Haael - jeden z 72 aniołów
zodiaku.
Haajasz - anioł chóru panowań. Haajasz sprawuje pieczę nad
dyplomacją i ambasado rami. Jest jednym z 72 aniołów noszących bo skieimię
Szemhameforasz. Reprodukcję pieczę ci Haajasza zob. w: Ambelain, La Kabbale Pra
tique, s. 273.
Haamiasz - anioł chóru potęg. Haamiasz sprawuje nadzór
nad kultem religijnym i "chro ni tych, którzy poszukują prawdy". W kabale jego
aniołem pokrewnym jest Serukut. Repro dukcję pieczęci Haamiasza zob. w:
Ambelain, La KabbaIe Pratique, s. 281.
Haarez - anioł pieczęci (zob.
Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Haatan - według Apoloniusza z
Tiany (Nuc temeron), duch (geniusz) ukrytych skarbów.
Habiel -
poniedziałkowy anioł pierwszego nieba, przywoływany w zaklęciach miłosnych (zob.
de Abano, Heptameron; M. Gaster, The Sword o f Moses).
Naborym
(Haborim) ~ Raum
Habriel - anioł chóru potęg, przywoływa ny
podczas obrzędów magicznych (zob. Szósta i siódma księga
Mojżeszowa).
Habudiel - w okultyzmie, anioł Dnia Pań skiego
zamieszkujący czwarte niebo. Habudiela przywołuje się z południa (zob. de Abano,
Hep tameron).
Nabujasz (Habuhiasz) - anioł sprawujący pieczę nad
uprawą roli i urodzajem. Nabujasz jest jednym z 72 aniołów noszących boskie imię
Szemhameforasz.
Hacha - anioł pieczęci (zob. Szósta i siódma księga
Mojżeszowa).
Hacham - jedno z wielu imion anioła Meta
trona.
Hachaszel - jeden z 72 aniołów zodiaku (zob. Runes, The Wisdom
of the Kabbalah, s. 87). Hacpacjel - jedno z wielu imion anioła Me
tatrona
Hadakiel (Chadakiel) - wraz z Grasgarbe nem, anioł rządzący
znakiem Wagi (zob. Prinee of Darkness. A Witchcraft Anthology, s.
177-178).
Hadar - "najwyższa łaskawość", przez kaba listów uważany za
-~ sefirę (zob. Runes, The Wisdom of the Kabbalah).
Hadariron - w
literaturze Hejchalot, jeden z archontów (zob. Alfabet rabiego Akiby; Scho lem,
jewish Gnosticism, Merkabah Mysticism, and Talmudic Tradition, s.
63).
Hadarmiel - ?wi?ty anio? wspomniany przez Mathersa w The Greater
Key of Solomon.
Hadarniel (Chadarniel, Hadraniel, Hadariel, Hadriel -
"majestat Bo?y") - wed?ug nie których ?róde?, anio? od?wierny strzeg?cy dru giej
bramy nieba. Jest wyższy niż -~ Kemuel o "tysiąc sześćdziesiąt razy po dziesięć
farsan gów", ale niższy od Sandalfona "0 500 lat dro gi". Ujrzawszy w niebie
Hadarniela, Mojżesz "zaniemówił z lęku"; kiedy jednak Prawodawca wymówił Święte
Imię, "zadrżał Hadarniel" (zob. Opowieści Zoharu, s. 150-151). Legenda gło si,
że Adam przebywał w niebie dwa tysiące lat przed Mojżeszem, i wówczas rozmawiał
z Ha darnielem o Księdze Razjela, którą otrzymał od Boga, świętej księdze, która
objawiła Adamowi "Tajemnice Najwyższe, jakich nie znali nawet aniołowie Pana"
(zob. Opowieści Zoharu, s. 58 59). Bezcenna księga przeszła następnie w ręce
Noego, po nim Abrahama, i wreszcie Salomona. Według Zoharu, kiedy Hadarniel
oznajmiał wolę Bożą, "jego głos rozchodził się po dwustu tysią cach firmamentów"
(zob. Opowieści Zoharu, s. 150-151), a "z każdym jego słowem, z ust jego
wydobywało się dwanaście tysięcy błyskawic" (zob. Życie Adama i Ewy). W
gnostycyzmie Ha darniel, jakkolwiek potężny, jest tylko "jednym z siedmiu
podwładnych Jehuela, księcia ognia" (zob. King, The Gnostics and Their Remains,
s. 15). Jako Hadriel, anioł ten jest wymieniany wśród strażników bram
Wschodniego Wiatru. W Sefer ha-Reszek Hadarniel to jedno z 72 (według in nych
źródeł, z ponad 100) imion anioła Metatro na. Odeberg (3 Enoch) twierdzi, że
Hadarniela wolno utożsamiać z Metatronem.
Hadasdagedoj - w literaturze
Hejchalot (Ma ase Merkawa), anioł strzegący szóstej sali (pała cu)
nieba.
Hadiririon - "umiłowany anioł Pana", przy woływany podczas
obrzędów magicznych (zob. M. Gaster, The Sword of Moses).
Hadriel
(Hadraniel) - w Objawieniu rabiego jozuego ben Lewiego, anioł utożsamiany z
Pusje lem (zob. Jellinek, Bet ha-Midrasz).
Hadrion - jedna z form
imienia ~ Hadari ron.
Haduriel - w literaturze Hejchalot (Maase
Merkawa), anioł strzegący szóstej sali (pałacu) nieba.
Hafaza - w
tradycji islamu, określenie anio łów. Hafaza tworzą odrębną klasę aniołów. Jest
ich czterech i chronią oni ludzi "przed dżinna mi, innymi ludźmi i Szatanem"; do
ich obo wiązków należy także zapisywanie ludzkich uczynków (zob. Hastings,
Encyclopaedia of Reli gion and Ethics, t. 4, s. 617).
Hafkiel - w
Aramaic Incantation Texts from Nippur Montgomery'ego, anio? przywo?ywany podczas
egzorcyzmów.
Hagaj - w literaturze Hejchalot (Maase Mer kawa), anioł
strzegący piątej sali (pałacu) nieba.
Hagedola - anioł pieczęci,
przywoływany podczas obrzędów magicznych (zob. Szósta i siódma księga
Mojżeszowa).
Haggo - podobnie jak Hagedola, anioł pieczę ci,
przywoływany podczas obrzędów magicz nych (zob. Szósta i siódma księga
Mojżeszowa). Hagiel - duch Wenus, kiedy planeta ta wcho dzi w znak Byka i Wagi.
W kabale wartość liczbowa imienia Hagiel wynosi 49. Aniołem pokrewnym Hagiela
jest Gadamel, władca pla nety Wenus (zob. Barrett, The Magus; Budge, Amulets and
Talismans; Lenormant, Chaldean Magic).
Hagios - imię potężnego anioła;
jedno z se kretnych imion Boga, przywoływane w zaklę ciach magicznych (zob.
Malchus, The Secret Gri moire of Turiel).
Hagit - anioł planety Wenus
oraz jeden z sied miu duchów olimpijskich. Hagit jest władcą 21 lub 35 ze 196
prowincji olimpijskich. Pełni służ bę w piątek. Według Corneliusa Agrippy Hagit
dowodzi czterema tysiącami legionów duchów i potrafi przemienić każdy metal w
złoto. Repro dukcję pieczęci Hagita zob. w: Budge, Amuletsand Talismans, s. 389.
W białej magii Hagit jest jednym z siedmiu zarządców nieba.
Haglon -
anioł trzeciej godziny nocy, służący pod Sarkamiszem (zob. Waite, The
Lemegeton). Hahael (Hahahel) - anioł chóru cnót. Haha el opiekuje się
misjonarzami chrześcijańskimi oraz wszystkimi wyznawcami Chrystusa. Jest także
jednym z 72 aniołów noszących boskie imię Szemhameforasz. W kabale jego aniołem
pokrewnym jest Chantare. Reprodukcję pieczę ci Hahaela zob. w: Ambelain, La
Kabbale Prati que, s. 281.
Hahahel ~ Hahael
Hahajasz - anioł
chóru cherubinów. Kieruje myślami ludzi oraz wyjawia im najskrytsze ta jemnice.
W kabale jego aniołem pokrewnym jest Atarf. Reprodukcję pieczęci Hahajasza zob.
w: Ambelain, La Kabbale Pratique, s. 260.
Hahajel (Chajliel) - w
hebrajskiej Księdze He nocha, Hahajel jest księciem aniołów służeb nych, kiedy
anioły te zasiadają w boskich ra dach sądowniczych.
Hahazjasz - jeden
z 72 aniołów noszących boskie imię Szemhameforasz (zob. Barrett, The Magus, t.
2).
Hajlael (Hajael) - wódz aniołów chóru cha jot ("istot
żyjących").
Hajot Hakados - według Spence'a (An Ency clopaedia of
Occultism, s. 199), klasa aniołów na leżąca do chóru zwanego "Jehowa". Hajot Ha
kados to także nazwa jednej z siedzib aniołów.
Ha-Kadosz Beracha - w The
Greater Key of Solomon Mathersa, imię "Świętego i Błogosła wionego",
przywoływane w zaklęciach Salomo nowych.
Hakael - jeden z siedmiu
przywódców anio łów upadłych, "siódmy Szatan" (zob. Charles, The Book ó f Enoch,
s. 138, przypis; Schmidt, The Apocalypse of Noah and the Parable of Enoch).
Hakamiasz - jeden z cherubinów przywoły wany w zaklęciach przeciwko zdrajcom;
także anioł stróż Francji. W kabale aniołem pokrew nym mu jest Werasua.
Reprodukcję pieczęci Hakamiasza zob. w: Ambelain, La Kabbale Pra tique, s.
267.
Hakem - w literaturze Hejchalot (Maase Merkawa), anioł strzegący
czwartej sali (pałacu) nieba.
Hahiniasz - w kabale, jeden z aniołów
tro nowych (zob. Ambelain, La Kabbale Pratique).
Hahlii - w
okultyzmie, anioł przywoływany w zaklęciach atramentu i kolorów (zob. Ma thers,
The Greater Key o f Solomon).
Hahowel - w Szóstej i siódmej księdze
Mojże szowej, anioł służebny.
Hahujasz - jeden z 72 aniołów noszących
bo skie imię Szemhameforasz (zob. Barrett, The Magus, t. 2).
Haim -
anioł sprawujący władzę nad zna kiem Panny (zob. Heywood, The Hierarchy of the
Blessed Angels).
Hajajel (Hahahel) - jeden z 72 aniołów zo diaku i
jeden z 72 aniołów noszących boskie imię Szemhameforasz. Reprodukcję pieczęci
Hajajela zob. w: Ambelain, La Kabbale Pratique, s. 294.
Hakemel -
jeden z 72 aniołów zodiaku (zob. Runes, The Wisdom o f the
Kabbalah).
Halacho - duch (geniusz) współczucia; także jeden z aniołów
godziny jedenastej (zob. Apo loniusz z Tiany, Nuctemeron).
Halahel -
anioł, czasem dobry, a czasem zły, służący pod Baelem. Reprodukcję pieczęci Ha
lahela zob. w: Waite, The Lemegeton, il. 175). Halelwiel - w literaturze
Hejchalot (Marie Merkawa), anioł strzegący siódmej sali (pałacu)
nieba.
Haliza - imię anioła widniejące na zewnętrz nym kręgu
pentagramu Salomona (zob. Waite, The Lemegeton).
Halkim - jeden z
licznych aniołów strzegą cych bram Północnego Wiatru (zob. Ozar Mi drashim, t.
2, s. 316).
Haludiel - anioł czwartego nieba pełniący służbę w Dniu
Pańskim (niedziela). Haludiela przywołuje się z południa. Anioł ten jest także
jednym z duchów Słońca (zob. Malchus, The Secret Grimoire o f
Turiel).
Halwaja - w literaturze Hejchalot (Wizje Eze chiela),
sekretne imię anioła Metatrona.
Hamabiel - w The Hierarchy of the
Blessed An gels Heywooda, anioł sprawujący władzę nad znakiem Byka (w magii
obrzędowej, aniołem tego znaku jest Tual lub Asmodel).
Hamaja - anioł
służebny (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Hamajzod - anioł
czwartej godziny nocy, służący pod jefiszą (zob. Waite, The
Lemegeton).
Hamal (Hmnal) - anioł władający nad wodą; także jeden z
siedmiu aniołów czczonych przez Balaama. Imię Hamala wymieniane jest w arab
skich zaklęciach magicznych (zob. M. Gaster, The Asatir).
Hamaliel -
według Trithemiusa Hamaliel jest aniołem sierpnia i jednym z wodzów chóru cnót;
także aniołem rządzącym znakiem Panny. W magii obrz~dowej władcami tego znaku zo
diaku są Woil lub Woel (zob. Barrett, The Magus; De Plancy, Dictionnaire In
fernal; Szósta i siódma księga Mojżeszowa; Camfield, A Theological Di scourse of
Angels).
Hamarycod - anioł godziny jedenastej, służą cy pod
Dardarielem (zob. Waite, The Lemegeton).
Hamatiel - w okultyzmie,
anioł zodiakalny, sprawujący władzę nad znakiem Panny (zob. Jobes, Dictionary o
f Mythology, Folklore and Sym bols).
Hameriel - anioł piątej godziny
nocy, służą cy pod Abasdarhonem.
Namiel ~ Haniel
Ham
Mejuchad - anioł chóru cherubinów. Ham Mejuchad bywa utożsamiany z aniołem
Akatrielem (zob. hebrajska Księga Henocha). Hamneijs - anioł pieczęci (zob.
Szósta i siód ma księga Mojżeszowa).
Hamon - według św. Hieronima Hamon to
jedno z imion anioła Gabriela (zob. hebrajska Księga Henocha; Ginzberg, The
Legends o f the Jews, t. 6). W Ozar Midrashim (t. 2, s. 316) Hamon jest jednym z
licznych aniołów strzegących bram Południowego Wiatru. W hebrajskiej Księdze
Henocha 18, Hamon jest "wielkim księciem, straszliwym i czcigodnym, ujmującym i
prze rażającym, przed którym drżą wszystkie dzieci nieba, gdy zbliża się pora
odśpiewania Trisa gionu [hymnu Swięty, święty, święty)".
Hamwak'il - w
tradycji islamu, anioł stróż przywoływany podczas egzorcyzmów (zob. Hughes,
[hasło] "Angels" w: A Dictionary o f Islam).
Hanaeb - jeden z dwunastu
aniołów zodiaku (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Hananel - w
etiopskiej Księdze Henocha, jeden z upadłych aniołów.
Hananiel
("serdeczny dar Boga") - archa nioł, którego imię widnieje na pentagramach,
tj. hebrajskich amuletach używanych podczas obrzędów kabalistycznych.
Reprodukcję pie częci Hananiela zob. w: Budge, Amulets and Ta lismans, s.
233.
Hanel -~ Haniel
Haniel (Aniel, Namiel, Samiel, Onoel,
Hanel - "chwała lub łaska Boża", lub też "ten, który widzi Boga") - w T'he Magus
Barretta, anioł grudnia, wódz chóru księstw, cnót (tarsziszim) i chóru
niewinnych. Haniel jest także aniołem rządzącym znakiem Koziorożca oraz władcą
planety Wenus (zob. Camfield, A Theological Di scourse of Angels). Figuruje on
również na listach siedmiu (dziesięciu) archaniołów oraz dziesię ciu świętych
sefirot. Zgodnie z tradycją okulty styczną, to Haniel przeniósł Henocha do nieba
(według większości źródeł aniołem, który tego dokonał, był Anafiel). Haniel bywa
porówny wany do chaldejskiego bóstwa Isztar (władcy planety Wenus). Jego imię
uważano za amulet chroniący przed złem (zob. Heywood, The Hie rarchy o f the
Blessed Angels; Trachtenberg, Jewish Magic and Superstition; Ambelain, La
Kabbale Pra tique; Barrett, The Magus).
Haniniel - w aramejskich
formułach magicz nych, anioł zaklęć miłosnych (zob. Montgome ry, Aramaic
Incantation Texts from Nippur).
Hanl - anioł, który polecił Balaamowi
zbu dować siedem ołtarzy (zob. M. Gaster, The Asa tir).
Hanoziz -
anioł ósmej godziny nocy, służący pod Narkorielem (zob. Waite, The
Lemegeton).
Hanozoz - anioł dziewiątej godziny nocy, służący pod
Nakorielem.
Hantiel - anioł trzeciej godziny dnia, służący pod
Weguanielem.
Hanuel - anioł sprawujący władzę nad zna kiem Koziorożca
(zob. Heywood, The Hierarchy of the Blessed Angels).
Hanum (Hanun) -
anioł poniedziałku, za mieszkujący pierwsze niebo i przywoływany z południa
(zob. de Abano, Heptameron; Barrett, The Magus, t. 2). Według de Claremonta (The
Ancient's Book of Magic) Hanuma przywołuje się z północy.
Harabel
(Harabiel) - anioł sprawujący wła dzę nad (planetą) Ziemią. of the jews). W
opowieści o Ahaszwerosie i Este rze Harbona jest aniołem
zagłady.
Harchiel - w czarnej magii, anioł przywoły wany w zaklęciu
dającym władzę nad demo nami, które potrafią uczynić człowieka niewi dzialnym
(zob. Mathers, The Greater Key o f So lomon, s. 45).
Harhazjel
(Harhazjal) - jeden z aniołów strze gących jednej z sal (lub pałaców)
trzeciego nieba (zob. Pirke Hejchalot).
Hariel (Harael, Behemial) -
anioł sprawują cy pieczę nad zwierzętami domowymi, przy woływany w zaklęciach
przeciwko bezbożno ści. Hariel jest aniołem chóru cherubinów, opie kunem nauki i
sztuki (zob. Barrett, The Magus, t. 2). Reprodukcję pieczęci Hariela zob. w: Am
belain, La Kabbale Pratique, s. 267).
Harif - w poemacie Marii Brooks
Zophiel, jed no z imion anioła Rafała (Rafaela).
Haris - w tradycji
islamu, jedno z imion Ib lisa, wodza dżinnów i przywódcy upadłych
aniołów.
Hariton - archanioł występujący w powieści Gurdjieffa All and
Everything. Beelzebub's Tales to His Grandson. Hariton jest wynalazcą statków
kosmicznych mogących odbywać podróże mię dzyplanetarne.
Harmozej
(Harmozel, Armogen) - w gno stycyzmie, jedna z czterech istot niebiańskich,
które otaczają "Niezrodzonego, Zbawcę, czyli Boga" (zob. Apokryf Jana; Ireneusz,
Contra hae reses; Grant, Gnosticism and Early Christianity). Trzy pozostałe to,
jak podaje większość źródeł, Orojael, Dawejta i Elelet.
Harab-Serapel
("kruki śmierci") - sefira prze ciwna do Necach; jej "zewnętrzną powłoką" są
Teumiel i Baal Chanan. Harab-Serapel jest siód mym z dziesięciu demonów świata
asija (dzia łania). Levi w Philosophie Occulte mówi o Ha rab-Serapel w liczbie
mnogiej: "są to przeciw nicy Elohim, czyli Bogów, a ich wodzem jest Baal" (zob.
Ambelain, La Kabbale Pratique).
Harahel - w kabale, anioł sprawujący
pieczę nad archiwami, bibliotekami i czytelniami; tak że jeden z 72 aniołów
noszących boskie imię Szemhameforasz. Reprodukcję pieczęci Hara hela zob. w:
Ambelain, La Kabbale Pratique, s. 289.
Harariel - imię anioła
znalezione na hebraj skim amulecie mającym chronić przed złem (zob. Schrire,
Hebrew Amulets).
Harbona ("poganiacz osłów") - jeden z sied miu
aniołów zamętu (zob. Ginzberg, The Legends
Harszael --~
Harsziel
Harsziel - anioł przywoływany w syryjskich zaklęciach
magicznych. W Księdze Opieki Har sziel jest wymieniony, wraz z Michałem, Ga
brielem, Sarfielem, Azraelem i innymi, w za klęciu "związania
czarnoksiężnika".
Harta'il - w mitologii arabskiej, anioł stróż
przywoływany podczas egzorcyzmów (zob. Hughes, [hasło) "Angels" w: A Dictionary
of Is lam).
Haruda - w mitologii perskiej, anioł sprawu jący władzę
nad żywiołem wody. W mandai zmie, Haruda jest utożsamiany z żeńską Haur wat,
duchem zdrowia i wegetacji roślin, a także władczynią wody.
Harut
(Harot, Haurwat) - w legendach arab skich, występuje zazwyczaj w towarzystwie.
Maruta. Harut (wraz z Marutem) został zesła ny z nieba na ziemię, aby nauczył
ludzi sztuki rządzenia (zob. Koran II, 102). W mitologii per skiej Harut i Marut
byli wysokiej rangi anio łami (-~ Amesza Spentami), znającymi sekret ne imię
Boga; na swoje nieszczęście, imię to wyjawili kobiecie o imieniu Zobra lub
Zuhra, w której obaj się zakochali. W przypisie do XIV ody Hafiza (w wydaniu
Richarda Le Galien ne'a) czytamy, że wykorzystując moc Wyja wionego Imienia,
Zuhra przeniosła się na pla netę Wenus, "z którą w mitologii mahometań skiej
jest odtąd utożsamiana"; upadli aniołowie (Marut i Harut) "zostali za karę
uwięzieni, i od tej pory wiszą głową w dół w lochu niedaleko Babilonu, gdzie,
jak głosi legenda, uczą magii i czarnoksięstwa". Hastings (Encyclopaedia of
Religion and Ethics, t. 4, s. 615) powiada, że Ha rut i Marut to "upadli
aniołowie, spełniający szatańskie funkcje".
Harwiel - w literaturze
Hejchalot (Maase Merkawa), anioł strzegący drugiej sali (pałacu)
nieba.
Haseha - jeden z piętnastu aniołów trono wych, o których
wspomina Szósta i siódma księga Mojżeszowa. Imiona wszystkich piętnastu anio łów
tej klasy podano w Apendyksie.
Hasmed - anioł zagłady, a także jeden z
pię ciu aniołów kary, których Mojżesz spotkał w niebie (zob. Midrasz Tehilim do
Psalmu 7).
Hasmijasz - jedno z wielu imion anioła Me
tatrona.
Hasmodaj - duch księżyca, przywoływany w zaklęciach
talizmanów (zob. Barrett, The Ma gus, t. 2, s. 147).
Hasriel - imię
anioła znalezione na hebraj skich amuletach mających chronić przed złem (zob.
Schrire, Hebrew Amulets).
Haszesijasz - jedno z wielu imion anioła Me
tatrona.
Hatach - anioł przywoływany w średnio wiecznych żydowskich
zaklęciach magicznych. Imię to składa się z inicjałów kolejnych słów zaklęcia
(zob. Trachtenberg, Jewish Magic and Superstition, s. 165).
Hatifas -
duch klejnotów i biżuterii (zob. Apoloniusz z Tiany, Nuctemeron).
Hauras
(Haures, Hawres, Flauros) - jeden z 72 złych duchów, które Salomon, według
le gendy, zamknął w mosiężnym naczyniu i wrzu cił do jeziora (lub morza).
Poprzednio Hauras zajmował, jak sam wyznał Salomonowi, wy sokie stanowisko w
hierarchii niebiańskiej (nie powiedział jednak, do którego chóru aniołów
należał). Opowiedział królowi dzieje stworze nia świata i upadku aniołów. W
piekle Hauras jest wielkim księciem. Zazwyczaj przybiera po stać lamparta,
jednak na wezwanie egzorcysty zjawia się w ludzkiej postaci. Przywołany, udziela
prawdziwych odpowiedzi na pytania dotyczące przeszłości i przyszłości. Dowo dzi
36 legionami złych duchów, gotowych spełnić każdy jego rozkaz. Reprodukcję jego
pieczęci zob. w: Waite, The Book o f Black Magic and of Pacts, s. 186. W
Słowniku wiedzy taje mnej De Plancy'ego (s. 72) Flauros (Hauras) przedstawiony
został w postaci człowieka-lam parta.
Haurwatat ("zdrowie") - w
zaratustrianizmie, jeden z sześciu Amesza Spentów (archaniołów). Haurwatat jest
żeńską personifikacją zbawienia. Jest także duchem wody. W mandaizmie znany jest
jako Haruda, lub też pełni podobną funkcję, jako że Haruda jest duchem męskim
(zob. Grun driss der iranischen Philologie, t. 3; por. Boyce, Za ratusztrianie,
s. 40-41, 117). Zdaniem niektórych badaczy Haurwatat jest pierwowzorem Haruta,
upadłego anioła Koranu (zob. Jung, Fallen Angels in Jewish, Christian and
Mohammedan Literature, s. 131).
Haurwatati (Haurwatat) - w mitologii
arab skiej, anioł, którego pierwowzorem był jeden z perskich Amesza Spentów;
znany także jako Chordad.
Hawawijasz, Hawijahu, Hajat -
trzy spośród wielu imion anioła Metatrona.
Hawen - według Leviego
(Transcendental Ma gic, s. 503), jeden z dwunastu aniołów sprawują cych władzę
nad dwunastoma godzinami dnia. Hawen jest także duchem (geniuszem) godności i
powagi.
He'el ("życie Boga") - wódz "tysięczników" armii niebiańskiej.
W etiopskiej Księdze Henocha He'el jest aniołem jednej z czterech pór roku. W
literaturze apokryficznej He'el bywa utożsa miany z -~
Elimelechem.
Hejchali - w literaturze Hejchalot (Maase Merkawa), anioł
strzegący siódmej sali (pałacu) nieba.
Hejglot - w magii
transcendentalnej, duch lub anioł burzy śniegowej; także władca godziny
pierwszej. W Nuctemeronie Apoloniusza z Tiany, każda z dwunastu godzin, podobnie
jak każdy z dwunastu znaków zodiaku, ma swojego du cha; jednym z nich jest
Hejglot.
Hekalot (Hejchalot) - w traktacie Hekalot oraz w Zoharze,
anioł niebiańskiego raju.
Hel - według Scota (Discoverie of
Witchcraft), imię Boga (lub anioła Bożego) przywoływane w zaklęciach
magicznych.
Helajasef (Jilujasef, Hilujasef) - anioł włada jący jedną
z czterech pór roku. W etiopskiej Księ dze Henocha Helajasef jest
"tysięcznikiem" anio łów czterech pór roku (zob. Charles, The Book o f Enoch, s.
177).
Helel - w mitologii kananejskiej, upadły anioł, syn skrzydlatego
bóstwa o imieniu Sahar lub Szarer. Helel próbował zająć tron najwyższego boga,
za co (podobnie jak Lucyfer) został strą cony do otchłani. Zgodnie z
interpretacją etiop skiej Księgi Henocha (86, 1), zaproponowaną przez
Morgensterna (The Mythological Back ground o f Psalm 82, "Hebrew Union
College-Je wish Institute of Religion Annual" XIV, s. 29), pierwszą strąconą
gwiazdą, o której mowa w tej księdze, był Szatan-Helel. Z kolei Bamberger
(Fallen Angels) twierdzi, że "pierwszą gwiaz dą [która spadła] był
najprawdopodobniej Aza zel". Helel był wodzem ~ nefilim. Jak długo aniołowie
pozostają "czystymi duchami", tak długo nie mogą mieć potomstwa; kiedy jed nak
grzeszą, "gdy ulegają żądzom cielesnym" i współżyją z córkami człowieczymi, są
zdolni do płodzenia potomków (por. Rdz 6). Kabała i literatura rabinacka zawiera
liczne przykłady takich występnych związków (zob. Graves, Pa tai, Mity
hebrajskie, s. 104-111).
Helemelek - w etiopskiej Księdze Henocha;
anioł rządzący jedną z czterech pór roku. Jego imię, zdaniem niektórych badaczy,
utworzono w wyniku inwersji imienia innego anioła, Mil kiela.
Helison
- jeden z pięciu aniołów pierwszej wysokości; pozostali czterej to: Alimiel,
Gabriel, Barachiel i Lebes. Przywołany, Helison ukazuje się w wieńcu różanym na
głowie i z chorągwią z purpurowym krzyżem w dłoni (zob. Almadel
Salomona).
Heman ("ufność") - według rabiego Judy (Zohar Kedoszim)
oraz w hebrajskiej Księdze He nocha Heman jest wodzem jednego z chórów
anielskich. Heman i podlegli mu aniołowie śpiewają pieśni pochwalne w godzinach
porannych, podobnie jak aniołowie Jedutuna w godzinach wieczornych, a aniołowie
Asafa - nocnych. Psalm 88 opatrzony jest nagłówkiem: "Kierow nikowi chóru.
Według [melodii) "Machalat" śpiewać. Pieśń pouczająca. Hemana Ezrachity". Jak
się wydaje, trzej psalmiści (Heman, Asaf i Jedutun) zostali z czasem uznani za
aniołów, którzy w niebie pełnią służbę zgodną z talen tami ujawnionymi jeszcze
na ziemi.
Henoch-Metatron - patriarcha Henoch, za brany przez
Boga do nieba (por. Rdz 5, 24), stał się Metatronem, jednym z najwyższych dostoj
ników niebiańskich, "królem wszystkich anio łów" (por. asyryjską legendę w Epic
of Izdubar). Według tradycji, na ziemi, jeszcze jako śmier telnik, Henoch
napisał 366 ksiąg. Inna legenda głosi, że Henoch-Metatron jest bliźniaczym bra
tem -~ Sandalfona oraz że w chwili przemie nienia otrzymał 365 tysięcy oczu i 36
par skrzydeł (zob. Ginzberg, The Legends of the Jews, t. 1). Pierwowzorem
efektownego opisu wzięcia do nieba Eliasza (zob. 2 Krl 2) była zapewne relacja o
analogicznej wyprawie Henocha, który także, jak czytamy w The Legends of the
Jews Ginzberga, podróżował "ognistym rydwanem ciągnionym przez ogniste rumaki".
Nieco dalej w tym sa mym dziele czytamy, że wiekowego patriarchę do nieba
zawiózł nie ognisty koń czy zaprzęg. koni, lecz anioł (Anpiel); być może jednak
cho dzi tu o dwie różne podróże. W mitologu arab skiej Henoch nosi imię Idris
(zob. Koran, XIX, 56). W Pirke Rubi Eliezer Henochowi przypisuje się
wynalezienie astronomii i arytmetyki. Jed na z legend kojarzy Henocha-Metatrona
z Be hemotem (zob. Forlong, Encyclopediu of Reli gions).
Hermes -
agatodemon, "dobroczyńca, anioł stojący po stronie tyche {boskiego losu)" (zob.
Harrison, Epilegomena to the Study of Greek Re ~igion, s. 294, przypis). Hermes
jest ~ psycho pomposem (przewodnikiem dusz), bogiem podziemi i demonem
reinkarnacji. Jest także bo giem stad i trzód. Zdolności wróżbiarskie i złotą
laskę otrzymał od Apolla, a uskrzydlone san dały od Perseusza. U Homera, Hermes
prowa dzi do Hadesu dusze zabitych zalotników. [Od czasów Odysei jest on także
angelos, posłańcem bogów (zob. Kerenyi, Hermes przewodnik dusz, s. 15) - przyp.
tłum.) W okresie hellenistycz nym został nazwany Hermesem Trismegisto sem, czyli
"po trzykroć wielkim, albowiem uważany był za króla, prawodawcę i kapłana" (zob.
Schure, Wielcy wtajemniczeni, s. 119-120). Według Barretta (The Magus, s. 150)
na górze Synaj Bóg objawił kabałę właśnie Hermesowi, którego utożsamia się tu z
"wielkim Prawodaw cą" - Mojżeszem. Pogląd ten zakwestionował N. Wieder w
artykule Idea of a Second Co ming of Moses ("Jewish Quaterly Rewiev", kwie cień
1956), twierdząc, że "nigdzie w literaturze rabinackiej nie spotyka się tego
imienia [tj. Her mesa). I nic w tym dziwnego: skojarzenie Mojżesza z imieniem
pogańskiego bóstwa z pew nością wywołałoby zdecydowany sprzeciw ra binów".
Ostatni poemat Longfellowa nosił tytuł Ilermes Trismegistus.
Hermesjel
- wódz anielskiego chóru, sprawujący tę funkcję razem z Metatronem, Raduerielem,
Tagasem i innymi niebiańskimi mistrza mi pieśni. Pierwowzorem Hermesjela jest
Her mes, bóstwo greckie. Jak twierdzi T. Gaster (The Holy and the Pro fane),
"Hermesa, wynalazcę liry, w czarodziejski sposób przemieniono w anioła
Hermesjela" za pomocą przyrostka, dzięki któ remu pogańscy bogowie mogli zostać
"zużytko wani" przez pierwszych żydowskich angelolo gów. Z czasem, dodaje
Gaster, Hermesa zaczęto utożsamiać z Dawidem, "słodkim śpiewakiem
Izraela".
Herold niebiański - Razjel lub Akrazjel (Achraziel); także
Michał. . Według legendy, anioł ten obwieścił zmartwychwstanie Jezusa.
Przedstawiany jest zazwyczaj z rozpostartymi skrzydłami i dłonią wzniesioną w
geście błogosławieństwa; jako taki jest symbolem Bożego Narodzenia.
Herold
piekielny - anioł Zofiel (zob. Klop stock, Mesjada).
Hetabor -
anioł przywoływany w egzorcyzmach wosku. Imię to wspominają liczne dzieła z
zakresu kabały praktycznej (zob. Gollancz, Clavicula Salomonis).
Hezjel
- jeden z aniołów zodiaku.
Hhml Haml - anioł firmamentu, jeden z
sied miu aniołów czczonych przez Balaama. Imię utworzono poprzez przestawienie
liter alfabetu hebrajskiego (zob. M. Gaster, The Asatir).
Hibel-Ziwa -
w mandaizmie, anioł utożsa miany z Gabrielem; -~ Hiwel-Ziwa.
Hiel -
imię anioła znalezione na hebrajskim amulecie mającym chronić przed złem (zob.
Schrire, Hebrew Amulets).
Hiniel - anioł przywoływany (wraz z Micha
łem, Gabrielem i Sarfielem) w syryjskich zaklę ciach magicznych (zob. Księga
Opieki).
Hipeton (Anafakseton) - W The Magus Bar retta, duch lub anioł
planety Jowisz, sprawujący tę funkcję wraz z Johfielem
(Jofielem).
Hierimiel ~ Jeremiel
Hifkadiel - imię anioła
znalezione na hebraj skim amulecie mającym chronić przed złem (zob. Schrire,
Hebrew Amulets).
Hija - jeden z dwóch synów upadłego anioła Szemhazaja
(~ Hiwa). Według legendy Hija i jego brat Hiwa zjadali dziennie "tysiąc wiel
błądów, tysiąc koni i tysiąc wołów (zob. Graves, Patai, Mity hebrajskie, s.
104). [W innej wersji tej legendy dwaj synowie Szemhazaja noszą imio na Hija i
Hamija (zob. Ze skarbnicy midraszy, s. 16) - przyp. tłum.]
Hilofatej
lub Hilofej - w literaturze Hejcha lot (Maase Merkawa), anioł strzegący
czwartej sali (pałacu) nieba.
Hismael - duch planety Jowisz (zob.
Barrett, The Magus, t. 2, s. 146).
Hiwa - jeden z dwóch synów upadłego
anio ła Szemhazaja; ~ Hija (zob. Graves, Patai, Mity hebrajskie, s. 104).
[Według innego źródła dwaj synowie Szemhazaja nosili imiona Hija i Hamija (zob.
Ze skarbnicy midraszy, s. 16) - przyp. tłum. ]
Hiwel-Ziwa (Hibel-Ziwa)
- w mandaizmie, jedna z 360 istot niebiańskich stworzonych przez Najwyższe
Bóstwo, Allaha. Hiwel z kolei stworzył świat.
Hizarbin - według
Apoloniusza z Tiany, duch (geniusz) morza i jeden z aniołów godziny dru giej
(zob. Levi, Transcendental Magic).
Hjoskiel Jhwhh - jeden z anielskich
książąt zastępów X (zob. M. Gaster, The Sword o f Moses XI).
Hlin Hntr
- jedno z "nomina barbara". Hlin Hntr jest aniołem wiatru i jednym z siedmiu
aniołów czczonych przez Balaama (zob. M. Ga ster, The Asatir).
Hlk Lil Hlk
Lib - jedno z "nomina barbara". Hlk Lil Hlk Lib jest aniołem świętości i
jednym z siedmiu aniołów czczonych przez Balaama (zob. M. Gaster, The
Asatir).
Hlm Hml ~ Hhml Haml
Hngel - anioł letniego
zrównania dnia z no cą, którego imię uważano za amulet chroniący przed urokiem
("złym okiem").
Hochmel (Hokroel, Hochmal, Hokmael, Ho chmael -
"mądrość Boża" ) - jak głosi le genda, anioł, z którego natchnienia powstała
siedmiotomowa Księga zaklęć papieża Honoriusza III.
Hodiel
("zwycięstwo Boga") - w kabale, anioł świata berija (kreacji). W dziele
Mojżesza Botarela o skuteczności amuletów Hodiel jest wspomniany jako jeden z
aniołów (obok Ka biela, Tarpiela i innych), które - wezwane spełniają dowolne
życzenia inwokanta.
Hodiriron (od hebr. hod - chwała) - w pis mach
Izaaka ha-Kohena z Sorii oraz dziełach innych kabalistów, dziewiąta z dziesięciu
świę tych -~ sefirot.
Hodniel - anioł, który według legendy po siada
moc uleczenia głupoty ludzkiej.
Hofniel ("szermierz Boga") - wódz bene
elo him ("synów Bożych"), jednego z dziesięciu anielskich chórów kabały (zob.
[has?o] "Ange lology" w: New Jewish Encyclopedia).
Hokus Pokus - w
średniowiecznych żydow skich zaklęciach magicznych Hokus Pokus to "książę
(anioł) na wysokości", a właściwie dwaj książęta. Zdaniem badaczy termin
pochodzi od łacińskiego wyrażenia hoc est corpus meum (zob. Grant, Gnosticism
and Early Christianity, s. 45).
Homadiel - anio? Pa?ski (zob. wst~p w:
Ma thers, The Greater Key of Solomon).
Horajos (Oreus, Horeus) - w
gnostycyzmie ofickim, jeden z siedmiu archontów oraz w?ad ca jednego z siedmiu
niebios (zob. inwokacj? do Horajosa w: Legge, Forerunners and Rivals of
Christianity; Horajosa wspomina tak?e Oryge nes w Przeciw Celsusowi, s.
308).
Hormuz - w mitologii staroperskiej, anioł sprawujący władzę nad
pierwszym dniem każ dego miesiąca (zob. The Dabistan, s. 35).
Horus
(Orus) ~ anioł upadły w Raju utraco nym Miltona (I, 557). [W mitologii
starożytnego Egiptu Horus jest bogiem nieba, synem Ozyrysa i Izydy - przyp.
tłum.]
Hosampsich - w tradycjach o Henochu, je den z przywódców
upadłych aniołów:
Hout - anioł przywoływany w arabskich za klęciach
magicznych (zob. Shah, Occultism, s. 152).
Howe Hajasz - jedno z wielu
imion anioła Metatrona.
Hsprh Hsmim - jedna z siedmiu istot aniel
skich czczonych przez Balaama (zob. M. Gaster, The Asatir, s.
263).
Hszahsziel - syryjski anioł, przywoływany w zaklęciach
magicznych, wspomniany w Księ dze Opieki (zob. Budge, Amulets and Talismans, s.
273).
Hubajel - według Szóstej i siódmej księgi Moj żeszowej, anioł
służący w pierwszym niebie.
Hubaril - anielski posłaniec planety
Saturn (zob. Malchus, The Secret Grimoire of Turiel, s. 33).
Hufaltiel
- anioł trzeciego nieba. Pełni służbę w piątek, a przywoływany jest z
zachodu (zob. Barrett, The Magus; de Abano, Heptameron; Shah, Occultism; Szósta
i siódma księga Mojżeszowa).
Hufatriel - jedna z anielskich
inteligencji pla nety Jowisz (zob. Malchus, The Secret Grimoire of
Turiel).
Hugron Kunj a - jeden z czternastu potęż nych aniołów
przywoływanych w zaklęciach magicznych (zob. M. Gaster, The Sword o f
Moses).
Huha - imię Boga lub anioła wspomniane w esseńskim rękopisie
Reguła Zrzeszenia (zob. Potter, The Last Years of Jesus Revealed). [Imienia tego
brak w polskim tłumaczeniu Reguły Zrze szenia (zob. Tyloch, Rękopisy z Qumran
nad Mo rzem Martwym), a także w angielskim tłuma czeniu T. Gastera (zob. The
Dead Sea Scriptures, New York 1956) - przyp. t?um.]
Hukiel - w
literaturze Hejchalot (Marie Mer kawa), anioł strzegący siódmej sali (pałacu)
nieba.
Hula'il - w mitologii arabskiej, anioł stróż przywoływany
podczas egzorcyzmów (zob. Hughes, [has?o] "Angels" w: A Dictionary of Is
lam).
Humastraw - anioł poniedziałku przywoły wany z północy. Według
legendy Humastraw przebywa w pierwszym niebie (zob. de Abano,
Heptameron).
Humiel - w okultyzmie, anioł zodiakalny rządzący znakiem
Koziorożca (zob. Jobes, Dic tionary of Mythology, Folklore and
Symbols).
Huristar -~ Barinian
Hurmin - jedno z imion
Szatana.
Hurmiz - jedna z córek -~ Lilit (zob. Talmud Szabat 151b;
Thompson, Semitic Magic, s. 71).
Hurtapel - jeden z trzech aniołów
Dnia Pań skiego (niedzieli); dwaj pozostali to Michał i Dardiel (zob. de Abano,
Heptameron).
Husael - anioł służący w trzecim niebie (zob Szósta i
siódma księga Mojżeszowa).
Huszmael - imię anioła znalezione na hebraj
skim amulecie (kamea) mającym chronić przed złem (zob. Schrire, Hebrew
Amulets).
Hutriel ("bicz Boży") - jeden z siedmiu anio łów kary,
utożsamiany z --~ Onielem. Hutriel przebywa w piątym obozie piekła i asystuje
przy "wymierzaniu kary dziesięciu narodom" (zob. Jellinek, Bet ha-Midrasz; zob.
te? New Jewish Encyclopedia, t. 1, s. 593).
Huzja - jeden z 64 aniołów
strzegących sied miu sal (pałaców) nieba (zob. Pirke Hejchalot).
Huznot
- duch przywoływany w egzorcy zmach wody (zob. Mathers, The Greater Key o f
Solomon, s. 93).
Hyniel - jeden z aniołów sprawujących wła dzę we
wtorek; także anioł służebny Wschod niego Wiatru. Hyniela przywołuje się z
północy (zob. Barrett, The Magus, t. 2).
Hyperachie - w teogonii
chaldejskiej, archa niołowie rządzący biegiem ciał niebieskich (zob. Aude,
Chaldean Oracles o f Zoroaster).