Baabiel - w kabale, anioł służący w
pierwszym niebie (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Baalberyt
(Balberyt, Berit, Beal, Elberyt) były książę chóru cherubinów. Obecnie, w
piekle, Baalberyt pełni funkcję wielkiego arcykapłana i mistrza ceremonii.
Zazwyczaj jest jednym z kontrsygnatariuszy lub notariuszem poświad czającym
pakty między ludźmi i diabłami. Na-zywany jest "pisarzem" i jako taki podpisuje
się :za dokumentach sporządzanych w piekle. We-3ług The Encyclopedia of
Witchcraft and Demono-logy Baalberyt był demonem, który opetał siostrę Magdalenę
z Aix-en-Provence i wyjawił jej imio na innych diabłów (zob. Michaelis,
Admirable Hitory of the Possession and Conversion of a Penitent ~5óman). [Jak
powiada Michaelis, Baalberyt to demon, który "nakłania do bluźnierstwa i
mor-derstwa" (zob. Rachleff, Okultyzm w sztuce, _. 233); por. też De Plancy,
Słownik wiedzy tajem-nej, s. 22 - przyp. tłum.]
Baal Dawar -
określenie "przeciwnika"używane przez chasydów w XVIII w. zob. Bamberger, Fallen
Angels).
BaalPeor -Belfegor
Babel (Babiel) - według de Abano
(Heptamerom), jeden z posłańców planety Jowisz. W różnych źródłach występuje
jako anioł środy oraz/lub piątku. Przywołując Babela, inwokant powinien być
zwrócony twarzą na południe lub zachód. W kabale Babel jest mieszkańcem
trzeciego nieba.
Babne'a - imię potężnego anioła wypisywane na
babilońskich terakotowych "pułapkach na demony" mających chronić przed złem
(zob. Budge, Amulets and Talismans, s. 288).
Bachanoe (Bachanael) - w
okultyzmie, anioł pierwszego nieba i władca poniedziałku. Bachiel (Bakiel) -
jeden z aniołów powie-trza, służący w czwartym niebie i przywoływa-ny ze
wschodu. Bachiel jest także uważany za jednego z aniołów planety Saturn. W Ozar
Midrashim (t. 2, s. 316) również jeden z aniołów stróżów Zachodniego
Wiatru.
Bachliel - jeden z aniołów strzegących bram Południowego
Wiatru.
Bacran - jedno z wielu imion anioła Meta
trona.
Badariel (Batarjal) - jeden z dwustu upadłych aniołów (zob.
etiopska Księga Henocha 69, 2).
Badpatiel - imię anioła znalezione na
żydowskich amuletach (kamea) mających chronić przed złem (zob. Schrire, Hebrew
Amulets).
Bae - w Testamencie Salomona, anioł przyzywany podczas
obrzędów wypędzania demonów. Bael (Baal, "pan" lub "władca") - w Zoharze Bael
jest utożsamiany z archaniołem Rafałem (Rafaelem). Z kolei w księgach zaklęć
oraz w Pseudo-Monarchii Wierusa jest on potężnym królem podziemnego świata;
służy we wschod-niej części piekła i jest zwierzchnikiem 60 lub 70 legionów
diabłów. Przywołany, ukazuje się jako stwór o trzech głowach (ropuchy,
człowie-ka i kota).
Ba-En-Kekon (Bainchuch) - anioł-eon, o którym
wspomina gnostycka Pistis Sofia, nazywając go "duszą ciemności" (imię wzięte z
egipskiej Księgi umarłych).
Bagdal - według Leviego (Transcendental
Magicy, anioł władający, wraz z Arazjelem, zna-kiem Byka.
Bagdial -
korpulentny anioł wydający "kartki" nowo przybyłym do niższego nieba; kartka
taka upoważniała jej posiadacza do otrzyma-nia nowego "ciała". Bagdiala
"stworzył" Izaak Bashevis Singer, czyniąc go bohaterem opowiadania The
Warehouse.
Baglis - według Apoloniusza z Tiany (Nuctemeron), duch
(geniusz) miar i wag. Baglis może być przywołany wyłącznie w drugiej godzi-nie
dnia.
Bagnael - jeden z licznych aniołów strzegą-cych bram Wschodniego
Wiatru (zob. Ozar Midrashim, t. 2, s. 316).
Bahaliel - jeden z
licznych aniołów strzegą-cych bram Wschodniego Wiatru (zob. Ozar Mi-drashim, t.
2, s. 316).
Bahman ~ Barman
Bahram -~ Barman
Baijel - w
kabale Baijel jest aniołem służą-cym w piątym niebie (zob. Szósta i siódma
księga Mojżeszowa).
Bainchuch - Ba-En-Kekon
Baktamel - jeden
z licznych aniołów strzegą-cych bram Zachodniego Wiatru (zob. Ozar Mi-drashim,
t. 2, s. 316).
Balaj - w Heptameronie de Abano oraz w The Magus Barretta,
poniedziałkowy anioł zamie-szkujący pierwsze niebo. Przywołując Balaja, inwokant
powinien być zwrócony twarzą na północ.
Balan (Balam) - niegdyś anioł
chóru pano-wań; obecnie "wielki i potężny książę piekieł. Ma trzy głowy: byka,
człowieka i barana, a przy tym ogon węża i ogniem pałające oczy". Przed-stawiany
jest nago, na niedźwiedziu, z krogul-cem na dłoni (zob. De Plancy, Słownik
wiedzy tajemnej, s. 23). Dowodzi 40 legionami duchów piekielnych (zob. Grand
Grimoire).
Baldach - anioł przyzywany podczas obrzę-dów magicznych (zob.
Waite, The Greater Key of Solomon).
Balhiel ~ Baliel
Balidet
- sobotni anioł powietrza, służący pod ~ Majmonem.
Baliel
(Balhiel) - poniedziałkowy anioł (Ba-laj) przyzywany z północy. Zamieszkuje
pierw-sze lub drugie niebo (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa). W Ozur
Midrashim (t. 2, s. 316) jest on jednym z aniołów strzegącyh bram Połu-dniowego
Wiatru.
Balkin - w magii rytualnej, władca życzliwych duchów, król
północnych gór. Jego pomocnikiem jest Luridan, duszek domowy (zob. Scot,
Discoverie of Witchcraft; Butler, Ritual Magic).
Ballaton -imię anioła
wypisywane na zewnętrznym kręgu pentagramu Salomona (zob. Waite, The
Lemegeton).
Baltazard - duch przywoływany w zaklęciach Salomonowych,
których celem jest zdobycie damskiej podwiązki (zob. Grimorium
Verum).
Baltial (Baltiel) - w hebrajskiej Księdze Heno-cha, jeden z
siedmiu aniołów planetarnych oraz jedyny anioł zdolny pokrzyżować nikczemne
plany demona zazdrości (zob. Testament Salomona).
Banech - jeden z
aniołów siedmiu planet, przywoływanych w zaklęciach magicznych (zob. Szósta i
siódma księga Mojżeszowa).
Baniel - niskiej rangi duch przywoływany w
zaklęciach Salomonowych (zob. Grimorium Verum; Shah, The Secret Lore of
Magic).
Baraborat - w tradycji okultystycznej, duch planety Merkury.
Jest także aniołem środy, zamieszkującym drugie lub trzecie niebo i
przy-woływanym ze wschodu (zob. de Abano, Hep-tameron; Barrett, The Magus, t.
2).
Barach - anioł pieczęci przywoływany w za-klęciach magicznych (zob.
Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Barachiel ~
Barakiel
Baradiel (Jurkemo, Jurkej, Jurkemoj) - jeden z siedmiu
potężnych archaniołów; książę trzedego nieba, którym włada wespół z Szafielem.
Baradiel jest także, wraz z Nurielem, aniołem adu (zob. hebrajska Księga
Henocha).
Barael - w mistyce żydowskiej, jeden z sied-miu wysokich
rangą aniołów tronu zamieszkują-cych pierwsze niebo. Według Księgi Razjela
"wykonują oni rozkazy niebiańskich możnowładców" (zob. Cornelius Agrippa, Three
Books of Occult Philosophy III; de Abano, Elementa Magica). Barah - "niedźwiedź
awatar", jeden z dziesięciu awatarów w mitologii wedyjskiej; -~
awatar.
Barakata - w zaklęciach Salomonowych, duch przyzywany przez
mistrza ceremonii (zob. Waite, The Book of Black Magic and of
Pacts).
Barakel (Barakiel) - jeden z upadłych aniołów, wymienionych w
etiopskiej Księdze Henocha.
Barakiel (Barachiel, Barbiel, Barchiel,
Barkiel - "błyskawica Boża") - jeden z siedmiu archaniołów, jeden z czterech
wodzów serafinów, anioł lutego, książę drugiego nieba oraz aniel-skiego chóru
wyznawców. Barakiel sprawuje władzę nad błyskawicami, a także, według Al-madelu
Salomona, jest naczelnym aniołem pierw-szej i czwartej wysokości. Ponadto
Barakiel jest władcą planety Jowisz i znaków Skorpiona i Ryb (zob. Camfield, A
Theological Discourse of Angels). Razem z aniołami Urielem i Rubielem, Barakiel
jest przywoływany w zaklęciach ma-jących zapewnić powodzenie w grach
hazardo-wych (zob. De Plancy, Dictionnaire Infernal; por. Ginzberg, The Legend
of the Jews, t. 1, s. 140).
Barakijal - w Księdze Jubileuszów, jeden z
Czu-wających (grigori), którzy pojęli córki ludzkie za żony (por. Rdz 6).
Obecnie Barakijal mieszka w piekle, gdzie jest nauczycielem astrologii. W
etiopskiej Księdze Henocha opisany jest jako wódz (jeden z "dziesiętników')
zastępu upad-łych aniołów (por. Barakiel, z którym Barakijal bywa
utożsamiany).
Barakon - anioł przywoływany podczas Sa-lomonowych
obrzędów magicznych (zob. Ma-thers, The Greater Key of
Solomon).
Baratiel - w hebrajskiej Księdze Henocha 18, 6, gdy Tagas
spostrzega Baratiela, "wielkiego anielskiego księcia o trzech palcach, zdejmuje
z głowy koronę chwały i pada przed rum na twarz" (Atafiel, który wydaje się
jednym z "wcieleń" Baratiela).
Barbatos - anioł niegdyś należący do
chóru cnót. "Fakt ten - powiada Spence w Encyclo-paedia of Occultism - został
potwierdzony licz-nymi dowodami". W piekle, gdzie Barbatos obecnie zamieszkuje,
jest on wielkim księciem i zwierzchnikiem 30 legionów złych duchów. Ponadto
"rozumie śpiew ptaków, zna prze-szłość i potrafi przepowiedzieć przyszłość'.
Może być przywoływany podczas obrzędów magicznych, ale tyko wówczas, gdy słońce
znaj-duje się w znaku Strzelca. Reprodukcję pieczęci Barbatosa zob. w: Wierus,
Pseudo-Monarchia; Waite, The Book o f Black Magic and of Pacts, s. 108; The
Lemegeton. [Według De Plancy'ego (Słownik wiedzy tajemnej, s. 24) Barbatos to
"pierwowzór Bobin Hooda. Ukazuje się pod postacią łuczni-ka bądź myśliwego" -
przyp. tłum.]
Barbelo - wielki archont (żeński), "doskonały eon
wspaniałości". Ustępuje tylko Wszechojcu i jest małżonką Kosmokratora (zob.
Ewangelia Marii oraz Apokryf Jana). W gnostyckim Dialogu Zbawiciela Barbelo jest
córką Pistis Sofii, rodzi-cielką najwyższych aniołów (por. Rudolf, Gnoza, s.
73-76; Jonas, Religia gnozy, s. 213-214).
Barbiel -(Barbuel, Baruel) -
jeden z książąt chóru cnót oraz chóru archaniołów. Jest aniołem października i
jednym z 28 aniołów władają-cych 28 pałacami Księżyca. W The Magus Bar-retta
Barbiel jest utożsamiany z Barakielem (co czyni Barbiela także władcą lutego). W
piekle Barbiel pełni funkcję jednego z siedmiu elekto-rów i służy pod
Zafielem.
Barcachiasz (Barcachia) - imię anioła widnie-jące na
pierwszym pentagramie planety Mars, obok imion Ituriela, Madimiela i Esziela
(wszyst-kie te imiona zostały zapisane po hebrajsku; zob. Mathers, The Greater
Key of Solomon).
Barchiel - Barakiel
Bardiel (Barchiel,
Baradiel) - według żydow-skiej legendy, anioł gradu (wraz z Nurielem,
bliź-niakami kadiszin i innymi).
Baresches lub Bareschas
("początek") -w księgach zaklęć, potężny anioł pomagający w zdobyciu
upragnionej kobiety.
Barfaranges (Sesenges-Barharanges) - w
gno-stycyzmie Barfaranges jest jedną z mocy niebiań-skich władających źródłem
wody życia. Imię to występuje w koptyjskich tekstach magicznych (-~ Rafał, anioł
wody święconej; zob. Bruce Codex; Doresse, The Secret Books of the Egyptian
Gnostics). Barginiel - anioł rządzący siódmą godziną dnia (zob. Waite, The
Lemegeton).
Bariel - anioł władający jedenastą godziną dnia; także
anioł czwartego pentagramu plane-ty Jowisz (zob. Mathers, The Greater Key of
So-lomon, s. 64).
Barinian - w mitologii staroperskiej, najwyż-sza
istota, "wysoki anioł",zwany także Huristar (zob. The
Dabistan).
Barja'il - w islamskiej tradycji apokaliptycz-nej, anioł,
którego sufi Abu Jazyd spotkał w siódmym niebie. Barja'il okazał się wysoki "na
pięćset lat", co oznacza, że jego wzrost jest równy odległości, jaką człowiek
może przebyć w ciągu pięciuset lat (dorównywał zatem wzro-stem aniołom znanym z
mitologii staroper-skiej). Barja'il jest wodzem nieprzeliczonych za-stępów
niebiańskich. Podobnie jak w przypad-ku propozycji składanych sufiemu w niższych
niebiosach (przez anioła Lawida w drugim nie-bie i anioła Naja'ila w czwartym
niebie), Barja'il zaproponował Abu Jazydowi "królestwo żad-nym językiem
niewypowiedziane", ale ten oparł się próbie przekupstwa, pozostając przez całą
podróż niebiańską wierny jedynemu Bogu (zob. Nicholson, An Early Arabic
Version...).
Barkajal - Barakijal
Barkeil - anioł w tradycji
mandajskiej (zob. Pognon, Inscriptions Mandai'tes Coupes de
Khou-abir).
Barkiel (Barakiel) - w Ozar Midrashim (t. 2, s. 316),
jeden z licznych aniołów strzegących bram Wschodniego Wiatru.
Barku ~
Rimmon
Barkus - według Apoloniusza z Tiany (Nuc-temeron) Barkus jest
aniołem (geniuszem) kwint-esencji; jest także jednym z duchów godziny
pią-tej.
Barman (Bahman, Bahram) - w staroperskiej kosmologii, wielki
mihr (anioł) ustanowiony nad wszystkimi zwierzętami ziemi z wyjątkiem
czło-wieka. Barman jest także wodzem 30 aniołów władających 30 dniami miesiąca
(zob. Hyde, Hi-storia Religionis Veterum Persarum). W The Dabi-stan Barman jest
jednym z -~ Amesza Spentów, "pierwszą inteligencją, pierwszym aniołem [...], od
którego pochodzą inne duchy i anioły", oraz "najpotężniejszym aniołem, którego
Mahome-tanie zwą Dżabrilem (Gabrielem)". Barman jest także aniołem stycznia i
władcą drugiego dnia miesiąca. Zazwyczaj jest przedstawiany jako czerwona
kamienna postać w czerwonej koronie na głowie. Omar Khayyam w Rubaiyat mówi o
"Bahramie, wielkim Łowcy".
Barsabel (Barzabel) - w The Magus Barretta,
jeden z aniołów rządzących planetą Mars. W ka-bale wartość liczbowa imienia
Barsabel wynosi 325.
Bartiabeł - według Paracelsusa Bartiabel jest
duchem Marsa oraz aniołem służebnym Gabrie-la, który jest najwyższą inteligencją
tej planety (zob. Christian, The History and Practice of Magic, t. 1, s.
318).
Baruch ("błogosławiony") - według Apoka-lipsy Barucha, wódz
aniołów strzegących Drze-wa Życia (Rafał, który także uważany jest za anioła
strzegącego Drzewa Życia). Apokryf ten opowiada o podróży Barucha przez pięć
niebios (w pierwszych trzech prorok spotkał je-dynie "plugawe potwory"). We
wczesnym gno-stycyzmie ofickim Baruch był uważany za jedno z trzech aniołów
posłanych przez Elohima (Boga), "aby umocniły ducha w człowieku" zob. Rudolph,
Gnoza, s. 131-138). W traktatach magicznych Baruch jest jednym z siedmiu
diabłów, które opętały siostrę Serafikę z Loudon zob. Mead, Fragments of a Faith
Forgotten, 196). [W Biblii Baruch jest uczniem proroka Jeremiasza i domniemanym
autorem Księgi Ba druha - przyp. tłum.]
Baruchiachel - w hebrajskiej
Księdze Henocha, wen z siedmiu wielkich władców planetariach; także jedyny anioł
zdolny pokonać żeń-=Mego demona kłótni (zob. Testament
Salomona).
Basasael (Basasejal) - zły archanioł w etiop-skiej Księdze
Henocha.
Baskabas - jedna z wersji imienia Kasbak (setnego imienia
anioła Metatrona).
Basus - w literaturze Hejchalot (Maase Merka-wa),
anioł strzegący czwartej sali (pałacu) nieba. baszmallin (chaszmalim) - chór
aniołów utożsamiany z chórem panowań.
Bataliel - jeden z aniołów
władających dwu-nastoma znakami zodiaku.
Batarel (Batariel; Badariel,
Batrael, Batarjal, Matarel) w etiopskiej Księdze Henocha, jeden z dwustu
upadłych aniołów; także anioł przy-woływany w zaklęciach magicznych (zob.
Wai-te, The Book of Black Magic and of Pacts, s. 95). Batarjal -~
Batarel
Bator - w białej magii, jeden z siedmiu du-chów olimpijskich,
znanych jako elektorowie lub zarządcy niebios.
Bat Zuge - określenie ~
Lilit, jako ostatniej z dziesięciu złych sefirot nieczystości, czyli bo-skich
emanacji zrodzonych z lewej strony Boga (zob. Zohar).
Bazatiel - jeden
z aniołów strzegących pierw-szego nieba (zob. Hejchalot
Rabatt).
Bazazat (Rafael-Bazazat) - archanioł prze-bywający w drugim
niebie. W Testamencie Sa-lomona i większości traktatów magicznych, Ba-zazat (lub
Bazazarat) jest aniołem, który, mię-dzy innymi, zmusił do ucieczki skrzydlatego
smoka (żeńskiego demona) o imieniu Obizut.
Baz Bazjasz - talmudyczny
anioł przywoły-wany w zaklęciach przeciwko dolegliwościom skórnym (zob. Talmud
Szabat 67).
Bazkiel - anioł strzegący trzeciego nieba (Ozar Midrashim,
t. i, s. 116).
Baztiel - w literaturze Hejchalot (Maase Mer-kawa),
anioł strzegący sali (pałacu) pierwszego nieba.
Bealfares - w
Pseudo-Monarchii Wierusa okre-ślany jako demon, według innych źródeł Bealfa-res
jest "najlepszym przewodnikiem, jaki kiedy-kolwiek służył ludziom na ziemi". Z
tego tytu-łu zasługuje na miano życzliwego ducha. Nie ma go także na liście
demonów pomieszczonej w niezwykle obszernym opracowaniu, jakim jest Dictionnaire
In fernal De Plancy'ego oraz w innych rejestrach hierarchów podziemnego świata.
Bearechet - anioł pieczęci (zob. Szósta i siód-ma księga
Mojżeszowa).
Beatiel - anioł służący w czwartym niebie (zob. Szósta i
siódma księga Mojżeszowa). Beatrycze (Portinari) - w La Vita Nuova oraz w
Boskiej komedii, ukochana Dantego; w tym ostatnim utworze Dante przedstawia ją
jako anioła, który wprowadza go do Empireum, jed-nej z siedzib
Boga.
Beburos - według Objawienia Ezdrasza, jeden z dziewięciu
aniołów, którzy będą rządzić "w dniu końca świata" (zob. The Ante-Nicene Fathers
Library, t. 8, s. 573).
Bedaliel - w traktatach magicznych, anioł
wzywany w zaklęciach przeciw demonom (zob. Mathers, The Greater Key of
Solomon).
Bedrimulael -~ Abedumabal
Behemiel (Hańel,
Haszmal) - anioł zwierząt domowych. Behemiel jest także wodzem chóru chaszmalim,
aniołów utożsamianych z cherubi-nami.
Behemot - potwór chaosu
(wieloryb, kroko-dyl, hipopotam) stworzony piątego dnia Stwo-rzenia; jest
rodzaju męskiego i lądowym odpo-wiednikiem morskiego potwora Lewiatana (zob.
Apokalipsa Barucha 29); bywa utożsamiany z Ra-habem, przedwiecznym aniołem morza
oraz aniołem śmierci (por. Graves, Patai, Mity hebraj-skie, s. 46-48). W
teologii rzymskokatolickiej Be-hemot jest władcą ciemności, chociaż w Księdze
Hioba 40, 19 określony został jako "Początek dróg Bożych", co sugerowałoby
funkcję wręcz przeciwną. W The History of Magic Seligmanna Behemot przedstawiony
jest w postaci słonia o łapach niedźwiedzia (zob. rysunek Blake'a Be-hemot i
Lewiatan). [W demonologii Behemot to "demon gruby i, mimo piastowanego
stanowi-ska, głupi [...] jego dziedzinami są obżarstwo i uciechy żołądka". W
piekle pełni funkcję wiel-kiego podczaszego (zob. De Plancy, Słownik wie-dzy
tajemnej, s. 24-25) - przyp. thun.]
Belet --~ Bylet
Belfegor
(Belfagor, Baal-Peor - "władca szcze-lin" lub "bóg Baal z góry Phegor) -
pierwot-nie czczony pod postacią fallusa moabicki bóg rozpusty, który, według
kabalistów, był nie-gdyś aniołem chóru księstw. W piekle Belfegor jest demonem
odkryć i przemyślnych wynalaz-ków. Przywołany, ukazuje się pod postacią młodej
kobiety. Rufin z Akwilei i św. Hieronim utożsamiali Belfegora z Baal-Peorem
(por. Lb 25, 1-3). De Plancy w Słowniku wiedzy tajemnej (s. 58) twierdzi, że
pewni wysocy dostojnicy imperium piekielnego pełnią funkcję posłów, czy też
ambasadorów przy rządach państw ziemskich oraz że Belfegor został akredytowa-ny
we Francji. Wiktor Hugo w Pracownikach mo-rza podziela stanowisko De Plancy'ego
(zob. Jonson, The Devil Is an Ass; Wilson, Belphegor or the Marriage of the
Devil, 1691). Masters (Eros and Evil) przypuszcza, że Belfegor jest
odpo-wiednikiem hinduskiego Rutrema (zob. Gńllot, A Pictorial Anthology of
Witchcraft, Magic and Al-chemy, s. 132).
Belhar -~
Bernael
Beli - jeden z anielskich strażników bram Północnego Wiatru
(zob. Ozar Midrashim, t. 2, s. 316).
Beliael - podobnie jak Beli,
anioł strzegący bram Północnego Wiatru.
Belial (Beliar lub Berial) -
na rycinie w Das Buch Belial Jacobusa de Teramo ten potężny upadły anioł, często
utożsamiany z Szatanem, składa listy uwierzytelniające królowi Salomo-nowi;
także tańczy przed żydowskim królem. ~1' Raju utraconym I, 570-572, czytamy:
"Ostatni -nadszedł Belial: bardziej sprośny / Umysł nie został strącony z
Niebiosów / Ni rozkochany :.ystępniej w występku". W kolejnej księdze _zgo
utworu (II,133-136) Milton wprawdzie po-:,-iada o Belialu, że "Równie nadobnej
postaci \iebiosa / Nigdy nie stracą, zdawał się stwozony / Do czynów szczytnych
i wielkich godności", wszelako zaznacza, że "fałszem [to] wszystko i pozorem
było". Barton (Origins of ~e Names of Angels and Demons) przypuszcza, ze Belial
to "dawna nazwa Szeolu". W Pracowniach morza Wiktor Hugo, powołując się na
zródła okultystyczne, mówi o Belialu jako ambasadorze Piekła w Turcji (Mastema).
Podobnie jak w przypadku Byleta, "dopiero po niezliczonych badaniach - powiada
Spence w Anncyclopaedia o f Occultism, s. 119 - udało się dowieść, że Belial
należał niegdyś do chóru cnót" (por. De Plancy, Słownik wiedzy tajemnej, 25).
[Belial jest też najczęstszym określeniemszatana w pismach
qumrańskich.
Beliar ("nic niewart") - w większości źródeł, mie używane
wymiennie z Belialem. [Forma . Beliar" jest eufonicznym odpowiednikiem
pierwotnej formy "Belial" (zob. komentarz E. Dąbrowskiego w: Listy do Koryntian,
s. 434) - przyp. -dum.] O Beliarze mowa w kilku księgach Starego Testamentu,
zawsze jednak jako o złym duchu, symbolu lub personifikacji zła. W Drugim Wiście
do Koryntian (6,15), św. Paweł pyta: "[...] ukaż jest wspólnota Chrystusa z
Beliarem [...]", najwyraźniej traktując Beliara jako wodza demonów lub samego
Szatana. W literaturze apokrycznej Beliar jest księciem ciemności, najbardziej
zagorzałym przeciwnikiem Boga. Jest on aniołem nieprawości.W Ewangelii
Bartlomieja Bartłomiej pyta Beliara, kim jest, na co ten odpowiada: "Najpierw
nazycalem się Satanael, co znaczy Anioł Boga. Gdy iednak nie chciałem uznać
obrazu Boga, zostałem nazwany Szatanem, co znaczy Anioł piekła. Ja byłem nazwany
pierwszym z aniołów, bo-wiem gdy Bóg stworzył niebo, wziął garść ognia i
utworzył najpierw mnie, na drugim miejscu Michała, jako trzeciego - Gabriela,
jako czwartego - Rafała, na piątym miejscu Uriela, na szó-stym Satanaela i
innych sześć tysięcy aniołów, których imion nie mogę wymienić" (zob. Apkryfy
Nowego Testamentu, t. 1, cz. 2, s. 506; James, The Apocryphal New Testament, s.
175). Według Waite'a (The Lemegeton) Beliar miał być stworzo-ny "zaraz po
Lucyferze". Jako anioł upadły Beliar chełpi się, że "upadł pierwszy spośród
cnotliwszych". Według Schoolmena Beliar należał niegdyś do chóru aniołów oraz do
chóru cnót. Z kolei Glasson (Greek Influence in Jewish Escha-tology) utrzymuje,
że Beliar nigdy nie był anio-łem i przyrównuje go do Arymana, głównego diabła
mitologii staroperskiej, który był "nieza-leżnym i równym Bogu Jego
przeciwnikiem" (Aryman). Tradycyjny pogląd, że Beliar jest pry-masem piekła,
został zapisany także w dziełach dwóch współczesnych autorów, Tomasza Man-na i
Aldousa Huxleya; w obu wypadkach jest on traktowany jako przykład i kwintesencja
zła.
Belsal - anioł pierwszej godziny nocy, służą-cy pod Gamielem
(zob. Waite, The Lemegeton).
Bel-se-but ~ Belzebub
Belzeboub
(Belzebub) - diabeł, którego Dan-te utożsamia z Szatanem.
Belzebub
(Beelzebub, Belzebud, Belzaboul, Beelzeboul, Baalsebul - "władca much") -
pier-wotnie bóstwo syryjskie; w Drugiej Księdze Kró-lewskiej (1, 3) Beelzebub
jest filistyńskim bogiem Ekronu. W kabale jest on wodzem dziewięciu złych
aniołów piekła. W ewangeliach św. Mateu-sza (10, 25; 12, 24-27), św. Marka (3,
22) oraz św. Łukasza (11, 15) Belzebub jest "władcą złych du-chów", ale nie jest
tożsamy z Szatanem (podob-nie jak we wszystkich znanych traktatach magicz-nych;
zob. Legge, Forerunners and Rivals of Chri-stianity 9,108; De Plancy, Słownik
wiedzy tajemnej, s. 26). W apokryficznej Ewangelii Nikodema Chry-stus podczas
trzydniowego pobytu w piekle na-daje Belzebubowi władzę nad podziemnym światem w
nagrodę za to, że wbrew sprzeciwowi Szatana zezwolił na zabranie Adama i
"uwięzio-nych świętych" do nieba. [W polskim tłumacze-niu Ewangelii Nikodema i
apokryficznego Zstąpie-nia do otchłani motyw ten nie występuje (zob. Apokryfy
Nowego Testamentu, t. 1, cz. 2) -przyp. tłum.] Popularne określenie Belzebuba to
"władca much". Nazywano go także "władcą chaosu' (zob. pisma gnostyka
Walentyna). Dante utożsamiał go z Szatanem, natomiast Milton w Raju utraconym
(I, 93-94) powiada o Belzebu-bie, że "drugim / Był po nim [tj. Szatanie]
wład-cą, drugim też w występku"; w tym samym utworze (I, 185) nazywa go również
"cherubi-nem upadłym". W Poetical Works of John Milton (London 1794) znajduje
się rycina przedstawia-jąca "Szatana naradzającego się z Belzebubem". Belzebub
jest bohaterem książki Gurdjieffa All and Everythings. Beeizebub's Tales to His
Grandson.
Belzebut (Beezebut) - według M. Garineta (History of Magic
in France), książę serafinów. Zdaniem De Plancy'ego (Dictionnaire Infernal III i
IV) Belzebut nie jest aniołem, lecz demo-nem, złym duchem lipca (przeciwnikiem
anio-ła ~ Werchiela).
Benad Hasze ("córki Boga") - żeńskie anio-ły
czczone przez Arabów (zob. Moore, The Loves of Angels).
Ben Ani - imię
zapisane w niebie w języku aniołów i przywoływane w zaklęciach dających władzę
nad demonami (zob. Mathers, The Grea-ter Key of Solomon, s. 33).
Beniel
- anioł przywoływany w zaklęciach dających władzę nad demonami zdolnymi
uczynić człowieka niewidzialnym (zob. Ma-thers, The Greater Key of Solomon, s.
45).
Benkul - jeden z dziewięciu aniołów przy-woływanych podczas
obrzędów kabalistycz-nych (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Ben
Nez ("jastrząb") - określenie anioła Ru-biela lub Ruhiela. Ben Nez sprawuje
władzę nad wiatrem. Zgodnie z tradycją (Talmud Bawa batra, 25a) "zatrzymuje on
skrzydłami Wiatr Połu-dniowy, żeby nie zniszczył świata". "Ben Nez" to zarówno
określenie anioła, jak i nazwa góry (zob. Budge, Amulets and Talismans;
Ginzberg, The Legends of the Jews, t. 1, s. 12; t. 5, s. 47).
Beodonos
- w The Greater Key of Solomon Mathersa, anioł przywoływany w zaklęciu
si-towia.
Beratiel - jeden z aniołów rządzących dwu-nastą godziną dnia
(zob. Waite, The Lemegeton). Berkiel ("moim błogosławieństwem jest Bóg") - w
tradycjach o Henochu, anioł czterech pór roku (zob. etiopska Księga Henocha 82,
17).
Berial --~ Belial
Berit ~ Baalberyt
bene elim
(b'ne Elohim - "synowie Boga", bene
Berka'el - w tradycjach o
Henochu Berka'el jest wodzem duchów władających trzema mie-siącami roku oraz
aniołem służebnym Mel-kejala.
Bernael - w tradycji Falaszów, anioł
ciemno-ci; bywa utożsamiany z Belialem, wówczas jest paktowany jako anioł
zła.
Bifiel - w literaturze Hejchalot (Maase Mer-kawa), anioł
strzegący szóstej sali (pałacu) nieba.
Beszter - w mitologii
staroperskiej, imię ar-chanioła Michała. Uważano, że Beszter dba, aby ':udzkości
nie zabrakło pożywienia, co upodab-aia tego anioła do -~ Metatrona (zob. Sale,
Pre-:minary Discourse, w: The Koran, s. 51).
Betor - jeden z siedmiu
najwyższych anio-lów władających 196 prowincjami nieba. Be-tor zarządza 42
regionami olimpijskimi i jest zwierzchnikiem królów, książąt, diuków itd. ~~a
także decydujący głos "we wszystkich prawach dotyczących planety Jowisz".
Roz-i~azów Betom słucha 29 tysięcy legionów du-`hów (zob. Cornelius Agrippa,
Three Books of Jccult Philosophy, gdzie znajduje się także po-~obizna pieczęci
Betom; zob. też Budge, Amu-w ts and Talismans).
Betuael ("dom lub
człowiek Boży") - jeden 28 aniołów władających 28 pałacami
Księżyca.
Betuel - imię anioła znalezione na amulecie ~:zmea) mającym
chronić przed złem (zob. ~hrire, Hebrew Amulets).
Betuliel - jeden z
aniołów rządzących dwu-_-iastoma znakami zodiaku (zob. Cornelius _~grippa, Three
Books of Occult Philosophy III).
Bezaliel - jeden z wielu aniołów
strzegących giram Północnego Wiatru (zob. Ozar Midarshim, :. 1, s.
316).
bezlitosny anioł ~ Temlakos
Bezrial - w Pirke Hejchalot,
jeden z aniołów strzegących trzeciego nieba.
Bhaga - w mitologii
wedyjskiej, jedna z sied-miu (lub dwunastu) istot niebiańskich (~ adit-~owie),
porównywanych z judeochrześcijański-ani aniołami (zob. Słownik mitologii
hinduskiej, 17-18, 38).
Bibjasz - jedno z licznych imion anioła
Me-:atrona.
Bigta (Buta) - w The Legends of the Jews Ginz-berga jeden
z siedmiu aniołów zamętu; także jeden z dwóch "wygniataczy tłoczni wina". W
opowieści o królu Ahaszwerosie Bigta jest jednym z aniołów
zniszczenia.
Bina ("zrozumienie") - trzecia z -ł sefirot. W Księdze
Ukrytej Tajemnicy (zob. Zohar) Bina zwana jest "morzem" (zob. Runes, The Wisdom
of the Kabbalah).
Bika ("dobry człowiek") - pierwotne imię anioła ~
Kasbiela. Po upadku Kasbiela (odwró-cił się on od Boga w momencie stworzenia),
jego imię zostało zmienione na Kazbiel, "ten, który okłamuje Boga".
Bizbul
(co znaczy "w Zebul") - według ra-biego Injanei bar Sissona, tajemne imię
Meta-trona (zob. Wizje Ezechiela).
Blaef - w tradycji okultystycznej,
piątkowy anioł powietrza, usługujący Sarabotesowi; także anioł służebny
Zachodniego Wiatru (zob. de Claremont, The Ancient's Book of
Magic).
Blautel - anioł przyzywany podczas obrzę-dów wywoływania
duchów zmarłych (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon).
Bludon -
według Corneliusa Agrippy, jeden z siedmiu elektorów (podziemnych duchów
planetarnych). W The Testament of Solomon Co-nybeare'a Bludon zastępuje w tej
roli Ganaela. Bne Serafim - w kabale praktycznej, anioł władający planetą
Merkury. W magii talizma-nicznej jest to imię ducha planety Wenus (zob. Barrett,
The Magus, t. 2, s. 147).
Boamiel - według Księgi Razjela, jeden z
sze-ściu aniołów ustanowionych nad czterema stro-nami nieba. Pozostała piątka
to: Skamijm, Ga-briel, Adrael (Adriel), Dohel i Madiel (zob. Szó-sta i siódma
księga Mojżeszowa).
Bodiel - według Hejchalot Zoterati, anioł
władający szóstym niebem (zob. też hebrajska Księga Henocha 17). Innymi aniołami
pełniący-mi tę funkcję są: Szabat, Sandalfon, Zachiel i Zebul.
Boel
(Boul, Booel, Bohel, Dohel, "Bóg jest w nim") - jeden z siedmiu wysokich
rangą aniołów tronowych, mieszkających w pierw-szym niebie. Boel dzierży cztery
klucze do "czterech narożników ziemi'; dzięki tym klu-czom ogół zastępów
anielskich ma dostęp do ogrodu Edenu, pod warunkiem jednak, że Boel otworzy
bramę, a dwóch stojących na straży cherubinów wpuści ich do środka (zob. Zohar
Exodus 133b). Według Barretta (The Magus) Bo-el przebywa nie w pierwszym, lecz w
siódmym niebie. Jego gwiazdą (a właściwie planetą) jest Saturn (zob. de Abano,
Heptameron; Księga Ra-zjela; hebrajska Księga Henocha).
Brieus -
jedyny anioł, który potrafi udare-mnić knowania demona Rabdosa (zob. Cony-beare,
The Testament of Solomon; Shah, The Secret Lore of Magic).
Bryhaspati
- w mitologii wedyjskiej, "kap-łan niebiański", strażnik hymnów i modlitw. W
okresie powedyjskim "Bryhaspati jest prze-de wszystkim nauczycielem bogów
(dewaguru) i zarządcą planety Jowisz" (zob. Słownik mito-logii hinduskiej, s.
45-46). Bryhaspati znany jest także pod imionami Wryhaspati i Wachaspati (zob.
Redfield, Gods. A Dictionary of the Deities of All Lands).
Bualu -
jeden z ośmiu aniołów wszechmocy, przywoływany w zaklęciach magicznych. Inni
aniołowie wszechmocy to: Atuesuel, Ebuhu-el, Tabatlu, Tulatu, Labusi, Ublisi
(zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa). Zgodnie z kaba-listyczną instrukcją
aniołowie ci "winni być wzywani czystym i mocnym głosem, trzy ra-zy z czterech
stron świata, a kiedy imię każ-dego z nich zostanie wypowiedziane po raz trzeci,
trzykrotnie winien zabrzmieć dźwięk rogu".
Buchuel - imię anioła
znalezione na hebraj-skim amulecie (kamea) mającym chronić przed złem (zob.
Schrire, Hebrew Amulets).
Budda (Buddha Awatar) - w mitologii we-dyjskiej,
dziewiąty z dziesięciu ~ awatarów. Buhair - w mandaizmie, jeden z dziesięciu
uthri (aniołów) towarzyszących słońcu w jego codziennej wędrówce po
nieboskłonie.
Burchan - w manicheizmie, posłaniec "Boga Światłości do
człowieka". W tradycji manichej-skiej burchan to określenie Zaratustry (zob.
Legge, Forerunners and Rivals of Christianity II).
Burkat (Burchat) -
w kabale, anioł powie-trza usługujący w czwartym niebie; włada Dniem Pańskim
(niedzielą), a przywoływany jest z zachodu. Jest także jednym z posłańców Słońca
(zob. de Abano, Heptameron; Barrett, The Magus; Malchus, The Secret Grimoire of
Turiel).
Bursztyn - słowo "bursztyn", występujące w Księdze Ezechiela
1, 4, w literaturze staro-hebrajskiej oznaczało "ogniem-mówiącą" istotę,
należącą, podobnie jak cherubiny czy serafiny, do odrębnego chóru aniołów"; ~
Chaszmal (zob. Ginsburg, The Essenes. The Kabbalah, s. 24). [W Biblii
Tysiąclecia oraz tłumaczeniu Jakuba Wujka słowo "bursztyn" nie występuje -przyp.
tłum.]
Busasejal - według etiopskiej Księgi Henocha, jeden z dwustu
upadłych aniołów.
Bustariel - imię anioła znalezione na amule-ie
(kamea) mającym chronić przed złem (zob. 5chrire, Hebrew
Amulets).
Butator (Butatar) - geniusz wyrachowania. Butator pełni
służbę w trzeciej godzinie dnia i, jak utrzymuje Apoloniusz z Tiany, można go
przywołać za pomocą zaklęcia magicznego izob. Levi, Transcendental Magic, s.
503).
Bylet (Belet) - niegdyś anioł chóru potęg (chóru, do którego ma
nadzieję powrócić), obecnie upadły anioł przebywający w piekle, gdzie dowodzi 85
legionami demonów. Jest królem, dosiada siwego konia, a jego zjawienie się
oznajmia ogłuszający dźwięk trąby (pieczęć Byleta zob. w: Waite, The Book of
Black Magic and of Pacts, s. 169; The Lemegeton). Pogląd, że Bylet należał
kiedyś do chóru potęg, został -jak powiada Spence w An Encyclopaedia of
Oc-cultism, s. 119 - "poparty licznymi dowoda-mi" (por. De Plancy, Słownik
wiedzy tajemnej, s. 29-30).