ła "pobożnym, ale niezbyt spostrzegawczym fizykiem wyznającym filozofię atomistyczną".
Urim ("iluminacja") - cherubin w Mesjadzie Klopstocka. W Biblii Urim jest określeniem "bożka ogniska domowego", jednak prawie zawsze występuje w wyrażeniu "urim i tummim", które oznacza rodzaj losów pomocnych w odczytywa niu woli Bożej (zob. Wj 28, 30; Kpł 8, 8; Ezd 2, 63; Ne 7, 65). Za pierwowzór urim i tummim uważa się babilońsko-chaldejskie "tabliczki prze znaczenia" (będące w posiadaniu Tiamat, żeńskiego demona zła), które miały moc decydowania o losie człowieka. Aaron [podobnie jak wszy scy arcykapłani przed zburzeniem Pierwszej Świątyni - przyp. tłum.] nosił napierśnik z wy rytymi słowami "urim' i "tummim" (? Aser Kriel). Według Talmudu Joma, urim i tummim to jeden z pięciu świętych przedmiotów znalezionych w Pierwszej Świątyni, których nie używano w okresie Drugiej Swiątyni. Zohar definiu je i rozróżnia dwa pojęcia: "urim oznacza świetliste zwierciadło uczynione z Imienia Bożego, składającego się z 42 liter, za pomocą których został stworzony świat; natomiast tummim to ciemne ?wierciadło uczynione z Imienia Boże go składającego się z 22 liter. Połączenie obu [zwierciadeł] zwane jest urim i tummim'. Mil ton w Paradise Regained (III, 14), wspomina o urim i tummim jako "wróżebnych klejnotach / na piersi Aarona'. Słowa te (urim i tummim) widnieją na pieczęci Yale University (zob. Un terman, Encyklopedia tradycji i legend ?ydowskich, s. 292; Driver, Canaanite Myths and Legends, s. 103; Budge, Amulets and Talismans, s. 407; Ginzberg, The Legends o f the Jews, t. 2, s. 329).
Urion -? Orion
Uriron - anioł przywoływany w zaklęciach przeciwko nagłej śmierci (zob. Trachtenberg, Je wish Magic and Superstition, s. 140).
Urizen - w Book of Urizen Williama Blake'a, anio3 Anglii. Jest on jednym z czterech Zoa (Wiecznych) i wcieleniem boga rozumu. ("Uri zen jako pierwszy oddzielił się od pozostałych Wiecznych, naruszając tym samym istniejącą dotąd Unię Czterech Zoa (jego czyn,przywodzi na myśl bunt i upadek Lucyfera). Swiat stworzony przez Urizena to kraina okrutnego prawa, sprawiedliwości bez miłosierdzia, tyranii i represji. [...] Blake przedstawiał zwykle Urizena jako ślepego starego człowieka" (zob. Kozubska, Tomkowski, Mistyczny świat Williama Blake'a, s. 142) - przyp. tłum.]
Urjan - jedna z form imienia ? Uriel.
Urpaniel - imię anioła znalezione na orientalnym amulecie (kamea) mającym chronić przed złem (zob. Schrire, Hebrew Amulets).
Urzla - w kabale, anioł Wschodu przywoływany podczas obrzędów magicznych; "wspa niały i życzliwy anioł dzielący się z inwokantem tajemną mądrością Stwórcy" (zob. Gollancz, Clavicula Salomonis).
Usera - anioł służący w pierwszym niebie (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Uslael - anioł służący w czwartym niebie (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Ustael - według de Abano (Heptameron) oraz Barretta (The Magus), anioł czwartego nieba, władca Dnia Pańskiego (niedzieli); przywołuje się go z zachodu. Ustael jest także jednym z trzech posłańców Księżyca.
Ustur - w mitologii chaldejskiej, jeden z czte rech wodzów duchów opiekuńczych, przybierających ludzką postać (zob. Lenormant, Chal dean Magic).
Utra (uthra; lm. uthri) - w mitologii mandaj ?kiej, anioł życia, jeden z dziesięciu uthri, którzy towarzyszą słońcu w jego codziennej wędrówce po nieboskłonie. Drower w 7'he Mandaeans of Iraq and Iran podaje listę dwudziestu uthri; są to: Ptahil, Zaharil, Adam, Kin, Ram, Rud, Szurbaj, Szarhabil, Szumbar Nu, Nuraita, jahja Juhana, Kinta, Anhar, Ewe, Aba tur, Bahrat, Juszamin, Dnut Hija, Habszaba, Ka na Zidka.
Uwabriel - anioł trzeciej godziny nocy, służący pod Sarkamiszem.
Uwael - anioł poniedziałku, mieszkający w pierwszym niebie i przywoływany z półno cy (zob. Barrett, The Magus).
Uwajasz - jedno z wielu imion anioła Meta trona.
Uwal (Wual, Wowal) - przed upadkiem, anioł chóru potęg. Obecnie, w piekle, Uwal jest wiel kim księciem i wodzem 37 legionów złych du chów, gotowych spełnić każdy jego rozkaz. Przywołany za pomocą odpowiedniego zaklę cia, Uwal potrafi obudzić miłość upragnionej kobiety. Według Waite'a (The Lemegeton), anioł ten "mówi po egipsku, ale niezbyt płynnie. Biegle natomiast włada językiem koptyjskim. Reprodukcje pieczeci Uwala zob. w: Waite, The Book of Black Magic and of Pacts, s. 180.
Uwmiel - w literaturze Hejchalot (Maase Merkawa), anioł strzegący pierwszej z siedmiu sal (pałaców) nieba.
Uwula - anioł służebny wzywany podczas zaćmienia słońca lub księżyca (zob. Sefer ha-He szek).
Uza (Ouza, "siła") - jedna z form imienia ? Szemhazaj (Semjaza). Podobnie jak Rahab, Uza jest aniołem opiekuńczym Egiptu (zob. Ze skarbnicy midraszy, s. 97-98; Ginzberg, The Le gends of the Jews, t. 3, s. 17).
Uzbazbiel - w literaturze Hejchalot (Maase Merkawa), anioł strzegący pierwszej z siedmiu sal (pałaców) nieba.
Uzifiel - w literaturze Hejchalot (Maase Mer kawa), anioł strzegący pierwszej z siedmiu sal (pałaców) nieba.
Uzjel ("moc Boża") - jeden z najważniejszych aniołów angelologii rabinackiej; należy do chó ru cherubinów oraz chóru cnót (którego, we dług części źródeł, jest wodzem). W Księdze Razjela, Uzjel jest jednym z siedmiu aniołów sto jących przed tronem Boga oraz jednym z dziewięciu aniołów ustanowionych nad czterema wiatrami. W Raju utraconym (IV, 995-999), Uzjel jest "zastępcą Gabriela", którego archanioł wy syła na zwiady do południowej części raju. Z kolei w kabale i targumach Onkelosa i Jonatana Uzjel jest duchem upadłym, jednym z aniołów, którzy współżyli z córkami ludzkimi i spłodzili z nimi gigantów. Jest także piątą z dziesięciu sefirot zła i nieczystości (zob. Bischoff, Die Ele mente der Kabbalah). W angielskim przekładzie Veritas Jesuitarum Libellus Uzjel został utożsamiony z Urielem (zob. Waite, The Book of Cere monial Magic, s. 110; Butler, Ritual Magic, s. 190).

Wstecz